TAKİPÇİ

42.BÖLÜM-ÖZGÜR(YB)

İyi okumalar.
İnstagram: sudedogan09

Şarkı-Göksel-Bende bir aşk var

**
Beklentiler,umutlar,istekler dilekler.
Bu kavramlar şuan bana yakın olan tek şeyler aslında.
Yalnızım,hemde çok.
Özlüyorum, hem de çok.
Kızgınım,ama daha çok.
Beni yaşadığım hayattan mahruk eden kişiyle dip dibe olmak daha kötü ama yapabileceğim bir şeyde yok.
Hayal dünyamdan uyanma vakti gelmişti,Görkemleydim ve geziyorduk,sakin sessiz bir adadaydık,herşey çok güzeldi gerçekten. O bana gülümsüyordu bende ona,yeni evli çiftler gibiydik.

Her şey o kadar güzel ilerliyordu ki rüyamda bile bunların gerçek olduğuna inanamadım ve beş dalika geçmeden uyandım,belki de yatakta uyanık halimle bir saat ayakta kalmıştık bilmiyorum,gözyaşı bezlerimden akan yaşlar dinmemişti,uyandığım andan itibaren dökülmeye devam eden hayal kırıklıklarımı zar zor sildim ve bir süre sonra tekrardan uykunun esiri oldum,yoksa ağlama sürecim son bulamazdı..

"Berfin?" O ses, her sabak beni uyandırmak için gelen o ses.
Kalkmak istemedim,bedenim uykuyla uyum sağlamışken kalkıp canımı sıkmak istemedim ama son iki aydır duyduğum en ufak ses bile beni uykumdan ediyordu,panik atak gibi bir şey olmuştum ama ne olduğundan hiç emin değildim.
Homurdanarak kıpırdadım ve istemeye istemeye bir süre sonra kalktım. Uyuma numaramı daha fazla uzatıp bu adamın beni seyretmesini istemiyordum,bu ona yaptığım bir iyilik olurdu.

Bir defasında beni uyandırmaya geldiğinde onu yakalamıştım ve o an o kadar ürktüm ki çığlık attım,evet belki de saçmaydı ama korktum.
"Günaydın" Sadece dik dik bakmakla yetindim ve yataktan kalkıp hemen banyoya geçtim,elimi yüzümü yıkayıp ,dişlerimi fırçaladım ve banyodan çıktım.
Her sabah gördüğüm rüyaların güzelliğinin verdiği acıyla kalkmak ne zor.
"Bugün seninle dışarıya çıkmak istiyorum,mümkün mü? "  Bu adamın kesinlikle tahtaları eksikti,bana niye soruyordu ki? Hayır desem de götürecekti ki zaten.
"Ben ne dersem diyeyim gideceğiz,ne diye soruyorsun ki?"
Şimdi şu adamla uğraşmak çıkmıştı başıma,en azından dışarı çıkacaktım.
"Nereye gideceğiz?" kaşlarımı çatmış meraklı gözlerle bakarken konuşmaya başladı.
"Buradaki arkadaşlarımdan birisinin çocuğu oldu,ziyarete gitmem gerek çocuk doğal bir ay oldu,sende gelirsen güzel olur"  hafiften gözlerim büyüdü,bu adam kendini evli çift felan mi sanıyordu da beni böyle bi yere götürmek istiyordu?
Bişey diyemedim yine de ,desem kaç yazardı götürecekti illa.
Üzerime dizimin altında biten sade bir elbise giyip saçlarımı serbest bıraktım,makyajla uzun süredir aram yoktu ama Tarık akıl edip birşeyler aldırmıştı,sade bir makyaj yaptım,hazır olunca kendime baktım.
Uğraşlarım,yüzümdeki solgunluğu bir miktarda olsa gizlemişti,birazda olsa.
"Berfin, hazır mısın?" banyodan çıktım ve girişe geçtim.
"Güzel olmuşsun..yabi zaten güzelsin de..Bayadır ruh gibiydij şimdi seni biraz daha ılıman görüyorum" Ben de bi değişim varsa planlarım var demekti,bunu bilmeliydi,ama aşk gözünü kör etmiş olsa gerek ona karşı hemen yumuşuyorum sanıyordu.
Sustum,planıma sadık kalmam gerekiyordu. "Biraz rahat olmak istiyorum,ağlamak hiçbir şeyi geçirmiyor,üzülmekte."
Evden çıkarken nadiren aklımdan çıkan Görkem tekrar kapladı zihnimi.
O benim kaçırıldığımdan haberdar mıydı? Yurt dışındaydı çünkü,benim gibi.
Belki de hiçbir şey bilmeden mutlu bir şekilde yaşıyordu orada,yeni bir kızla tanışmış ve beni unutmuştu,henüz kendimize bir isim bile vermeden,yaşanabilecek bir çok anıyı hayalde bırakmayı tercih etmişti,bende bir şey diyememiştim.