Μολις με πηρε ο Αρης τηλεφωνο και μου μιλαει.
Τσεκαρω την οθονη μου και μιλαμε μολις ενα λεπτο. Δεν εχουμε πει πολλα ομως.
Κανουμε αβολες ερωτησεις και σιγη επικρατει.
Μου αρεσει πολυ.
"Ααα... Πως περασες εχθες;" Ρωταει τελικα ξανα μετα απο την προηγουμενη ερωτηση του.
"Στο παρτυ;" Ρωταει τετοιο πραγμα ξανα; Αφου με ρωτησε ξανα σημερα το πρωι και ξερει...
"Αμ βασικα λαθος. Σημερα το πρωι. " Φαινεται πως ντρεπεται. Ειναι γλυκουλες μωρε...
"Χαχα ναι οντως δεν φαινεται σαν μολις λιγες ωρες πριν. Καλα. Πολυ ομορφα. Εσυ;" Πιθανον δεν εχει κατι αλλο να ρωτησει; Ντρεπεται; Και γιατι μου τηλεφωνησε ομως; Τι να θελει; Ας μην τον ρωτησω. Θα τον κανω να νοισει ακομα πιο αβολα.
"Ωραια... Περασα ωραια."
Χαμογελω και κανω κυκλους στην κουζινα προς τηνς κρεβατοκαμαρα και πισω παλι.
Ari's POV
Ας μην της προτεινω τελικα να ερθει μαζι μας ε; Μα τι μαλακας που ειμαι. Καθομαι και σκεφτομαι τι θα της πω.
"Εμ, σε πηρα για να σε ρωτησω αν θελεις να ερθεις σημερα το βραδυ σε ενα μπαρακι που μαζευομαστε με τα παιδια και κατι φιλους... Αν δεν εχεις κατι να κανεις." Της το προτεινω τελικα πριν αφησω τον εαυτο μου να το σκεφτει παραπανω.
"Αμ φυσικα. Δεν εχω κατι να κανω και θα ηθελα πολυ να περασω ξανα χρονο μαζι σου_μαζι σας." Διορθωνει τον εαυτο της και φανταζομαι πως θα εχει εμφανιστει αυτο το κοκκινο στα μαγουλα της. Μα καλα, πως προλαβα να το παρατηρησω κιολας;
"Ωραια.. Να σου πω την διευθυνση ή θες να σε παρω με το αμαξι εγω;" Ακουγετε σαν να την ρωταω για ραντεβου ετσι; Ωχ. ΒΛΑΚΑ ΑΡΗ. Θα με παρεξησει τωρα.
"Οτι θες. Μην σε βαζω σε κοπο ομως και ερχεσαι ως το σπιτι μου και κανεις παραπανω δρομο. " Ειναι τοσο γλυκια. Τι να σκεφτεται αραγε; Μηπως θα ερθει μονο και μονο για να μην μου ριξει Χ; Δεν θελει; Θελει;
"Μην το ξανα πεις αυτο. Χαρα μου να ερθω να σε παρω απο εκει."
Δεν το εχω. Ειμαι ηλιθιος.
"Ναι αλλα αν θες να φυγεις πιο νωρις ή πιο αργα απο εμενα και σε ενοχλησω;"
Με τρελενει που σκεφτεται τα παντα. Το καθε ενδεχομενο.
"Μην σε απασχολει αυτο. "
"Αν ειμαι βαρος στους φιλους σου;"
VOUS LISEZ
We are different.
Fanfiction"Δεν περίμενα ποτέ να ζήσω το όνειρο μου." τον κοίταξα στα μάτια. Με κοίταζε και εκείνος γλυκά. "Ποιο ήταν το όνειρο σου;" μου χαμογέλασε πονηρά. "Εσυ!" κοίταξα αλλού. "Και αν με χάσεις; Αν γίνει κάτι και το όνειρο γίνει εφιάλτης;" μου είπε και μο...
