All around the world

Vijftig

Vrijdag, Brisbane, Australië

Lizzy's POV:

Na een vervelend afscheid van mijn familie en een eenzame vlucht stap ik eindelijk met mijn koffers in de taxi naar mijn tijdelijke appartementje. Afwezig antwoord ik op de vragen die de chauffeur me stelt, ik ben niet echt in de mood voor een gezellig gesprek sinds ik er gister achter kwam dat Kaj hoogstwaarschijnlijk met een ander meisje gaat.

Ondanks het feit dat ik hem niets kwalijk mag nemen aangezien ik een relatie had met de leraar van mijn neefjes, heeft hij mijn hart gebroken. Misschien hebben we ons er in vergist toen we zeiden dat we op elkaar zouden wachten, ongeacht hoelang het zal duren.

'Miss?' 'Oh, yeah, excuse me, I'm a bit tired.' Mompel ik als ik wakker word geschud. 'It's not a problem.' Ik geef de chauffeur zijn geld en stap uit de taxi. 'Thank you.' Zeg ik met een glimlach. Daarna klap ik de deur dicht en sleep ik mijn koffers mee de straat over.

Voor de loungebar blijf ik even staan. Er is nog niemand, en als ik op mijn horloge kijk zie ik dat het 3 uur in de middag is. Ik haal mijn schouders op en loop via de schuifdeuren naar binnen. Het is super modern ingericht, en er klinkt zachte muziek uit een stereo installatie.

'Hello?' Roep ik voorzichtig als ik onderaan een witte trap sta. Ik hoor gestommel van boven en dan komt er een vrouw op hoge hakken de trap af naar beneden. Ze ziet er enthousiast uit en steekt haar hand uit. 'You must be Lizzy!' 'Yes, I'm Lizzy.' 'Great, I'm Katherine. Welcome, my husband is upstairs.' 'It looks very nice in here.' Zeg ik als ik achter haar aan de trap op loop. 'Ah, thank you darling! This way please.' Ze loopt voor me uit door een smal gangetje en duwt een deur voor me open. Het is een keuken, en een man van rond de 50 zit aan tafel met een krant.

'Ah, Lizzy, isn't it?' Ik schud de grote hand die de man naar me uitsteekt. 'Yes, Lizzy.' 'I'm Robert, welcome here.' 'Thank you!' 'Sit down darling.' Katherine duwt me op een van de stoelen en zet een glas drinken voor mijn neus. Ik glimlach en neem gulzig een paar slokken.

'So, you're from the Netherlands?' 'Yes, I live in Amsterdam, but I'm here to travel and work.' 'That sounds great. Do you like Australia so far?' 'Very much.' Katherine glimlacht naar me. 'Do you want to see your appartment?' 'Yes, please.' Ik sta op en loop achter haar aan. Aan het einde van het gangetje gaat ze een trap op naar de bovenste verdieping. Ze laat me binnen en ik kijk nieuwsgierig om me heen. Het is klein, veel kleiner dan ons appartement in Amsterdam, maar het heeft wel iets. Er is een keuken en een kleine woonkamer en in de hoek staat een eettafel met 2 stoelen. Verder zijn er nog 2 deuren. 'Bedroom, bathroom.' Zegt Katherine en ze wijst naar de deuren. 'Take your time to look around and you can come to our appartment whenever you want, do you wanna join us for dinner tonight so we can discuss a few things about your job here?' 'That would be great.' 'Okay honey, see you.' Ze wrijft over mijn schouder en gaat dan weer naar hun eigen verdieping. Met een plof ga ik op de zwarte bank zitten en ik kijk eens om me heen. Hier ga ik mezelf prima redden voor de komende 2 maanden.

Om mijn gedachten over Kaj opzij te zetten besluit ik mijn koffers uit te gaan pakken. Ik neem ze mee naar de slaapkamer. Er staat een gigantisch, wit hemelbed, opgemaakt met een roze dekbedovertrek. Ik grijns. Verder is er een kast met witte schuifdeuren, een spiegel, een klein bureau en een make-up tafeltje. Ik leg mijn koffers op het bed en begin de kleren in de kast te hangen.

Na een uur heb ik mijn koffers helemaal leeg en staat alles op zijn plek zoals ik het wil. Ik knik tevreden en besluit om me te gaan douchen voordat ik met Robert en Katherine uit eten ga. Ik pak ondergoed en neem uitgebreid de tijd om mezelf te douchen.

'Are you ready?!' Ik word van beneden geroepen. Snel ruim ik de make-up op die ik net gebruikt heb, trek ik mijn schoenen aan en doe ik mijn simpele, groene jurkje recht en daarna ga ik snel naar beneden. Ik laat de sleutel van mijn appartementje in mijn tas glijden en loop achter Robert en Katherine aan naar beneden.

'You look amazing!' Lacht Robert als hij de deur van zijn auto voor me openhoudt. 'Well, thank you.' Grijns ik. Tijdens de rit in de auto kijk ik om me heen terwijl Robert van alles over zijn leven met Katherine vertelt.

Als we in een groot restaurant aan een tafel zitten en ons eten hebben besteld vertellen ze over de loungebar. De loungebar is elke dag van 4 uur 's middags tot 2 uur 's nachts open en ik zal elke dag van 3 uur 's middags tot 3 uur 's nachts aan het werk zijn. Op zondag ben ik vrij en mag ik hun andere auto gebruiken om mezelf rond te rijden en naar het centrum te gaan. Ik mag altijd bij ze eten, en altijd bij ze in huis komen als ik dat wil.

'I'm very happy with this job and you guys are so nice to me, thank you for that.' Zeg ik als we ons toetje eten. 'It's no big deal honey, I'll show you everything in the lounge tomorrow.' 'And thank you for dinner, it was lovely.' 'You are such a sweet, caring person I think.' Zegt Katherine met een glimlach. Ik glimlach terug en drink mijn glas leeg.

Ik stap uit de auto en loop achter Katherine aan naar de bar. Er brandt licht binnen, en ik kijk haar verbaasd aan. 'I'm pretty sure we turned the lights off.' Ze lacht geheimzinnig en reageert verder niets.

'We might have a surprise for you.' Zegt Robert als hij zijn hand op mijn rug legt en meeloopt naar de deur. Mijn hart gaat als een gek tekeer, wat kan dit in godsnaam zijn?

Als Katherine de deuren open doet sla ik mijn handen voor mijn mond. Nova én Feline zitten aan de bar. 'O my...'

'LIZZY!' Hysterisch gillen ze mijn naam en ik ren op ze af. 'Noof, Feetje!' Huilend laat ik mezelf in hun armen vallen. Ik kan het niet geloven, mijn vriendinnen zijn hier nadat ik ze al een hele tijd niet gezien heb. En dan precies op het moment dat ik ze ook zo nodig heb..

'Hoe zijn jullie hier gekomen?!' Ik lach door mijn tranen heen en knijp in hun handen. 'Met het vliegtuig gekkie, je tante heeft het geregeld, ze belt je vast straks. Oh Lizzy, we hebben je zo erg gemist.' 'Ik jullie ook! Ik kan niet geloven dat jullie hier echt zijn.' Opnieuw geef ik ze een knuffel.

'Come, girls.' Robert neemt ons mee naar boven. 'Go to your own place to talk with your friends, we'll see you tomorrow.' 'Thank you Katherine.' Ik glimlach dankbaar en loop de trap op naar mijn eigen appartement. 'Zo, leuk plekkie.' Zegt Nova goedkeurend. 'Zullen we op m'n kamer gaan zitten?' Met zijn drieën gaan we op het grote bed zitten.

'We moeten zoveel met elkaar bespreken.'

_____________________________
Yeey, hoofdstuk 50 alweer!
Hoe vinden jullie het? Het boek, de hoofdstukken, de personages?

Liefs, Emma-Loraine
❤️