Πρόλογος

2.1K 100 4
                                    

"Εισαι ετοιμη;" με πλησιαζει και μου λεει η Sofi. Η μανατζερ μου. "Ειμαι" της λεω ευγενικα και χαμογελαω. Μου τοποθετει στο λαιμο ενα ομορφο κολιε. "Ειναι ακομα πιο υπεροχο το συνολο σου ετσι. Θα κανεις εντυπωση στο πρωτο σου live. Καλη σου τυχη Αριεττα! Βγαινεις..." τελειωνει χτυποντας με ελαφρα στην πλατη για να κανω ενα βημα και να βγω επιτελους στην σκηνη.

Παιρνω μια βαθια ανασα. Κοιταζω τον ξαστερο ουρανο και αφηνω την βαθια ανασα μου να φυγει. 《Με το δεξι》 σκεφτομαι και κανω ενα βημα. Κλεινω τα ματια μου και ακουω μια φωνη να λεει " Καλως δεχτειτε την Αριέττααααα"...

Με γρηγορα βηματα ειμαι στο κεντρο της σκηνης. Ανεβαζω σιγα σιγα το κεφαλι μου ψηλα και κοιταω το πληθος. 《Ω Θεε μου!》λεω απο μεσα μου και ανοιγοκλεινω τα ματια μου. Τοσο κοσμος. Υπερβολικα πολυς κοσμος για το πρωτο μου live.

Ο χωρος ειναι μαγικος. Αργω να καταλαβω τι μου συμβαινει. Ομως η μελωδια της μουσικης με κανει να συνηδητοποιησω πως δε λιγο πρεπει να τραγουδησω.

"Παμε ολοι τα χερια ψηλα!" Λεω αυθορμητα, τουλαχιστον ετσι εχω ακουσει να λενε στις λιγες συναυλιες που εχω παει. Σηκωνω τα χερια μου ψηλα για να δειξω τον τροπο. "This is our summer...." ξεκινω τους στιχους του πρωτου και φυσικα ποπ τραγουδιου μου και συνεχιζω να τραγουδω...
Ο κοσμος απο κατω τραγουδαει μαζι μου.
Ακουγετε μονο μια φωνη. Η δικια μας ενωμενη φωνη.

"Ειστε υπεροχοι" Λεω και χαμογελω. Το εννοω. Ο κοσμος κατω απο την σκηνη φαινεται να με στηριζει. Στην αρχη ειχα ανχος. Παρα πολυ ανχος. Ομως σιγα σιγα ενιωσα πιο οικια.

Συνεχιζω με το δευτερο τραγουδι μου και υστερα με καποια αλλα πασιγνωστα τραγουδια που δεν ειναι δικα μου. Φυσικα δεν εχω βγαλει πολλα τραγουδια. Ειμαι στην αρχη ακομα. Και τα 2 που εχω βγαλει ειναι πολλα για μολις εναν μηνα διασημοτητας.
Υποθετω πως ειμαι τυχερη.

"Σας ευχαριστω πολυ για αποψε. Ηταν μια αξεχαστη εμπειρια. Η πρωτη μου συναυλια και ηταν υπεροχη χαρη σε εσας. Ευχαριστω πολυ. Καλο σας βραδυ και καλη συνεχεια. Θα τα ξαναπουμε!"
Λεω τα λογια που μου ειπε η manager να πω και κλεινω την βραδυα με μια υποκλιση.
Ηταν μαγικα. Ελπιζω ετσι να ειναι και τις υπολοιπες φορες.

***

Ερχετε η Sofi και χειροκροτει. Υστερα με αγκαλιαζει και λεει "συγχαρητηρια κοριτσι μου! Εσκισες αποψε. Ησουν υπεροχη!"
"Ευχαριστω" της λεω ευγενικα ργω και ανταποδιδω στην αγκαλια. "Θα φυγουμε σε λιγο ενταξει; Θελουν να δρθουν fans να σου μιλησουν. Να εισαι ο εαυτος σου." Προσθετει στην συζητηση μας και φευγει.

Στεκομαι στον τοιχο και περιμενω το συνιαλο απο τον σεκιουριτα πως ηρθαν οι fans. Ειναι δυσκολο να το πιστεψω. Εγω ... εγω εχω fans. Ενα απλο κοριτσι που καταφερε να κανει το ονειρο_"ετοιμασου" με διακοπτει απο τις σκεψεις μου ο σεκιουριτας και τον κοιτω με αγωνια.
Ελπιζω να μην εχω haters και να μην με ενοχλησει ποτε κανεις αλλα αποκλαιεται.

***

Αφου εχω μιλησει με αρκετους fans,εχω βαλει αρκετες selfie κσι εχω γραψει πενηντα συν αυτογραφα εχω κουραστει απο την σημερινη μερα και λεω στους συνεργατες μου πως θελω να φυγω.
Με βοηθησαν να φυγω απο την πισω πορτα και μετα πηρα τον δρομο μου.

Ξαπλωνω στο ζεστο κρεβατι μου μετα απο ενα χαλαρωτικο ντουζ και με παιρνει ο υπνος γλυκα...

We are different.Where stories live. Discover now