Ο ναυαγός

κεφάλαιο 8

Ύστερα από αυτήστην τρομακτική μέρα μπορω να πω έφτασε το βράδυ...

Ειχα ξαπλώσει οσπου ένιωσα ενα χέρι να με αγγίζει γυριζω και βλέπω τον Βαγγέλη...

"τι κανεις τέτοια ωρΑ ξύπνιος?"

"δεν έχω ύπνο..." και με φίλησε στον ωμο...

"πάμε έξω?" είχα καταλάβει τις προθεσεις του οπότε είπα να το αποφύγω

"μμμ" είπε παραπονεμενα

"σηκωωω!" και τον τράβηξα

Πήγαμε έξω και ξαπλωσαμε στην άμμο και εγω ήμουν η μισή από πάνω του...κοιτούσαμε τα αστέρια και τον απέραντο ωκεανό...έτσι μου ήρθε η σκέψη στο μυαλό για το τι υπάρχει πέρα από αυτόν...

Άρχισα αυθόρμητα να τραγουδάω ενα τραγούδι που άκουγα πριν ναυαγησουμε...δεν το θυμόμουν εντελώς αλλά προσπαθούσα

"without you I feel broke......without you im just a sad song...."

"τραγουδάς?!!"

"ναι...θα ήθελα παρά πολύ να μάθω και αλλα τραγούδια...αλλά....ξέρεις πολλές φορές σκέφτομαι το πως θα ηταν αν γύριζα πίσω....αν έφευγα από αυτό το μερος και πήγαινα στον πολιτισμό ξανά..."

"δηλαδή θες??!"

"το θελω παρά πολυ αλλά...τι εννοείς αν θελω?"

"έχω βρει τρόπο για να φύγουμε όμως δεν ήξερα αν ήθελες και πως θα το έπαιρνες!!"

"τι τρόπο??!" πετάχτηκα πάνω

"θα φτιάξω μια μεγάλη βάρκα που να αντέχει ενα τέτοιο ταξίδι...θα πάμε πισω!!...αλλά θα αφήσεις την οικογένεια σου?,τα αδέρφια σου?,.....τον Άρη?"

"μπορεί να σου φανεί κάπως αλλά...για μένα οτι θέλω βρίσκεται ακριβώς μπροστά μου" τότε μου χαμογέλασε και με φίλησε...

"αύριο ξεκινάω δουλειά!"

Χευυυυ λιγο μικρό ξερω αλλά θελω να το προχωρήσω για να έχουμε εξελίξεις!
Vote and comment <3