YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

46.BÖLÜM

_ Hamile misin?

Can onun montunu da asarken Yağmur gülümseyerek Zeynep'i cevapladı elini karnına koyarak.

_ Evet.

_ Yaa, ne güzel.

_ Evet Yağmur hamile.

_ Ve Kerem bu yüzden şimdiden bana anne diyor.

Zeynep daha geniş gülümserken karnına dokunma isteğini bastırdı ve Kerem'in yönlendirmesi ile salona geçtiler. Karşılıklı yan yana olan koltuklara otururken Can yine ona yardım etmiş ve başından öpüp rahat etmesini sağlamıştı.

_ Bir sıkıntı yok değil mi? Yani Yağmur veya bebekle ilgili?

_ Yok hayır. Herşey yolunda gözüküyor.

_ Süper. Güzelim Can ile Yağmur gördüğün üzere evliler ve bebek için yurt dışına gitmek zorunda kaldılar. Geleceklerini biliyordum ama süpriz oldu.

_ Amacımıza ulaştık desene.

Kerem tam cevap verecekken Duygu yeniden girdiği oyun alanından çıktı ve ellerini yere basıp dengesini kurarak ayağa kalktı.

_ Baba!

Sesi evde yankılanırken dört göz birden ona döndü. İkisi şaşkınken ikisi sevgi doluydu. Duygu bir anda tanımadığı birilerini görmenin verdiği utançla olduğu yerde kaldı ve sustu. Kerem ise hemen kalkıp onun yanına gitti ve kucağına aldı. Duygu hemen babasına sokulurken başını boynuna gizledi.

_ İşte bu da kızım.

_ Ne!

_ Ne!

Kerem geri eski yerine otururken kızınıda kucağına oturtmuştu.

_ Ne ne? Kızım. Duygu. .

_ K-kerem ne kızı? Bundan haberimiz yoktu. Hem öyle birşey mümkün mü ? Yani... Sonuçta yeni evlenmediniz mi? Önceden olsa söylerdin?

_ Yağmurcuğum sakin ol canım. Öncelikle bu bizim kızımız. Adı Duygu. Değil mi babacığım?

Duyguya bakmak istesede Duygu başını iyice boynuna yasladı ve bakmadı. Can ile Yağmur iyice şaşkına dönerken biraz önr geldiler.

_ Anlatır mısın Kerem?

_ Sonra. Hadi kızımla tanışın. İlk başta yabancılık çekebilir ama sonra alışıyor. Bak prensesim bunlar senin amcan ve.. Zeynep'in de kardeşi olmadığına göre teyzen. Ama sen abi abla da diyebilirsin nasıl istersen.

Kerem Duyguyu kollarından kendine çevirdi ve zorda olsa onlara bakmasını sağladı. Yağmur bir anlık değişimle Duyguya odaklanırken gülümsedi ona ve bunun karşısında Duygu başını babasının göğsüne sakladı. Buna hepsi gülerken Zeynep de girdi işin içine.

_ Duygu. Anneciğim bak buraya bebeğim. Hadi.

Annesinin de zorlaması ile yeniden başını çekti ve onlara döndü. Bir anda az önceki konu unutulurken ona odaklanmışlardı.

_ Git bakalım onların yanına babacığım.

Kerem onu yere bıraksada Duygu bacaklarının arasına girdi önce ve daha sonra Yağmurun seslenmesi ile ona döndü.

_ Gel. Gel bana. Ay sen ne kadar güzel birşeysin. Gel.

Ellerini ona uzattı ve gelmesini bekledi. Duygu ona baktıktan sonra yere baksada en sonunda pes edip isteğine bağlı olarak paytak adımlar ve kaçamak bakışları ile yavaşça gidip kolları arasına girdi. Yağmur buna sevinirken hemen kucağına aldı ve öptü onu. Kucağına oturtup baktı dikkatlice. Can da ona katılırken elini tuttu önce. Daha sonra ise uzanıp Yağmur gibi öptü.