Impossible is nothing.

-66-

“Evet.” diye mırıldandı. “İçine boşalmak ve senin hamile kalmanı sağlamaktı.”

Aptal gibi olmuştum. O karşımda gözlerini benden kaçırırcasına bir şekilde dururken, ben ne diyeceğimi bilmeden yatağa çökmüştüm. Senin hamile kalmanı sağlamakta neyin nesiydi? Böyle bir kararı nasıl vermişti. Aylarca, haftalarca, günlerce beklediği şey bu muydu? Elim istemsizce karnıma gitti. Yüzümü buruşturdum. Kendi kendine karar vermesi aptallıktı. Biz sadece sevgiliydik, karı koca değil. Ve daha okumam gereken bir üniversitem varken bu ne çocuğundan bahsediyordu?

Kesinlikle çıldırmak üzereyim.

“Bunu yaptığına inanamıyorum.” dedim gözlerimi zorlukla açıp kapatarak. “Kendi başına böyle bir kararı nasıl verirsin!”

Oturduğum yerden kalkıp sinirle, bir sağa bir sola doğru ilerledim. Louis ise parmaklarını birbirine kenetlemiş bir şekilde beni izliyordu.

“Bana cevap ver Louis! Susma. Aptal aptal bakma!”

“Ben düşündüm ki-”

“Ne düşündün? Benim adıma ne düşündün gerizekalı!”

“Bizi birbirimize bağlayan bir şeyin olacağını düşünmüştüm.”

Sinirle güldüm. “Düşündün. Sadece sen düşündün. Benim ne düşündüğümü soran yok ama!”

“Tanrım Alicia! Bana bağırmayı kes!”

“Kesmiyorum! Bu yaptığın aptallık! Louis ya hamile kalırsam?

Sırıttı. “Benimde istediğim bu.”

“Louis!” diye çemkirdim. “Üniversite ne olacak?”

Omuz silkti. “Aslında bunu hiç düşünmemiştim.”

“Zaten sen beni ne zaman düşündün ki seni gerizekalı? Sadece kendi isteklerini düşünüyorsun. Bir kere bile Alicia ne yapar, nasıl karşılar, mutlu olur mu diye düşündün mü? Bir kez lanet olsun bir kez!”

Bacaklarımın uyuştuğunu hissedince kendimi tekrardan yatağa attım.

“Hem bana neredeyse tecavüz ediyorsun, hemde çocuk istediğini söylüyorsun. Başka zorla yapmak istediğin bir şey var mı Louis? Ona göre kendimi hazırlayayım.”

Ellerini yumruk yaptığını gördüğümde, ona gözlerimi devirdim. Aptal beyinli çocuk. Neye güvenip bunu yapmıştı?

Sinirle yerimden kalkıp banyoya ilerlemeye başladım. Yanından geçerken beni kolumdan yakaladı.

“Nereye?” diye sordu dişlerinin arasında.

“İzin verirsen banyo yapacağım. Kendimi berbat hissediyorum.”

“Alicia bak-” Parmağımı dudağına bastırıp, kolumu elinden kurtardım.

“Hiçbirşey duymak istemiyorum. Beni yalnız bırak.”

Louis

Benim planladığım özel gün, kesinlikle böyle bir şey değildi. Aldığım aptal hapın bu kadar etki yapacağını düşünmemiştim. Tam tersine, ikimizide memnun eder diye düşünmüştüm. Herşeyi berbat etmiştim. Aslında istediğimi yapmıştım ama bu şekilde sonlanacağını tahmin etmemiştim. Alicia'nın bu işe sevineceğini hayal ediyordum. Sonuçta ikimizi birbirimize bağlayacak bir şey olacaktı. Bunu her zaman istiyordum. Babama ve Katherine herşeyi kanıtlamak istiyordum. Alicia'yı ne kadar sevdiğimi, ona ne kadar bağlı olduğumu anlatmak istiyordum. Ama bunların hepsi kendi kafamda kurduğum hikayelerdi. Alicia bu işten hiç memnun kalmamıştı ve benim elim kolum birbirine bağlanmıştı. Onun üniversite işini hiç düşünmemiştim.