All around the world

Negenenvijftig

Vrijdag, Amsterdam, Prinsengracht

Lizzy's POV:

'Nee papa, jij snapt er ook weer niets van!' Huilend stamp ik de keuken uit. Na een week van liefdesverdriet heb ik het idee dat mijn tranen nog steeds niet op zijn. Na zondag is het me wel duidelijk geworden dat het echt over is tussen Kaj en mij.

'Lizzy.' Mijn vader gaat op de rand van mijn bed zitten. 'Ga weg!' Jammer ik. Hij zucht en trekt me voorzichtig op zijn schoot. Hij streelt over mijn rug en kriebelt door mijn haren. 'Ik snap heus wel dat je heel heel verdriet hebt, maar zo is het leven lieverd.' 'Het is niet eerlijk!' Huil ik. 'Nee, het is zeker niet eerlijk. Ik zal je nu even alleen laten, roep me maar als je iets nodig bent.' Mijn vader stopt me onder mijn dekens en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Daarna trekt hij de deur achter zich dicht. Opnieuw begin ik luidkeels te huilen, net als alle andere afgelopen dagen. Is dit hoe een gebroken hart voelt?

Na een hele tijd tegen mijn muur gestaard te hebben wordt er op mijn deur geklopt. 'Ja?' Mompel ik schor. Annemay haar gezicht verschijnt om de hoek. 'Ach, zusje.' Ze glimlacht en gaat bij me op mijn bed zitten. Ik kijk naar haar dikke buik en glimlach. 'Hoe is het moppie? Je ziet er mager uit, eet je nog wel?' 'Ik heb geen honger.' Reageer ik demonstratief. 'Lizzy die geen honger heeft bestaat niet, daarom neem ik je zo mee naar Xavier zijn appartement en ga je lekker de middag met ons doorbrengen en gaan we uit eten.' 'Dat is lief van je.' Zeg ik. Ze trekt me in een omhelzing. 'Komt goed zusje.'

Na een uur in bad gezeten te hebben sta ik twijfelend voor mijn kledingkast. Ik pak zwart ondergoed en een zwarte panty om als eerst aan te trekken. Daarna pak ik een groen-rood-zwart-wit gestreept rokje en een zwart truitje, beide van Nikkie. Ik doe er laarsjes van Tommy Hilfiger onder en ga dan bezig met mijn make-up.

'Zo, dat ziet er een stuk beter uit.' Mijn vader glimlacht als ik de keuken in kom. 'Zo miss fleek, ga je mee?' Lacht Annemay. Ik knik en pak mijn grijze, lange wollen jas van de kapstok. Ik prop mijn sleutels, telefoon en portemonnee in mijn Chanel tas en geef mijn vader een kus op zijn wang. 'Veel plezier schatjes!'

'Xavier!' Annemay laat ons binnen en ik doe mijn jas uit. Ik kijk even rond, het appartement van Xavier en Annemay is zo schattig en knus ingericht en de open haard brandt. 'Ja!' Roept hij vanuit een andere kamer. Ik loop achter Annemay aan en we treffen hem aan in de toekomstige babykamer. Hij is druk aan het schilderen met grijs en wit, neutraal, voor zowel een jongen als een meisje. Ze willen het geslacht niet van te voren weten. 'Wat wordt het leuk!' Ik loop rond en kijk naar de leuke dingen aan de muur en alle details waaraan ze gedacht hebben.

Als we een poosje later met zijn drieën op de bank zitten met een cappuccino bladeren we door een boek met allemaal baby namen. Ik zie dat ze al verschillende namen aangekruist hebben. 'Zijn jullie er al uit?' Vraag ik. Annemay knikt trots. 'Rosely Soleé voor een meisje, en Lucien Beau voor een jongen.' 'Wauw! Wat een chique namen.' Lach ik. Ik klap het boek dicht en leg het op tafel. 'Nou, tijd om uit eten te gaan.'

Tijdens het heerlijke etentje met Xavier en Annemay trilt mijn telefoon in mijn tas. Xavier en Annemay zijn druk in gesprek dus ik besluit mijn berichten even te lezen.

19.01 - Nova: GIRLS wat doen jullie?
19.05 - Feline: Online shopping
19.10: Ben uit eten met Anne en Xav!
19.11 - Nova: Mooi, dan kunnen jullie vanavond mee
19.13 - Feline: Waar naartoe?
19.16 - Nova: Mare, Paula en Gijs geven een feest

Ik rol met mijn ogen. Als ik ergens geen zin in heb is het een feest.

19.21: Ik sla over vanavond denk ik, sorry meiden
19.23 - Feline: Nice Noof, ik kom zeker, en Lizzy ook!
19.25 - Nova: Deal! 21:00 bij Lizzy

Ik zucht. Nu kom ik er niet meer onderuit. 'Wat is er zusje?' Vraagt Annemay als het dessert gebracht is. 'Nova en Feline dwingen me mee te gaan naar een feest vanavond.' 'Nou, leuk toch?' 'Hmm.' Mompel ik.

'Heel erg bedankt jongens, ik vond het heerlijk.' Ik geef Xavier en Annemay beide een kus op hun wang. 'Graag gedaan schat, tot morgen.' 'Morgen?' Vraag ik. 'Ja, we zouden toch gaan shoppen voor papa's bruiloft?' 'Oh, natuurlijk! Ja, tot morgen.' 'Doei Liz!'

'Hey Lizzy!' Nova komt vrolijk ons huis binnen lopen. 'Noof, hey!' Ze hangt haar jas op en ploft naast me op de bank. 'Hoe is het?' 'Gaat wel.' Zeg ik snel. Voordat Nova meer vragen wil stellen komt Feline binnenvallen. 'Who's ready to party?' Nova en ik schieten in de lach. We staan op om onze jas te pakken en ik zwaai mijn tas over mijn schouder. 'Het wordt echt leuk Liz, niet zo sip kijken.' 'Ik vertrouw op jullie.' Zucht ik voordat mijn vriendinnen me mee slepen naar buiten.

Zodra we bij het huis van Mare, Paula en Gijs komen wordt ons meteen een drankje in onze hand gedrukt. Ik glimlach, hang mijn jas op en ga op de bank zitten met Nova en Feline om mee te doen met een spelletje.

Mijn goede humeur wordt totaal verpest wanneer Feline enthousiast opspringt omdat Samuel binnen komt lopen. Mét Kaj.

Ik kijk Nova even kort aan en probeer dan vooral niet hun kant op te kijken. Ik sta op en loop ze voorbij om in de keuken nog een drankje te halen.

Ik leun tegen de koelkast aan en kijk naar alle mensen die zichzelf constant nieuwe drank inschenken. Na een tijdje komt Mare voorbij lopen. 'Hé Lizzy!' Zegt ze vrolijk. Ik glimlach. Ik ken Mare al sinds de basisschool. 'Mare.' We kletsen wat over Australië en over school. 'Ik hoorde dat het uit is met Kaj, wat vervelend voor je.' 'Uhu.' Mompel ik. 'Hoe voel je je?' 'Kut.' Grijns ik. Ze lacht. 'Kom met mij mee, ik heb genoeg afleiding.' Ze pakt mijn pols beet en trekt me mee naar buiten, naar het kleine tuinhuisje. Er zitten een paar jongens en meisjes van school die me enthousiast begroeten. Ik ga naast Mare zitten. Een jongen tegenover me drukt iets in Mare haar handen. Ze steekt het uit naar me. 'Hier.' Ik pak het aan. 'Wat is dit?' Ze begint te lachen. 'Cocaïne, gekkie.' Ik kijk haar geschrokken aan. 'Nee, nee Mare, ik gebruik dit soort dingen niet.'

'Kom op Lizzy, take a risk, je voelt je echt heerlijk hierna, geloof me.' De jongen knikt aanmoedigend. 'Ik weet het niet hoor..' 'Waarom niet? Het is eenmalig.' Ondertussen wordt er een joint doorgegeven. Ik neem een flinke hijs en geef hem daarna aan degene naast me. 'Oké.' Zeg ik dan nonchalant. Mare grijnst. De jongen geeft me een pasje. 'Ik weet niet hoe dit moet hoor.' Zeg ik. Mare pakt het van me aan en legt het witte poeder op de tafel.

'Hier.' Ik kijk naar het lijntje voor mijn neus. 'Oké.' Ik buig me voorover. Ik snuif het op, maar als ik bijna aan het einde van het lijntje ben slaat er iemand met zijn hand op tafel en wordt er aan mijn arm getrokken. Het laatste beetje cocaïne valt op de grond. Woedend kijk ik op, het is Kaj. 'Wat doe je nou!' 'Ben je helemaal gek geworden?! Meekomen jij!' 'LAAT ME LOS!' Gil ik als hij me aan mijn arm meeneemt. Ik geef een ruk aan mijn arm en ren de tuin uit. Hij volgt me, en daar staan we tegenover elkaar op straat.

'WAT IS ER MIS MET JOU?!' Schreeuwt hij. 'WAT IS ER MIS MET JOU? BEMOEI JE NIET MET MIJ, HOUD JE BEZIG MET JE EIGEN LEVEN!' Ik heb het gevoel dat ik ga ontploffen van woede. 'JE HEBT ZOJUIST COCAÏNE GESNOVEN LIZZY, DRINGT DAT TOT JE DOOR?!' 'WHO CARES? OOK AL DOE IK HET ELKE DAG, OOK AL SPRING IK NU HIER DE GRACHT IN EN VERDRINK IK, HET BOEIT JE TOCH NIKS!' Mijn keel doet pijn van het schreeuwen. Ik wankel en loop naar de rand van de gracht. 'LIZZY!' Ik ga op de rand zitten en kijk naar beneden. Het donkere, vieze water ziet er uit als een zwart gat. Ik kijk achterom en lach vals. 'Lizzy, kom daar vandaan!' Angstig kijkt hij om zich heen als ik voorover buig. 'LIZZY!' Hij sprint naar me toe en slaat zijn armen krachtig om mijn middel. 'LAAT ME LOS!' Roep ik. Het schreeuwen gaat over in huilen. 'Laat me gaan!'

'Lizzy? Kaj?' Nova komt naar buiten. 'Nova, kom. Het gaat niet goed met Lizzy.' Nova hurkt zich voor me. 'Liz, rustig aan. Het komt goed.' Angstig kijk ik haar aan. 'Ze moet naar huis. Ik weet dat je boos op haar bent Kaj, maar kan je haar alsjeblieft mee naar huis nemen en daar blijven? Ze kan niet alleen zijn.' Nova staat op om een taxi te bellen. Kaj tilt me voorzichtig op. Na een tijdje komt Nova aanlopen met mijn jas en legt het over me heen. 'Nova.' Huil ik. Ik voel me totaal in de war als Kaj me op de achterbank van de taxi zet en naast me gaat zitten. Nova streelt over mijn haren. 'Doei lieffie.'

'Waar gaan we heen? Ik wil naar papa.' Huil ik. 'Rustig maar, het komt goed, ik ben bij je.' Fluistert Kaj terwijl hij me vasthoudt. 'Het spijt me zo, Kaj.'