*Bölüm 33*

4.2K 279 54
                                    

İYİ OKUMALAR ...

-Seni merak ettim. Evet seni herkes gibi merak ettim. Bugüne kadar kimseyi merak etmeyen ben seni merak ettim. Nasıl olduğunu, dün ne yediğini, neden midenin bulandığını, hasta olup olmadığını merak ettim! O lanet torbayı bırakmaya gittiğinde ve gelmediğinde seni deli gibi merak ettim. Hayatıma girdiğinden bu yana seni merak ediyorum. Nedenini bilmek istiyor musun Arya? Seni bu kadar merak etmemin nedenini bilmek istiyor musun Arya?

Doruk'un ağzından çıkan her kelimeyi can kulağıyla dinlerken kalbimin neredeyse yerinden çıkacağına yemin edebilirim. Yutkunarak bana bakan Doruk'un gözlerinin içine baktım. Zorda olsan ağzımdan "Neden?" sorusu çıkabilmişti.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Bir süre gözlerimin içine baktı. Hala ağzından çıkacak kelimeleri beklerken Doruk sadece susuyordu.

-Doruk.

-Çünkü seni...

-Beni?

-Seni önemsiyorum!

-Sadece önemsiyor musun?

-Anlamadım?

-Neyini anlamadın sadece önemsiyor musun diyorum. Sadece önemsediğin biri miyim?

-Ne demek istiyorsun Arya!

-Beni önemsediğin için mi bunları yapıyorsun?

-Sen ne düşünmüştün?

-Waoww! Kulaklarımın yanlış duyduğunu söyle Demir.

Duyduğum sesle hemen arkamı döndüm. Cem şaşırmış bir ifadeyle bize bakıyordu. Tabi Demir'de...

-Yanlış duymadın kardeşim. Doruk önemsediğini söyledi. Hem de Arya'yı önemsediğini söyledi.

-Arya benden sana tavsiye bugünün tarihini, saatini hatta bütün ayrıntısını bir yere not düşmelisin.

-Kapa çeneni Cem!

Doruk'un bağırmasıyla yerimden sıçradım. Sonra da bana son kez bakıp kamp alanına doğru yürümeye başladı. Ben hala yerimde durmuş olanları düşünürken Cem'in kolumu dürtmesiyle kendime geldim.

-Hadi Arya bizde gidelim.

-Cem...

-Sana ne dediğimi hatırlıyor musun Arya? Önemsediği, değer verdiği tek kadın annesidir demiştim.

-Evet.

-İşte o sözümü geri alıyorum. Çünkü Doruk Bey kalbinin kapılarını sana çoktan açmış.

-Daha açık konuşur musun Cem?

-Arya, Doruk kendinden beklenmeyen adımı attı. Sıra o adımı yakalamakta. Yani bebeğim kervan yol almadan ipinden tutmak gerek.

-Şimdi de benim mi adım atmamı söylüyorsun.

-Bir an hiç anlamayacaksın sandım. Hadi gidelim artık yoksa Doruk gelip etlerimi lime lime edebilir.

-Cem! Dur bir dakika.

Cem beni dinlemeden çoktan yürümeye başlamıştı bile. Şimdi benim bir adım atmam gerekiyordu. İyi de nasıl bir adım!!

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ARKA DÖRTLÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin