Ο ναυαγός

κεφάλαιο 6

Ξύπνησα από τις ακτίνες του ήλιου που διαπερνουσαν τα βλέφαρα μου...άνοιξα τα μάτια μου και δεν είδα τον Βαγγέλη δίπλα μου...σηκώθηκα βγήκα από την σπηλιά και είδα τον Βαγγέλη με το λευκό ανοιχτό πουκαμισο του και το ψαραδικο παντελόνι να σκαλίζει τα διχτια...να τα ξεμπερδευει...

"τι κανεις?" του είπα πλησιάζοντας τον....

Γύρισε το κεφάλι του νε αντίκρισε και μου χαμογέλασε

"ξεμπλεκω τα δυχτια..."

"γιατι?"

"θα πάω να ψαρεψω για να φάμε"

"τι?....οχι δεν σε αφήνω!"

"χαχ γιατι?" μου ειπε ειρωνικά αλλα με χαμόγελο

"πας καλα? Στον ύφαλο εχει καρχαρίες!"

"άντε ρε χαζή...σιγά..."

"Βαγγέλη!"

"μην ανησυχείς!"

"θα έρθω και εγω!"

"αποκλείεται!!"

"θα έρθω!!"

"τι γινεται παιδιά?" είπε ο Άρης πλησιάζοντας μας...ήρθε δίπλα μου και πέρασε το χέρι του γύρω μου....αισθάνθηκα λιγο άβολα...και από οτι κατάλαβα και ο Βαγγέλης...κοίταξε το χέρι του που ηταν στην μέση μου και έστρεψε την προσοχή του άλλου

"να εδώ η Άννα θέλει να έρθει μαζι μου στον ύφαλο...αλλα δεν υπάρχει περίπτωση!"

"Άννα! Δεν θα πας! Ειναι επικίνδυνα!!"

" δεν αφήνω τον Βαγγέλη μόνο του εκεί περα!!"

"Άννα είπα τέλος!!" μου είπε ο Άρης θυμωμένα

"εμένα δεν θα μου φωνάζεις!" είπα...τραβηχτηκα από αυτόν και πήγα στην σπηλιά μου...

Μεριά Βαγγέλη

Μόλις της φώναξε μου άναψαν τα λαμπάκια!...τι νομίζει οτι είναι? Ιδιοκτησία του? Εγω δεν ήθελα να έρθει επειδή εχει καρχαρίες και φοβαμαι για αυτήν....

"δεν έπρεπε να της φωνάξεις..."

"θέλει πάντα να περνάει το δικό της!!"

"δεν θα της ξαναφωναξεις!!!!" του είπα έντονα

"και ποιος εισαι εσύ που ήρθες από το πουθενά και θα μοΥ πεις και πως θα της μιλάω?? Οτι γουστάρω θα κάνω και αν δεν σ'αρέσει να φύγεις!!" μου είπε εξίσου έντονα και έφυγε...

Εγω συνεχισα να ξεμπλεκω τα δυχτια....

Μεριά Άννας

Έχει περάσει αρκετή ωρα από τότε που είδα τον Βαγγέλη να βουτάει στην θάλασσα και να παει στον ύφαλο να ψαρεψει...φοβάμαι παρά πολύ...μετράω μέχρι και τα δευτερόλεπτα που θα τον δω μπροστά μου και θα ανακουφιστω οτι είναι καλά...