•|𝗠𝘆 𝗳𝗼𝘅𝗶𝗲 𝗢𝗺𝗲𝗴𝗮|• |[𝗛𝗲𝗲𝗦𝘂𝗻]| //𝗞𝗵𝗺𝗲𝗿//

ភាគទី១៧ : ឯងងាប់មិនស្អាតនោះទេ!

<ត្រឡប់ទៅកាលពីម្សិលមិញ>

ហ៊ីស៊ឹងបានមកដល់សាលារបស់ស៊ុននូរៀនគឺម៉ោង6 មនុស្សម្នាក៏ទៅផ្ទះឡើងស្ងាត់សាលាអស់ទៅហើយ។ ព្រោះតែនាយទាក់ទងទៅមិនលើកជាច្រើនដងនៅមិនតបសាររបស់ខ្លួនថែមទៀត ទើបធ្វើឲ្យនាយកើតចិត្តបារម្ភពីស៊ុននូ នាយក៏សម្រេចចិត្តត្រឡប់មកវិញ ទោះជានិយាយការងារមិនទាន់ចប់ក៏ដោយ។ ហ៊ីស៊ឹងនាយបានត្រឡប់មកវិញមុនបេន ដោយទុកឲ្យគេនៅនិយាយការងារជំនួសខ្លួន។

Author's POV

ប៉ុន្តែក្រែងហារ៉ូក៏រៀននៅទីនោះ ដើម្បីតែទៅការពារស៊ុននូដែរមិនអញ្ចឹងឬ? ចុះហេតុអីមិនឃើញនាយ? ចម្លើយនោះគឺហារ៉ូបានចុះទៅពិនិត្យទំនិញនៅកំពង់ផែជាមួយនឹងរ៉ូស៊ីននៅឯខេត្តឯណោះ។

Ended

   ហ៊ីស៊ឹងបានដើររកស៊ុននូពេញក្នុងសាលារហូតទៅដល់ខាងក្រោយអគារ នាយក៏ប្រទះឃើញសិស្សប្រុសប៉ុន្មាននាក់កំពុងតែឈរនិយាយគ្នាសើចសប្បាយ ក្អាកក្អាយ។

   នាយបម្រុងនឹងចូលទៅសួរនាំអំពីស៊ុននូទៅហើយ តែនាយក៏ត្រូវឈរស្ងៀមទ្រឹងមួយកន្លែងពេលដែលឮពួកគេនិយាយដល់ឈ្មោះរបស់ស៊ុននូ។

   ឈរស្ដាប់បានបន្តិច នាយក៏ស្ទុះចូលទៅរកពួកគេយ៉ាងលឿន ពេលនេះកំហឹងរបស់នាយគឺក្ដៅឡើងរាប់រយអង្សារ ក្រោយពីដឹងថាពួកគេនោះកំពុងតែនិយាយអំពីអ្វី។

«ឌឹប! ពួកអាចង្រៃ!»

   ហ៊ីស៊ឹងក៏បានដើរទៅរកសិស្សម្នាក់ដែលឈរនៅកណ្ដាលហ្វូងគ្នារបស់គេ នាយក៏ប្រលែងមួយកណ្ដាប់ដៃទៅលើមាត់របស់គេ ដែលគេបាននិយាយមិនល្អពីស៊ុននូ។

«អាណាហ៊ានវាយយើងវើយ? ឯងចង់ស្លាប់មែនទេ?»សិស្សប្រុសម្នាក់នោះខំប្រឹងងើបឡើង

«អ្នកដែលចង់ស្លាប់នោះគឺជាឯងទៅវិញទេ! ឆាប់ប្រាប់យើងមក ស៊ុននូនៅឯណា?»ហ៊ីស៊ឹង ដើរទៅក្របួចកអាវរបស់នាយម្នាក់ឲ្យងើបឈរឡើងនិងសួរ

«ហេតុអីយើងត្រូវប្រាប់ឯង?»

«យើងសួរឯងម្ដងទៀត ស៊ុននួនៅឯណា?»ហ៊ីស៊ឹង អស់ការអត់ទ្រាំ នាយក៏បានដកកាំភ្លើងចេញមកភ្ជង់ដាក់ក្បាលរបស់គេតែម្ដង បានឃើញហើយក៏លេបទឹកមាត់ក្អឹកគ្រប់គ្នា