TAKİPÇİ

14.BÖLÜM-İÇKİ

Arayı acmadan yazayim dedim lutfen vote ve yorumlarinizi unutmayin ^^

**

Gördüğüm kişinin Görkem'in annesi olduğunu bilmek garip hissettirmişti bir anda,anlamadığım şey neden beni seçtiğiydi.
Tek başına gitmek istememiş olduğu için gördüğü ilk kişi beni seçmişti belki de.
Annesi konuşmadı  ama gülümsedi oğluna ve onu yanına çağırdı.
Görkem annesinin yanıma giderken o an istemsizce duygulandım. Benim sahip olmadığım annesine sahipti o .

belki annesi hastaydı ama annesi vardı.
"Anne nasılsın?" Görkem annesine gülümseyerek baktı. Annesi Görkem'in elini tuttu ve sanki güven verirmiş gibi sevgiyle sıktı, bense o an onları izleyen beuaz elbiseli kızdım.
Kadın bir süre oğlunu izledikten sonra bana döndü ve beni incelemeye başladı,meraklanmıştı haklı olarak.
Beni en baştan süzerken Görkem konuştu "Şuanda seni tanımaya çalışıyor buraya gelir misin?" Beni yanlarına çağırınca yürüdüm ve yatağın dibindeki sadece turkuaz renk koltuğa oturdum "Merhaba.." gülümseyerek  dediğim kelimenin ardından annesi gülümsedi ancak hiç cevap vermiyordu ve bu beni şaşırtmıştı. Dönüp Görkem'e sorduğumda ise üzücü bir cevap verdi "Annem sağır ve dilsiz. Yani aslında seni duymadı ama dudaklarına okuyarak anlıyor mesela şuanda söylediğim cümlelerden bir çoğunu anladı..." dediğinde ise kalbimin derinliklerinde bir yerin hüzünlendiğini hissettim.