Éenentachtig

459 44 7
                                    

Zaterdag, Sydney

Lizzy's POV:

Dezelfde ochtend worden Kaj en ik na een paar uren al weer wakker. Ik trek de dekens over mijn hoofd. 'Zullen we de hele dag in bed blijven?' Kreun ik. 'Ik protesteer niet.' Grijnst Kaj.

'Lizzy, Kaj, ontbijt!'

'Zucht!' Kaj trekt de dekens van me af en gooit een badjas mijn kant op. 'Kom mee.' Met tegenzin kom ik uit bed en ik trek de badjas aan. Vervolgens volg ik Kaj naar beneden. De rest zit al aan tafel. Ik loop naar de woonkamer om mijn telefoon te pakken die ik vannacht op de salontafel heb laten liggen.

'Iets vergeten vannacht?' Ik draai me om en zie mijn tante staan. Ze knikt naar de vloer waar mijn BH nog grotendeels onder de bank uitkomt. Mijn hoofd wordt ongeveer net zo rood als het kledingstuk. 'Ik.. Uh.. Ik..' Stotter ik. Mijn tante schiet in de lach. 'Sorry.' Stamel ik. 'Oh kind, dat maakt niets uit!' Lachend neemt ze me mee naar de keuken waar ik snel ga zitten. Deze gaat op de lijst met de meest gênante momenten in Lizzy's leven.

'Hebben jullie een leuke avond gehad?' Vraagt mijn tante als we eenmaal aan het ontbijt zitten. Ik blijf naar mijn bord kijken. 'Zeker.' Reageert Kaj. 'Wat gaan jullie vandaag doen?' 'We zouden naar het strand gaan, toch Liz?' Ik kijk op richting Kaj. 'Echt waar?' Grijns ik. 'Ja, dat heb ik net besloten.' Ik eet mijn toast op en schud lachend mijn hoofd. 'Is goed hoor.'

'Ik dacht dat jij álle kleding had meegenomen vannacht?' Roep ik naar Kaj vanuit de badkamer waar ik mijn bikini aantrek. 'Ja, hoezo?' Ik trek mijn broekje op en loop naar de slaapkamer. 'Hannah vond deze onder de bank.' Ik houd mijn bh in de lucht en Kaj schiet in de lach. 'Meen je niet, sorry schatje!' 'Oh, lach niet! Ik schaam me dood.' 'Ach, dat is ze zo weer vergeten.' Ik trek een denim jurkje over mijn bikini. 'Ik hoop het maar.'

'Zullen we gaan?' Kaj roept me en ik ruim onze kamer op. Als ik mijn slippers aantrek zie ik dat ik een inkomende oproep van Feline heb. Ik kijk bedenkelijk, het is midden in de nacht in Nederland. 'WACHT EVEN!' Roep ik snel en ik pak mijn telefoon. Ik ga op bed zitten en neem op. 'Met Lizzy.' Dramatisch gehuil klinkt vanaf de andere kant. 'Feline? Gaat alles goed?' Vraag ik bezorgd. 'Samuel, hij gaat vreemd!' 'Huh? Hoe kom je daar nou bij?!' 'Ik, we zijn in de Jimmy. Dat waren we, ik sta nu buiten. Ik kwam op de toiletten en daar stond hij! Met een ander meisje.' Huilt ze. 'Ach lieverd, wie was het?' 'Ik heb geen idee.' 'Ben je alleen?' 'Ja.' Snikt ze dramatisch. 'Was je maar in Nederland, ik mis je.' Terwijl Feline haar hart lucht zet ik hem op speaker zodat ik Jai een berichtje kan sturen. Hij is vast met ze mee gegaan naar de Jimmy en ik zorg er voor dat hij Feline thuis brengt.

'Lieverd, ik mis jou ook heel erg, je bent gewoon dronken en je moet lekker naar huis gaan, Jai brengt je thuis. Begrijp je me?' 'Jai? Oh ja, die is er ook.' 'Als het goed is komt hij zo naar buiten, wat Samuel betreft, laat het rusten tot morgenochtend, bel je me dan? Zodra je wakker wordt?' 'Ik zie hem al. Ja, dat doe ik. Dankje Liz.' 'Slaap lekker Feetje, ik hou van je.'

Gehaast ga ik naar beneden. 'Dat duurde lang.' Kaj pakt de tas van de grond en graait de autosleutels van het kastje. 'Ja sorry, m'n zus belde.' Lieg ik. Hij knikt enkel. We lopen naar de auto en stappen in. 'Alles goed met haar?' Vraagt Kaj als we rijden. 'Ja, zeker.' Zeg ik snel. 'Goed, mooizo.'

Een uurtje later liggen we languit op het strand. Ik lig met mijn hoofd op Kaj zijn buik en hij kriebelt door mijn haren. 'Mis je Nederland?' Vraag ik hem. 'Niet echt, alles wat ik nodig heb ben jij en je bent bij me.' Ik glimlach. Even later wordt Kaj gebeld. 'Het is die baas van de bank.' Zegt hij verbaasd. 'Nou, neem op!' Ik ga rechtop zitten en kijk Kaj verwachtingsvol aan.

Na een kort gesprek hangt hij op. 'En?' 'Hij vertelde me dat een collega Kyle en je moeder voor het laatst in Dubai gezien hebben.' Ik slik. 'Dubai?' 'Ja, het schijnt dat hij daar een huis heeft.' 'We moeten gaan!' Roep ik uit. Ik spring op en begin zenuwachtig rondjes te lopen. Misschien was ik wel vlakbij mama toen ik in Dubai was met Ethan. Het idee maakt me gek.

'Lizzy, doe rustig.' Hij pakt me bij mijn schouders vast en dwingt me om hem aan te kijken. 'Hoe kan ik nou rustig zijn? Mama is daar!' 'Dat weet je niet zeker, alsjeblieft, blijf realistisch denken.' Ik zucht. 'Sorry, je hebt gelijk.' Hij slaat zijn armen om mijn middel. 'Ik snap dat dit stressvol voor je is.' Zegt hij zacht. 'Ik wil dat het over is.' Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Dan gaan we naar Dubai.' Zegt hij.

'Echt?' 'Als jij denkt dat we daarmee verder komen, dan gaan we.' Enthousiast sla ik mijn benen om zijn middel. Hij houdt me stevig vast en begint te lachen. Vervolgens zet hij me weer neer. 'We regelen zodra we thuis zijn iets.' 'Goed idee.' 'Ik wil hier wel wat voor terug natuurlijk.' Lacht hij plagerig. Ik knipoog naar hem. 'Anything, anytime.'

All around the worldWhere stories live. Discover now