Ο ναυαγός

κεφάλαιο 39

Ο τζιμι μου άνοιξε την πόρτα και εγω κατέβηκα από τον σκαραβεο....κόλλημα του Βαγγέλη ήθελε οποσοδήποτε να πάω στην εκκλησία με παλιό αλλα αρχοντικό αυτοκίνητο εεε και γω δεν μπορούσα να του χαλάσω χατήρι...

Αφού κατέβηκα πήρα μια βαθιά ανάσα χωρίς να παρω τα ματια μου από πάνω του...

Έπιασα τόν τζιμι από το μπράτσο,με κοίταξε και του εκάνα θετικό νεύμα...τότε ανεβήκαμε τα σκαλιά της εκκλησίας και άρχισαν τα χειροκροτήματα που ακούγονταν σαν λαοθάλασσα...ή αλήθεια ειναι οτι έχουμε πολλούς καλεσμένους...

Με παρέδωσε στον γαμπρό...και τι γαμπρό...ηταν πανέμορφος...με κοίταγε μεσα στα ματια με ενα πλατύ χαμόγελο που δεν ξεκολλησε από τα χείλια του...φόραγε το μαύρο κουστούμι του και κρατουσε την ανθοδεσμη η οποία προοριζόταν για μενα...

Έσκυψε *ειμαι και κοντη* και με φίλησε ενω παράλληλα μου έδωσε την ανθοδεσμη...

Αφού εγινε το μυστήριο ακολουθούσε το κέντρο....

Μπήκαμε μέσα και ξανα και ξανά χειροκροτήματα περάσαμε για την κοπή της τούρτας...

Την κοψαμε μαζι και πηρε το πιατο στα χέρια για να με ταΐσει.....αντί να το κάνει αυτό όμως το έφαγε αυτός...το έφερε προς το στόμα μου εγω το άνοιξα για να φάω την μπουκιά της τούρτας και αυτός το έστριψε και το έφαγε...

Τον κοίταξα δολοφονικά και μετα γέλασα...σειρά μου τώρα ....κύριε Κακουριωτη...

Πιάνω το πιατο τον κοιτάω γλυκά χαμογελώντας κσι μου ανταποδίδει το ιδιο βλέμμα....ενω συνεχίσαμε να κοιταζόμαστε έτσι πήρα με το κουταλι μια μπουκιά και την έφαγα εγώ με κοίταξε παρεξενεμενα....παίρνω με το δάχτυλο μου μπόλικη τούρτα και του κανω μουστάκι....ενα γέλιο απλώθηκε σε όλη την έκταση του κέντρου...με κοίταξε χασκογελωντας και μου χάιδεψε το μάγουλο...όμως το γουρουνι έτσι οπωΣ ειχε το μουστακι σοκολάτας με έπιασε και με φίλησε.....όπως ηταν αναμενόμενο έγινα μπαρμπασταθης....φτουσου...γαϊδούρι...

Αφού ο τζιμι λυγισμενος απο τα γέλια μας έφερε χαρτί να σκουπισιστουμε έπεσε η μουσική για να χορέψουμε....το τραγούδι ηταν το "when I was your man" του Βαγγέλη...συγκινήθηκα...και τον αγκαλιασα σφιχτά...

(.....)

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και ο Βαγγέλης δεν έβλεπε την ώρα να ανέβουμε στο δωμάτιο....πήγαμε στην ρεσεψιόν και μας δώσανε το κλειδί της νυφικης σουίτας...

Με πηρε αγκαλια σε στυλ νύφης (αφού ειμαι νυφηηη) και άνοιξε την πόρτα χωρίς να ξεκολλήσει τα χειλια μας....με πέταξε στο κρεβατι.....(οι λεπτομέρειες ειναι περιττές)

Στο επόμενο κεφάλαιο έχουμε έναν αποχωρισμο και μια άφιξη...ο Βαγγέλης φεύγει....ποιος έρχεται όμως? Χμμμμ....