We are different.

Κεφαλαιο 11.

Ειναι ακομα 6 το απογευμα και βαριεμαι στο σπιτι μου...
Κοβω βολτες απο την κουζινα στο υπνοδωματιο και απο εκει στο σαλονι.

Αποφασιζω να παω μια βολτα στα μαγαζια και να παρω ενα φορεμα για σημερα.
Ειχα σκεφτει να φορεσω το μαυρο στραπλεξ στενο φορεμα μεχρι την μεση που μετα συνεχιζε αερατο και εφτανε σχεδον μια μιση παλαμι απο το γονατο μου. Ισως οχι τοσο καλο για κλαμπ απλα ηταν το αγαπημενο μου.

Παω στο Mall που εχω ξανα παει αρκετες φορες οχι μονο για να ψωνισω και στο πρωτο μαγαζι που μπαινω διαλεγω ενα υπεροχο φορεμα χρωματος κοραλι. Ειναι στενο και οταν το προβαρα ερχοταν τελεια στο καμπυλωτο και στενο μου σωμα.
Εφτανε ως τα μισα του μπουτιου μου και δεν θεωρειται αρκετα μινι... ή κοντο. Αν και δεν ειναι ιδιαιτερα σεμνο οπως με χαρακτηριζουν εγω και οι φιλοι μου. Η μονο μια τυραντα που ειχε στην δεξια μερια καταφερνε να κρυψει το μικρο αλλα εντονο σημαδι γενησημιου που βρισκοταν στον ωμο μου. Φυσικα δεν με πειραζε αλλα παντα προτειμουσα να μην υπηρχε καποιο τετοιου ειδους σημαδι πανω μου. Απο την δεξια μερια κατεβαινε ομαλα ως τη ν αριστερη μερια και συνεχιζε σε στυλ στραπλεξ.

Αγορασα γρηγορα το φορεμα αυτο επειδη μου εκανε εντυπωση στην βιτρινα αλλα δεν ειμαι τυπος που πηγαινει συχνα στα μαγαζια και κανει μια ωρα να ψωνησει.
Οσο με θυμαμαι μικρη, οταν πηγαινα για ψωνια με την μητερα μου και την αδερφη μου, εκοβα βολτες γυρω γυρω διαλεγοντας οτι μου αρεσε στο ματι και ας μην το ειχα φορεσει για να το τσεκαρω πανω μου.
Μου αρεσει που δεν ειμαι τετοιο ατομο. Να θελω τα παντα πανω και γυρω μου στην εντελεια.
Δεν θα ηθελα να ημουν ετσι.

Η ωρα ειναι 8 και καθομαι για ενα καφεδακι σε μια γνωστη καφετερεια. Ειμαι μονη μου αλλα δεν με ενοχλει αυτο. Καθως πινω τον γλυκο καφε μου κοιταζω το κινητο μου και μπαινω για λιγο στα προφιλ μου.

"Αριεττααα!" ακουω το ονομα μου και γυρναω να δω ποιος με φωναζει.
Τρομαζω οταν αντικριζω ενα κοριτσι γυρω στα 15 να τρεχει πανω μου και να με αγκαλιαζει..

"Γεια σου!" λεω γλυκα μην ξεροντας τι να πω.

"Ειμαι θαυματρια σου και εισαι υπεροχη. Εχεις ταλεντο και αγαπω πολυ την φωνη σου... Ειμαι τοσο χαρουμενη που σε γνωριζω. " της χαμογελαω γλυκα και την ευχαριστω. Ειναι παραξενο το ολο σκηνικο για εμενα αλλα προσπαθω να φανω οσο πιο καλη μπορω οταν με πλησιαζουν με τον ιδιο τροπο και αλλα 4 κοριτσια.