Lp-Lost on you
**
Gereğinden fazla berbat hissettiğiniz dakikalar oldu mu hiç?
Berbatlığın tüm tonlarını aynı saniye yaşamak,fazla koyuyordu insana.
Bakışlarımı bir saniye olsun ayırmadım ondan,o utanıp gitmemi bekliyordu ancak ben onun zıt-tına giderek bakacak, istediği şeylerin tam tersini yapacaktım.
"Abi! Lütfen böyle söyleme!" Eda ayağa kalktı ve Görkem'in yanına gidip 'daha fazla uzatma' demek istermiş gibi baktı suratına,ancak Görkem Eda'ya değil bana bakıyordu.
Sinir olmuştu belli,suratımı büzüp ağlamamı bekliyordu sanırım ancak ben o kadar çok ağlamıştım ki onun arkasından gözyaşı pınarlarımda-ki tüm yaşları kısacık bir sürede acıya acıya bitirmiştim.
"Arkadaşım abi kalabilir mi?" Eda öyle bir baktı ki o an Görkem'e,sanki hayır derse evi terk ederim pişman olursun diyordu o bakışlarla.
Görken birkaç saniyeliğine Eda'ya bakıp tekrar bana yöneldi ve nefesini verdi.
"İyi.Keyfin bilir Eda,ben odamdayım,mümkünse biz yemeğimizi yiyeceğimiz sırada arkadaşın gitmiş olsun"
Arkadaşın tabii ki,seninle hiçbir bağım yok ki benim,artık sadece arkadaşımın ağabeyisin öyle değil mi?
Gülümsedim ve o an salondaki üç kişinin de beklemediği bir cümleyi dudaklarımdan çıkardım.
"Teşekkürler Görkem ağabey" Görkem arkasını dönüp gittiği o anda duraksadı.
Kafasının tam olarak olmasa da yarısını benden tarafa çevirdi ve anlam veremediğim bir bakış attı.
Sonra ise birkaç saniye daha bekledo ancal birşey demedi ve ilerlemeye devam etti,birşey demesini de beklememiştim zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKİPÇİ
Action#4 aksiyon Bir sabah gözlerini açtığında kendisi ansızın karakolda bulan bir kız,Berfin. Annesinin katili olmakla suçlanıp iki ay hapis yattıktan sonra katilin o olmadığının ortaya çıkmasıyla gerçek katilin peşine düşer. Ve bu sırada ona yardım edec...
