My Best Boy Girl Friend [Completed]

Chapter forty eight

Krystal's POV

Nako patay. Narinig na talaga ni kuya.

"Krystal answer me. Pupunta sila dito bukas? As in bukas? Bakit hindi nyo sinabi sa akin?"

"Wait kuya let me explain okay? Just calm down. Yup pupunta sila dito bukas. As in bukas na yung flight nila."

Kuya's face created a very huge giggling smile. Nako baka akala niya kasama si ate Amber.

"But kuya, ate Amber is not with them."

Sabi na eh. Yun ang nasa isip niya. Biglang lumungkot yung mukha niya e.

"Pero bakit hindi siya kasama. Mukhang yun na yung chance ko para makausap siya ng personal. Hindi pa pala. Pero mabuti na din yun. Alam ko galit pa siya sa akin. Medyo hindi pa din ganun kalakas ang loob ko para kausapin siya."

"Uhmmm. Kuya actually sinadya namin yun na hindi makasama si ate Amber."

"Ha? Pero bakit?"

"Kasi may plano kami na iset up kayong dalawa. Pero since narinig mo at alam mo na kuya, change of plans na ang peg namin."

"Iseset up nyo kami. Okay na din na nalaman ko, kasi syempre gusto ko ako mismo ang mageeffort para sa kanya diba?"

"Sabagay kuya, so ano nang balak mo?"

"Hindi ko pa alam. Natatakot ako. I dont want to lose her. Simula nung umalis tayo dun, hindi ko alam kung alam niya na ba. Kung nagets nya ba yung sinabi ko. Kung galit ba siya sa akin. Kung ayaw niya na ba akong makita. Hindi ko alam." 

*flashback*

"Pot, pwede ba akong humingi ng favor sayo?" 

"Sige ano yun? Basta kaya ko."

"I'm sure kaya mo yun. Kaya sana pagbigyan mo ako. Last na favor ko na sayo to okay? Pero kailangan sundin mo yung sasabihin ko ha? Gusto ko sanang alagaan mo yung taong pinakamamahal ko at sabihin mo sa kanya namamimiss ko siya at mahal na mahal na mahal na mahal ko siya."

"Ha? Ako? Bakit ako? Hindi ko man lang nga kilala kung sino yun e."

"Shhh. Oo ikaw. Ipapakilala ko na nga siya ngayon sayo. Ganito, pagkapasok ko dun sa loob ng airport, tumalikod ka. Tapos kung sino yung unang tao na makikita mo, yun yung taong pinakamamahal ko. Okay ba yun? Sige na pot alis na kami ni Krystal ha? Ingatan mo din sarili mo. Sana magawa mo yung favor ko sayo ha? i love you pot. Mamimiss kita sobra."

*end of flashback*

"hey kuya! I am talking! Pansinin mo nga ako. Ayan ka na naman. Tulala ka. What are you thinking ba ha?"

"Wala."

"Kuya, sa tingin ko naman makakatulong to if sasabihin ko."

"Ang alin?"

"Yung about sa feelings mo. I guess she knew na. You did'nt fail. Nagets niya yung sinabi mo that day. And sabi sa akin ni ate Judz she already know."

"Oh, ano daw sabi ni Amber?"

"Nung isang beses na nakausap ko si ate Judz hindi niya nasabi sa akin. Pero nung sumunod na paguusap namin, sabi ni ate Judz hindi daw galit si ate Amber."

"Are you sure?"

"Yes, so kuya ibig sabihin posible na may feelings din sayo si ate Amber. Kasi edi sana nagalit siya kasi gawa nung promise nyo diba?"

"I don't think so. Maybe she's not mad cause i am her bestfriend. Na she'd rather accept imbis na magaway kami."

"You know what kuya you are so negative. I mean super negative. Alam mo kuya, ganito kasi yung plan namin."

Kinwento ko kay kuya. Kung ano ba yung nangyari sa Philippines. Kung pano hindi napasama si ate Amber.

"Hmmmm. Well kailangan ko na pala magisip at maghanda sa pagdating niya."

"Yes kuya you have to. Kasi kapag hindi, ipapabugbog kita kasi we did a great job dun sa pagiwan kay ate Amber tapos ikaw, wala kang magagawa nako!"

"Okay okay. Kahit hindi ko alam kung magiging successful ba, pero sige gagawin ko yun."

"So ano kuya? What's your plan?"

"Actually hindi ko pa alam. Tutulungan mo ako magisip at magset up. Kailan ba ang punta ni Amber dito?"

"I am not sure. Hindi ko yata natanong si ate Judz. Maybe next week. So kailangan nating bilisan. We dont have enough time kuya."

"Okay okay. Tamang tama 3 weeks akong magpapahinga sa trabaho."

"Why kuya?"

"Actually I dont know. Mom and Dad talked to me yesterday. Sabi nila take a long rest for 3 weeks. Sabi ko kung bakit sabi nila, gusto lang daw nila na makapagpahinga ako kasi masyado na daw akong stress at pagod. Well nung una ayaw ko, pero at the end ako pa din ang natalo. Pumayag na ako."

OH MY G! Grabe sila mom at dad. They are really quick. By that kuya will have much time to prepare. So galing! :)))

"Hmmm. Well mom and dad really loves you so much. And I guess gusto lang talaga nila na makapagpahinga ka. And diba kuya okay nga yun kasi makakapagprepare ka talaga ng bongga kasi wala kang pasok. Don't you like it?!"

I have to pretend that I don't know anything. I don't have to get busted this time. Buti na lang sinabi ko kay mom and dad yung plan. Kasi nakagawa na sila ng paraan for these. And kuya seems happy but kinda nervous. I know everything will be fine. 

"Syempre gusto ko. Pero syempre kinakabahan ako. Kasi hindi ko alam kung san ba mapupunta ang lahat ng to. Sige na magpahinga ka na. Susunduin pa natin sila Philip bukas diba?"

"Okay kuya. Just trust yourself and everything will be absolutely fine. Wag kang magalala. I know and I can feel na maganda ang mangyayari."

"Salamat Krystal ha? Kasi sinabi mo sa akin to. Thank you for helping me and working things out."

"Hindi na uso ang thank you kuya! You have to pay me. DUh?! My talent fee is expensive and it's not for free. Even you are my brother, it is not an exception. WAHAHA! You have to buy a soju and kimbap and kimchi and..."

"Shhhh! Ang ingay mo! Oo bukas bibili tayo. Treat ko sa inyong lahat. Nahiya naman ako diba? Matulog ka na nga. Ang childish mo pa rin talaga."

"And so?! HAHA Love mo naman ako! Bleeeeeh! Goodnight kuya! Turn off the lights okay?"

"Okay goodnight. Gisingin mo ako bukas ha? HAHA Thank you!"

Kuya closed the door. Talagang ako pa talaga ang gigising sa kanya ah? Baliw talaga tong kuya ko. And masaya ako sa mga nangyayari ngayon. At alam ko mas magiging masaya pa to sa mga susunod na araw. Tulugan na! :))))