DİCLE & FIRAT (Tamamlandi)

52. bölüm

Sabahın ilk ışıklarına kadar uyku tutmadı Dicle yi. Gün içinde çok uyudugu için mi, Fırat in watsaptan yazdığı mesaja cevap vermeyip telefonu hemen kapattığı için mi kendi bile bilmiyordu. Uzun süre salonda kanepede oturdu. Albümlere bir kez daha göz attı. Çok çelimsiz bir çocuktu Fırat. Kata kuru dediklerinden. Ama bakislari duruşu o zaman neyse şimdi de öyleydi. Lise yıllarında başlamıştı bu haline dönüşmeye. Bir sürü resmi vardı o dönemde. Kızlarla hasır neşir hallerine sinir oldu. Sanki kendi rahibe hayatı yaşamış gibi. Ne platonik aşklar yaşamıştı.. evet güzeldi, zengindi, popüler bir kızdı ama hep imkansızsin peşindeydi. Şu an olduğu gibi. Gözünün önüne Lenora ve Fırat ı gördüğü an geldi yine kabus gibi. İçine aynı acı düştü. Aynı daralma.. kalktı balkona çıktı biraz. Gecenin serinliğinde oturmakta ise yaramadı. Yattığı odaya geçti. Uzandı yatağa. Yarından itibaren hayat gerçekten çok zor olacaktı. Biraz parası olsa bir ev tutabilse, ya da daha çok para kazanacağı bir iş. Firatla neredeyse 24 saat bir arada olmak zorunda kalmasaydi. Önce işi bulsa onun evinde yaşamaya devam edecekti. O yüzden önce ev konusunu halletmeye karar verdi. Ama nasil? Karahan in sitede kreşe başlaması kötü olmuştu işte. Mecbur tutacağı ev oraya yakın olmalıydı. O semtteki evlerin kirası da Dicle nin anca iki aylık maaşına denk gelirdi. Derin bir öf çekip oturdu yatagin üzerine. Ev işi de olacak gibi değildi. Nasıl çözümü olmayan bir işin içindeydi böyle. Doluya koysa olmuyor boşa koysa dolmuyordu. Bir de tabi evliydi. Hatta ilk gece kocası tarafından aldatılan biriydi. Telefonunu tekrar acti. Arama motoruna "evlendikten ne kadar sonra boşanma davası açılabilir" diye yazdı. Okuduklariyla canı sıkıldı. Anlaşmalı bir yıl yazıyordu. Herşey doğru değildi ki burda. Yarın istanbul a döndüğünde bir avukata başvuracak tam olarak ogrenecekti her şeyi. Fırat in karşı koyacağını zannetmiyordu. Birden aklına Fırat in annesini arayıp avaz avaz ağladığı geldi aklına "Dicleyi kaybettim" demişti. Kazanmak için sanki bir çaba sarf etmiş gibi. Ya bir bakışı bir gülüşü onu kendinden geçirmeye yetmiyordu sanki. Ve Fırat bunu çok iyi biliyordu ve çokta iyi kullanıyordu. "Göreceksin gününü Fırat Bey" dedi mirildanarak. "Sana bir kez daha kanacakmiyim? Kendimi sana oyuncak edecek miyim?" Hirslandikca Hirslandi. Yaninda ateş yansa patlayacakti sanki. Yarın istanbul a öyle bir dicle olarak donmeliydi ki Fırat pişman değil bin pişman olmalıydı. Neler kaçırdığına deliler gibi yanmaliydi.

Ne zaman uyduğunu hatırlamıyordu ama saat 08.00 de alarmin sesiyle uyandı. İçinde nedenini bilmedigi bir heyecan vardı. Sanki ankara ya geleli bir gün değil bir ay olmuştu da bir kaç saat sonra yola çıkıp kavuşacaktı ozlem çektiklerine. Daha yataktan kalkmadan kapının zilini duydu. Kalbinin ritmi hizlandi. Fırat gelmiş olabilir miydi? Sanki dün gece o kadar karar almamış gibi şimdi bu heyecanın sebebi neydi. Sessizce yatakta beklemeye devam etti. Gelen sesleri dinledi. Kadın sesi geliyordu sadece hatta sesleri. Sabah sabah anlam veremedi. Yataktan kalktı. Önce üzerini değiştirdi. Sonra yattığı yatağı topladı. Kapıyı açıp direk karşı kapı olan banyoya geçti. Sesler salondaydi. Sakin sakin elini yüzünü yıkadı. Saçlarını düzeltti. Dünden çok daha iyi görünüyordu. Banyodan çıktı. Salına doğru yürümeye başladı koridorda. Mutfak kapısında Naciye ile karşılaştı.

"Günaydın kızım uyandırdık mı seni?"

"Yoo uyanmistim zaten. Size de günaydın."

"Gel bakalım içerde seni tanıştırmak istediğim misafirlerim var."

Dicle nin koluna girip koltukta oturup dün geceden kalan albümleri inceleyen iki kadinin yanına gittiler. İceridekilerin bakislari Dicle den bihaber olduklarını belli ediyordu.

"Büke, Leyla sizi Dicle ile tanistirayim"

İkisi de şaşkın bakışlara atağa kalktılar.

"Büke kızım Diclecigim -tokalastilar-esmer güzeli Bir kadındı Büke. Naciye nin biraz daha uzunu. Küt sıcak saçları Fırat lâ aynı kızgın siyahtı. Düzgün fiziği bakımlı yüzü ile taşını tahmin etmek zordu.- fırat in ablasi"