Αρης: Γεια σου Αριεττα..Ολα καλα; Ενοχλω; Σου στελνω γιατι νομιζω πως πρεπει να μιλησουμε καποια στιγμη..
Παιρνω βαθιες ανασες και κανω νοημα στην Δημητρα.
"Απαντα του ναι." Προσπαθει να μου παρει το κινητο για να απαντησει αυτη για εμενα.
"Πας καλα; Και.. και.. τι δηλαδη; τι να πουμε;"
"Κοψε τωρα τις βλακειες και φερσου σαν γυναικα."
Την κοιταζω απο πανω μεχρι κατω και σκαμε στα γελια ταυτοχρονος.
"Νουμερο." Ξανα γελαει.
Me: Γεια σου Αρη. Καλα εσυ; Δεν ενοχλεις:) ..Ναι..
Δισταζω να του το στειλω και το διαβαζω ξανα και ξανα, μεχρι τελικα απατησω το σημαδακι στην οθονη για αποστολη.
"Θα πληρωσω γω την εισοδο!" Την προσπερναω και δινω τα λιγα χρηματα στον κυριο μεσα στο μικρο δωματιακι.
"Ρε χαζη. Με φιλοξενεις και πληρωνεις και ολας; Μα.."
Γελαω με την γριματσα της.
"Μην λες βλακειες ξανα λεω.."
Ξεφυσαει.
Μπαινουμε μεσα.
"Που παμε πρωτα;" κοιταζομαστε.
"Λιονταριααα!" Φωναζουμε και οι δυο σαν κοριτσακια και τρεχουμε στα μονοπατια σαν τρελες. Σαν.
Πολλα αδιακριτα βλεμματα εχουν πεσει πανω μας.
Μεχρι να παμε στα λιονταρια, περασαμε απο διαφορα αλλα ζωα και βγαλαμε selfies με αυτα. Προσπαθησαμε δηλαδη.
Περναμε πολυ ομορφα και χαιρομαι που εχω αυτον τον χρονο με την καλυτερη μου φιλη.
Ακουγεται το "μαζι σου μπορω" . Χτυπαει το κινητο μου.
Κοιταζω την οθονη.
Ο Αρης.
Δεν μου απαντησε το μυνημα μου πριν...
"Παρακαλω;"
"Γεια σου Αριεττα!"
"Τι κανεις Αρη;"
"Καλα εσυ;"
"Καλα..."
Η Δημητρα γουρλωνει τα ματια της. Της χαμογελαω και με πλησιαζει. Βαζω ανοιχτη ακροαση.
"Μηπως σε ενοχλω; Σε απασχολω απο κατι αυτη την στιγμη;"
"Οχι οχι. Ειμαι εξω. Δεν με ενοχλεις."
Ο λιγο κρυος αερας, σπανιος για τετοια εποχη, χτυπαει πανω μου προκαλοντας μου ενα ριγος.
YOU ARE READING
We are different.
同人小说"Δεν περίμενα ποτέ να ζήσω το όνειρο μου." τον κοίταξα στα μάτια. Με κοίταζε και εκείνος γλυκά. "Ποιο ήταν το όνειρο σου;" μου χαμογέλασε πονηρά. "Εσυ!" κοίταξα αλλού. "Και αν με χάσεις; Αν γίνει κάτι και το όνειρο γίνει εφιάλτης;" μου είπε και μο...
