My Bastard Ex (Published Under LIB BARE)

chapter 9

"Anong nangyayari dito?!" Nanlamig si Reghie nang marinig ang boses ng sariling ina. Bigla naman umiyak si Amira at agad lumapit sa kanilang ina.

"Mom, si Regina sinaktan ako!" Humagugol nitong sumbong. Reghie startled when her mother shoots her a dagger look.

"Sinaktan mo si Amira?!" Mahina ang boses nito pero dama niya galit doon.

"Mom, kasi—" her words cut off when her mother's hand landed on her right cheek. Halos umikot ang ulo niya sa lakas ng sampal na natanggap niya mula sa sariling ina. Nagsilabasan naman ang lahat ng staffs na naroroon.

"Wala kang kahit na katiting na karapat para saktan ang anak ko!" Her mother shouted at her. Hindi na niya napigilan ang paglandas ng mga luha niya. Hindi dahil sa sampal kundi sa katotohanan na kahit kailan parang hindi siya nito anak kung ituring. Hindi pa man naririnig ang panig niya pero siya na agad ang mali at masama.

"Mom, kasalanan niya. Inubos na niya ang pasensiya ko!" She reasons out.

"At sumasagot ka pa! Huh!" Isang malakas na sampal ulit ang natanggap niya mula sa ina. Pulit-ulit at tanging pagsangga na lang gamit ang braso niya ang nagawa niya.

"Almira!" Boses ng daddy niya ang narinig niya at kasabay n'on ay ang pagyakap sa kanya ng sariling ama.

"Bakit mo sinasaktan si Regina?!" untag ng kanyang ama at mahihimigan ang galit sa boses nito.

"Dahil sinaktan niya si Amira!" Pasigaw nitong tugon.

"Have you asked them kung anong nangyari? I know Regina. Hindi siya bastang mananakit kung hindi matindi ang dahilan."

"You're unbelievable, dad! Are you telling me that I was always the reason of our clash?" Umiling ang kanyang ama.

"Amira no. I was just saying—" hindi na natapos ni Enrique ang sasabihin nang lumabas na si Amira ng silid.

"Nakita mo na ang ginawa mo! You're hurting your own daughter dahil sa pagkampi sa bastardang 'yan!" Hindi siya makapaniwala sa narinig mula sa ina. Bumitaw siya mula sa pagkakayakap sa kanyang ama at hinarap ang sariling ina.

"Bakit po ba galit na galit kayo sa 'kin? Anak niyo rin naman ako diba? Bastarda man ako o hindi anak niyo pa rin ako. Bakit hindi niyo ako magawang mahalin!?" Punong-puno nang hinanakit ang puso niya.

"Dahil sa tuwing nakikita kita naalala ko siya sa 'yo!" Almira said through her clenching teeth.

"Who? My father? Hindi ko naman ginustong ipanganak mo ako! Hindi ko ginustong mabuntis ka at iwan ng sarili kong ama! Hindi ko naman kasalanan 'yon. Pero bakit ganito ang trato mo sa 'kin?! Parang ako ang may ginawang kasalanan sa 'yo. I've been a good and obedient daughter. I did everything just to please you, pero bakit kahit kaunti hindi ko man lang naramdaman na minahal mo ako."

"Binuhay kita. Inalagaan at binigay ang lahat ng pangangailangan mo. Paano mo na sabing hindi kita minahal?"

"No mom. It isn't love. It's an obligation. An obligation you did for youself. For you to be a good mother in your friends eyes. Hindi ka nga naging proud sa 'kin ever since eh. Kapag si Amira ang pinupuri ng lahat na maganda tuwang-tuwa ka. Pero bakit kapag sinasabi ng mga kaibigan mong mas maganda ang panganay mo. You got mad and insisted that Amira is prettier than me. 'Tapos kinukulong mo na ako sa kuwarto kapag may mga bisita ka!" Parang gripo ang mata niya dahil sa hindi maapat ang pag-agos ng luha niya. Masyadong masakit ang katotohanan na 'yon kahit matagal na niya 'yong tanggap.