Ο ναυαγός

κεφάλαιο 25

Έβαλα μπρος το αυτοκίνητο και ακολουθούσα διακριτικά το ταξί...

Την άφησε στο πιο ακριβό εστιατόριο της Αθήνας...

Μπήκε μέσα και πήγε σε ένα τραπέζι όπου καθόταν ένας κύριος...και δεν ηταν ο Μάκης επειδή τον είχα γνωρίσει...φιληθηκαν από την μια πλευρά,αυτός της έβγαλε το παλτό και της άνοιξε την καρέκλα...

Έκατσε απέναντι της και της έβαλε κρασί...

Έπειτα άρχισαν να μιλάνε...

Μιλανε,μιλάνε,μιλάνε....

Της έπιασε το χέρι!! Ποιας?? Της κοπέλας ΜΟΥ!!!!

Σηκώθηκε, την σηκωσε και αυτή και άρχισαν να χορεύουν,είχε ακουμπήσει το κεφάλι της στο στήθος του και το απολάμβανε...παντα της άρεσε ο χορός....όμως νόμιζα οτι μόνο μαζι μου το νιώθει το πολύ...μάλλον εκάνα λάθος...

Οπα τι κάνει αυτός ρε?? Ρεεε...τη φιλάει...τη φιλάει στο λαιμό τον οποίο φιλούσα εγώ.... τη φιλάει ο γαμιολης,ο μπασταρδος φιλάει το κοριτσάκι μου...και αυτή κάθεται...

Άρχισα να βαράω την κόρνα από τα νεύρα μου,μετά χτυπαγα με μανία το κεφάλι μου στο τιμόνι και ήμουν σε μία κατάσταση τρέλας...

Ένας ολόκληρος χρόνος σχέσης...σαν σήμερα...σαν σήμερα ναυαγησα....σαν σήμερα γνώρισα τον έρωτα της ζωής μου...σαν σήμερα...νιώθω ότι έχουν πέσει εκατομμυριες σφαίρες στην καρδιά μου...

Ολα αυτά που περάσαμε μαζι τα γκρέμισε σε ένα λεπτό,μία στιγμή,που ίσως μετανιώσει την επόμενη ώρα...

Γύρισα σπίτι...πληγωμένος,κατεστραμμένος,απογοητευμένος...τελείωσε...ολα τελείωσαν...

Πήγα σπίτι...τόσο άδειο...τόσο άχρωμο...μόνο αυτή έβαζε χρώμα,με το χαμόγελο της....

Έβγαλα τα παπούτσια μου και πλέον ξυπόλητος,πήρα ενα τετράδιο και ενα μολύβι...

Ακούμπησα στον τοίχο τσουλωντας κάτω και ειχα θέα αυτό το άδειο σπίτι...

Το Ραδιόφωνο....το γαμημένο αυτό κατασκεύασμα έβαλε το τραγούδι μου...το τραγούδι ΜΑΣ.... "τα ματια σου μια θάλασσα και γω ο ναυαγός σου..." ακούω την φωνή μου στο ράδιο...

Δεν έχω κουράγιο όμως να κανω τιποτα....

Κοίταξα το κρεβατι μας....ugh...αυτό το κρεβατι...έχω περάσει τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου...και ηταν μαζι της....τόσος έρωτας,τόσο πάθος,τόσα φιλια,τόσα χάδια,τόσες αγκαλιές που δεν ήθελα να βγω ποτέ από εκεί μέσα...έχωνα το κεφάλι μου στο στήθος της και έχανα την αίσθηση του χρόνου...το άρωμα της ακόμα μυρίζει παντού...το κρεβάτι αυτό φαίνεται τόσο άδειο...τόσο τεράστιο...

Μου ήρθε μήνυμα από τον τζιμι..."ετοιμαστητε και ελάτε στο seven7 club έχουμε πάρτι..." που να ξερε...

Παταω το εικονίδιο κλήσης και τον καλώ

"έλα ρε έρχεστε??"

"τζιμι.....τελείωσε..."

"τι πραγμα?"

"τελειωσε τζιμι....με πουλησε...με πέταξε σαν παλιοπαπουτσο...τελειωσε.."

"τι λες ρε??? Έρχομαι!!!!!"

"οχι...θελω να μείνω μόνος μου...." λεω και του το κλείνω...

Θα γράψω ένα τραγούδι....μόνο αυτό μπορω να κανω...

Ακουμπώντας τον τοίχο και καθισμένος στο πάτωμα άρχισα να γράφω

(διαβάστε το τραγούδι επειδη είναι ολα αυτά που συνέβησαν και αυτά που νιώθει και ειδε ο Βαγγέλης)

"when I was your man"
Έτσι θα ειναι ο τίτλος...

"same bed,but it feels little bigger now

Our song on the radio,but it don't the same

When our friends talk about you all that it does is just tear me down

Cause my heart breaks a little when I here your name

And all just sound like
Ohh...ohhh..ohh
Hmmm too young too dumb to realize

That I would have bought you flowers and held you hand

Take you to every party cause all you wanted to do was dance

Now my baby is dancing,but she's dancing with another man

A good strong woman like you,to walk out of my life

Now I never,NEVER get to clean up the mess I made

Oh...oh...on

And it hunts me every time I close my eyes

And all just like sound

Ohhh...ohhh...ohh

Although it hurts I'll be the first to say that I was wrong

Oh I know probably much too late

To try and apologize for my mistakes

But I just want you ti know...I hire he buys you flowers
I hope he holds your hand

Give you all his hours,when he has the chance
Take you to every party cause I remember how much you loved to dance

Do all the things I should have done.....when I was your man....."

Οταν έγραψα τον τελευταίΟ στίχο....τότε συνειδητοποίησα οτι τελειώσαμε...οτι δεν ειναι δικια μου πλέον...οταν τα κατάλαβα ολα αυτά το χαρτί ειχε γίνει μούσκεμα...κλαίω σαν μια γκομενουλα που ο γκομενος την ήθελε μόνο για το πηδημα και μετά την παράτησε....την αγαπάω πουστηηηηηη
Είπα ουρλιάζοντας.....

Χμμμμμμμ...τι εξελίξεις...να δούμε όμως και την πλευρά της Άννας??
Φυσικά! Στο επόμενο κεφάλαιο <3