TAKİPÇİ

8.BÖLÜM-YÜZÜK

Geciktirmeden bölüm yazayım dedim, her neyse vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)

Görkem karakteri için ne düşünüyorsunuz?

Peki ya Berfin?

Sizce olaylar nasıl gelişecek?

**

Birkaç dakika sonra Görkem'de yanıma geldi ve "Şimdi sana birkaç şeyden bahsedebilirim" dedi. Kaşlarımından tekini kaldırdım ve "bence de bahsetmelisin" dedim.

"neyse şimdi bilmen gereken pek bir şey yok ancak annenin katilini bulacağımız süreç boyunca sende bu işin içindesin anlaştık mı? ve hackerim ben iş başındayken acil bir yer bulmam gerekirse benim yerime bulur ya da takip ettiğim kişilere taktığım gps sayesinde onları izler kısacası çok iyi bir yardımcıdır ,gerçi onu bende tanımıyorum ama.."

"tanımıyor musun?" kendi hacker arkadaşını nasıl tanımazdı?

"cidden tanımıyor musun ama nasıl oluyor ki öyle? Yani.."

"şöyle oluyor onunla sadece konuşuyorum şuan bile bizi dinliyor aslında." Dediği an gözlerim kocaman oluvermişti.

"ne? Tamam sakinim bir de bir şey merak ediyorum sorabilir miyim?" eliyle saçlarını düzeltirken "sor bakalım" deyip hafifçe bir tebessüm etti, gülümsemesi çok hoştu.

"bana bunları neden anlatıyorsun? Tamam annemin katilini bulmama yardım edeceksin ama bana güveniyor musun? Ya seni polise şikayet edersem? Bu ihtimaller hiç mi gözünü korkutmadı?" dediğimde ise elini saçlarından çekti ve bakışlarını bana odakladı "Küçük eğer sana güvenim olmasaydı seni buraya getirmezdim, ayrıca beni polise şikayet etmeyeceğini çok iyi biliyorum" bakışlarımı halıdan yüzüne çevirdiğimde ise hafif bir sırıtma görür gibi oldum.

"Neden seni polise vermeyeyim? Diyelim ki katili bulduk ya sonra seni ihbar edersem öncesinde işime yarayacağın için şikayet etmem haklısın?" kurduğum cümle ile kahkaha attı ve "neden kendimi kullanılmış gibi hissediyorum acaba?"gülerken ise konuşmaya devam etti "Beni şikayet edemezsin çünkü beni çekici buluyorsun hatta şuan ben konuşurken bile beni inceliyor ve düşünüyorsun, az önce kafana pansuman yaparken de beni inceledin, dövmemi dudağımın altındaki küçük beni birçok ayrıntıyı da fark etmişsindir, öyle değil mi?" nutkum tutulmuştu,söyleyecek bir söz bulamıyordum çünkü Görkem belki de haklıydı.

"A-ama...?" deyip devam edemediğim bir cümle daha çıktı ağzımdan,o ise "Ne oldu yoksa bana karşı hissettiğin çekimi kabul edemiyor musun küçük, merak etme seni kendime aşık edecek değilim bu sadece bir iş sonrasında ne sen beni tanırsın ne ben seni anlaştık mı?" Bir yanım bu soruya hayır demek istiyor diğer tarafımsa cevapsız kalmayı seçiyordu ama dışarıya çıkan "tamam" oluyordu, işin saçma kısmı da buydu işte..

**

Görkem üzerini giydiğinde hazır olduğunu söyledi ve evden çıktık,evden çıkarken ise ne yapacağımızı söylemişti. Şuan gitmeyi hiç istemediğim yere gidiyorduk.

Annemin öldüğü yere,benim o anları hatırlayamadığım yere gidiyorduk ve bu bedenimde büyük bir hüzün yaratıyordu,oraya gittiğim an hıçkıra hıçkıra ağlayacağımı adım gibi biliyordum. Ancak bu bir işti ve kendi psikolojim yüzümden bundan vazgeçecek değildim.

Arabadayken Görkem ile bir daha konuşmadık,yani aslında o birkaç konu açmıştı, başta üniversite konumdu ancak ben onunla konuştukça büyük bir gerçek fark etmiştim.

Görkem ile konuştukça ona daha da ısınıyordum ve bunun sonu olumlu olacakmış gibi gelmiyordu,bu yüzden denememek en iyisiydi bence o yüzden artık iş konusu hariç Görkem ile konuşmamaya karar vermiştim.