#4 aksiyon
Bir sabah gözlerini açtığında kendisi ansızın karakolda bulan bir kız,Berfin.
Annesinin katili olmakla suçlanıp iki ay hapis yattıktan sonra katilin o olmadığının ortaya çıkmasıyla gerçek katilin peşine düşer.
Ve bu sırada ona yardım edec...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Görkem yanıma gelip bana sarıldığında Eda ve Burcu pişmiş kelle gibi bakmaya başladılar,bende göz yaşlarımı sildim bu sırada.
"Hani söz vermiştin ağlamayacağım diye?" yutkundum ve iç çektim,napayım bu hikayeyi anlattıkça ağlamak istiyordum,kendime engel olamıyordum.
"Ağlamadım ki..gözüme bir şey kaçtı ondan yaşlar geldi" Görkem gülümsedi ve konuşmaya başladı "Umarım öyledir yoksa sinirleneceğim..." Sonra bakışlarını kızlara yöneltti.
"Ee sizler Berfinle yeteri kadar takıldınız bundan sonrası bende" diyerek ikisini de açık açık kovdu.
Burcu sırıtarak "Tabii Görkem biz hemen gidiyoruz..sana emanet" diyerek ayaklandı ve bana göz kırptı.
Eda'da abisini öpüp yanımızdan ayrıldı.
"Şimdi..ne yapmak istersin?" diye sorunca istemsizce kalbim çarptı. Açıkçası okuldan dolayı gelemeyeceğini düşünmüştüm ama o gelmişti.
"Bilmem ki..yani şimdi aklıma pek bir şey gelmiyor beraber olsak yeter" Görkem oturduğu yerden kalktı ve "Hadi kalk ben ne yapacağımızı çok iyi biliyorum" dedi,hesabı ödedikten sonra çıktık.
Girişte mükemmel ötesi siyah bir motor vardı ve biz şuan o motora doğru ilerliyorduk,Görkem'in miydi?
"Senin mi?" Diye sordum merakla motora bakarken cidden çok güzeldi motor aşığı falan değildim ama bunu beğenmiştim.,
"Evet yeni atla seni uçurayım güzelim!" derken o kadar tatlıydı ki hemen yanağından öptüm.
Bir tane kask verdi ve takarken bana yardım etti, ikimizde kaskı taktıktan sonra motoru çalıştırmaya başladı.
"Hazır mısın Berfin Karel?!" Çok mu hız yapacaktı ki?Böyle haiff korkmuştum.
"Eveeet!" Ve sonra sürmeye başladı,hızını git gide arttırdı,sanki uçuyordum.
Mükemmel bir şeydi gerçekten kollarımı onun beline sarmış rüzgarın yavaşça uzayan saçlarımı uçuruşunu hissederken gülümsemeden duramıyordum,trafikteki yoğunluk azalmıştı çünkü Görkem sakin bir yola doğru sürüyordu.
"Bu mükemmel!" Diye bağırdım beni zorda olsa duydu ve "Sen daha mükemmelsin" dedi,bu çocuk nereden öğrenmişti kalbimi böyle çarptırmayı?
Bir şey diyemedim ve anın tadını çıkardım şuan çok mutluydum gerçekten..her şey kusursuzdu,sevdiğim adamın yanındaydım beraberdik ve mutluyduk. Bundan iyisi olamazdı ki.
*
Sakin bir yere geldiğimizde durduk ve çimlere oturduk,güneş batmak üzereydi manzara muhteşemdi.
