Θα απο την αληθεια ομως για τον λογο που λειτουργω ετσι απεναντι τους.
"Αυτο πιστευω ειναι το σωστο να κανω. Πλεον εχετε μεγαλωσει και προσπαθω να καταλαβω και εγω πως ειναι η σωστη αντιδραση που σας αρμοζει και αυτο ...κανω. Εννοω, προσπαθω να φανω καλη απεναντι σας για να με συμπαθησετε. Καταβαλω προσπαθεια και τα καταφερνω να μην συμπεριφερομαι σαν μια τρελη θαυμαστρια που ειδε ξαφνικα τα ειδωλα τους και το 'παιζω' μια απλη κοπελα που πινει καφε με τους καινουριους ους φιλους. " βλεπω τα παιδια που επεξεργαζουν ολα οσα τους ειπα ομως προσθετω κοιτοντας τον Τζιμμυ "και οταν χανομαι στις σκεψεις μου μερικες φορες ειναι γιατι μου ερχονται αναμνησεις απο οταν ημουν μικρη. Που ασχολιωμουν ολη μερα με εσας και τραγουδαγα συνεχεια τα τραγουδια σας." Παρατηρω πως τα αγορια χαμογελανε με τα λογια μου και χαμογελαω και εγω με τον τροπο τους.
"Οου." Λεει ο Βαγγελης και το χαμιγελο του μεγαλωνει οταν βλεπει πως τον κοιταζω και χαμογελαω.
"Τι σκεφτηκες οταν μας ειδες ξαφνικα στο γραφειο!" Ρωταει ο Βαγγελης και νιωθω πως η απαντηση μου δεν θα αργησει..
"Δεν σκεφτηκα. Εμεινα και προσπαθησα να βαλω τα πραγματα σε μια σειρα ωστε να αντιδρασω φυσιολογικα και να μην σας τρομαξω!" Γελασα με τα λογια μου και γελασαν και οι αλλοι 3 μαζι μου.
"Αυτο που επιθυμουσα να κανω ειναι ομως να τρεξω να σας αγκαλιασω και να παγωσω τον χρονο εκει. Να μην σας αφησω ποτε και να μεινω για παντα στην αγκαλια σας." Ειπα γρηγορα ομως φοβηθηκα για τα τελευταια λογια μου.
"Δεν θελω να σας τρομαζει η συμπεριφορα μου.. ομως μην ξεχνατε τι ειμαι.. " τα αγορια σοβαρεψαν και δεν μιλησαν.
Δεν ενιωσα αβολα αλλα ασχημα βλεποντας τα παιδια να ειναι σε μια αμηχανη θεση.
"Βαρεθηκα να μιλαω μονη μου... Πειτε κατι!" Ειπα με μια τσιριχτη φωνη για να σπασω τον παγο αναμεσα μας.
Παρατηρω πως ταυτοχρονα πινουν απο τους καφεδες τους και δεν μπορω να σταματησω το μικρο γελακι που μου ξεφευγει.
Βλεπω πως δεν μιλανε και δεν ξερω τι αλλο να κανω.
Ακουμπαω την πλατη μου στο μαλιξαρι της καρεκλας μου και νιωθω πιο ανετα. Μου ερχονται παλι αναμνησεις στο μυαλο και αυτη την φορα ειναι οι ομαδες..
"Οι ομαδες!" Λεω ασυνηδητα και με κοιτανε.
"Τιποτα απλα μου ηρθαν αναμνησεις με τις ομαδες σας... που ξενυχταγαμε με τα αλλα κοριτσια στην υπολοιπη Ελλαδα και μιλαγαμε για εσας... Μου εχουν λειψει αυτα." Λεω και ανναπολω εκεινα τα χρονια..
YOU ARE READING
We are different.
Fanfiction"Δεν περίμενα ποτέ να ζήσω το όνειρο μου." τον κοίταξα στα μάτια. Με κοίταζε και εκείνος γλυκά. "Ποιο ήταν το όνειρο σου;" μου χαμογέλασε πονηρά. "Εσυ!" κοίταξα αλλού. "Και αν με χάσεις; Αν γίνει κάτι και το όνειρο γίνει εφιάλτης;" μου είπε και μο...
