Ο ναυαγός

κεφάλαιο 11

"αντε ρε ανναα...δεν θα τελειώσουμε ποτέ!!"μου είπε ανεβαίνοντας τις σκάλες

"ρε βαγγεληη δεν μπορω ειναι πολύ βαριά!!"

"αααρε γατακι"
Μου είπε παίρνοντας την κούτα από τα χέρια μου ....τώρα πλέον ο Βαγγέλης με 2 κούτες στα χέρια του ανεβαίνει τα σκαλιά άνετα ενώ εμένα μου ειχε κοπεί η μέση

"πιάσε το κλειδί από την τσέπη μου" μου είπε οταν πλέον ήμασταν μπροστά από την πόρτα

Το έπιασα και άνοιξα,μπήκαμε μέσα και ο Βαγγέλης άφησε τις κούτες στο πάτωμα ενώ εγω επεξεργαζομουν τον χώρο και πως θα μπορούσα να τον φτιάξω...

"λοιπόν...εκανε καλή επιλογή ο άντρας σου?"

"ειναι...απλά υπέροχο..."

Ηρθε από πίσω μου και πέρασε τα χέρια του γύρω από την κοιλιά μου δίνοντας μου ενα απαλό φιλί στο λαιμό

"οι 2 μας σε ενα δικό μας σπίτι" μου ψιθύρισε

"μμμμ....έχουμε τόσες δουλειές ρε μωρο μου...έχουμε καιρό για αυτα!"

Γύρισα από την άλλη και "εδεσα" τα χέρια μου στο σβέρκο του ενώ εκείνος αγκάλιασε την μέση μου

Τον κοιταγα μέσα στα ματια και έβλεπα την ζωή μου μόνο μαζι του,εδω σ'αυτό το σπίτι...ετριψε την μύτη του στην δικιά μου και μετά με φίλησε τοσο υπέροχα...

"πρέπει να τακτοποιησουμε τα πράγματα..." του είπα μετά από ωρα...

"όντως πρεπει?"

"ναι ρε μωρο μουυ"

"πφφφφ καλά"

Μετά από 2 ώρες

"τελειώσαμε???" μου είπε παραπονεμενα και απελπισμένα

Είχαμε κανει το σαλόνι,το μπάνιο,και το στούντιο του Βαγγέλη και την κουζίνα

Τον πήρα από το χέρι και τον οδηγώ στην κρεβατοκάμαρα μας...ανοίγω την πόρτα και αντικρίζει το "λουσμένο" με κούτες δωμάτιο και μένει έκπληκτος

"εεεεε οχι" είπε απεγνωσμένα

"αν δεν φτιάξεις το κρεβάτι πως θα κοιμηθούμε το βράδυ?" του λεω ναζιαρικα και κλείνοντας του το μάτι

"οοοοο...θα το φτιάξω όσο πιο γρήγορα μπορώ" είπε και με το κοπηδι άρχισε να σκίζει τις κούτες

Μέσα σε μια ωρΑ ηταν έτοιμο και αυτό...ευτυχώς...