Adopted By 5SoS (ft. 1D en 5SoS)

Hoofdstuk 30: "I don't wanna my Sugarplum behind!"

Heey! Dit is het dan, het allerlaatste hoofdstuk van Adopted by 5SoS! Maar er komt heus een vervolg, wanneer dat online komt, moet ik nog even zien. Maar geniet van het hoofdstuk! De eerste 5 pov zijn gedachtes. Het plaatje is een fanart die ik getekend heb, leek me wel passend!

Aemilia POV:
De dag is aangekomen! We gaan weg uit dit hellhole en we reizen de wereld over. Eindelijk af van die vervelende ettertjes van een vrienden. Helaas zit ik dan wel opgescheept met 4 enorme idioten, zonder talent! Domme ganzen, kunnen ook niks! Dit wordt vreselijk! Help me!
*Note the sarcasm*

Ashton POV:
We worden beroemd, OMG! Ik ben zo blij! Gigglypuff! OMG! Ik wil een ijsje! Of chocolade melk! Wacht, kalm, smooth... Hoe gaat het met Aemy, heeft ze al koffers? En de paspoorten, wie heeft die? Waar is de bewaking? Zouden er fans zijn? Zitten we in hetzelfde vliegtuig als 1D?

Calum POV:
Zomaar gepranked, zomaar de jongens er bij betrekken, ik was echt bezorgd! Als het toch eens geen grapje was geweest, dan had Jake het geweten, ik had hem een lesje geleerd. Ik wil Starbucks, en een muffin. Vervelende Jake en Aemilia, zomaar pranken. Ik krijg ze nog wel! Owh een schattig hondje!

Luke POV:
Waar is mijn reuze pinguïn? Heb ik hem wel meegenomen? Pingu? Pingu? Pingu? Owh daar, ik had nooit verwacht dat dit zou gebeuren! Kijk Aemilia , zo lief! Pingu is zoooooooo zacht en lief en mijn allerbeste vriend, naast Ashton natuurlijk. Ik wil boarden! Ik wil board.... Owh Pingu zoo zacht...

Michael POV:
Eenhoorns bestaan! En dan komen we ze tegen en dan gaan ik en Daniël met ze spelen, en dan zijn ze gemaakt van pizza! Owh, ik pizza, ikke wil pizza! zouden ze pizza hebben in het vliegtuig, dat zou zo coool zijn. Daniël? Daniel? Waar is mijn baby? Daniël? Baby?

Alwetende verteller POV:
Aemilia pakt haar tassen en rent naar de bus, gevolgd door Eurykleia, Adelfe, Phenesine en Jake. Aspasia en Aemilia haar vaders, allemaal dragen ze 2 koffers, behalve Aspasia, die heeft alleen een rugzak. De jongen en de vriendinnen stappen somber de bus in, de andere enthousiast, met tranen in hun ogen. Ze willen het gaan maken, maar ze willen normaal blijven. Ze willen fans, maar ook privacy houden. Tegenstrijdigheid vloeit door de groep heen, afscheid hangt in de lucht. Loze woorden van verdriet en beloftes van hoop worden gesproken.
Ze rijden naar het vliegveld, de tijd van het einde komt dichterbij. Ze lopen naar binnen, niemand heeft zijn gedachten er bij, allemaal lopen ze ergens anders. Ze boarden en dan stijgt het op. De achtergelatene huilen en nemen elkaar in de armen.
Daar gaan ze dan, ze nemen de wereld over...

Ik vond het wel passend dat dit boek beëindigd werd, op mijn 16e verjaardag. Dus happy days! I am finally 16 bitchaaaaas!
Goodbye for now!

LittleMissTempe!
Xoxo