ခါရူးတစ်ယောက် သူရဲ့ကိုယ်ရံတော် ချန် နဲ့ မျိုးနွယ်စု တွေဆီလျှောက်လည်နေတာ အတော်ကြာပြီ ဖြစ်သည်။ အခုလဲ မျိုးနွယ်စု နှစ်ခုကြားက ရွာတစ်ရွာကိုရောက်နေတာဖြစ်သည်။ ရွာလေးက အရမ်းမကြီးပေမဲ့သေးလဲမသေးတော့ သူ့ဟာနဲ့သူ အေးချမ်းသာယာလှသည်။ မျိုးနွယ်စုရယ်လို့သီးသန့်မရှိပေမဲ့ ရွာရှိလူတွေအကုန် စည်းလုံးချစ်ခင်ကြသည်။ ခါရူးလဲ ရွာရဲ့စျေးတန်းဖက်လျှောက်ကြည့်နေရင်းနဲ့တစ်ယောက်ယောက်ကဝင်တိုက်လာလို့ မော့ကြည့်မိ၏။ ထိုအခါ တိုက်မိတဲ့သူက တောင်းပန်လာပြီး သူ့သခင်လေးကို ကယ်ပေးပါဆိူပြီး အကြောင်းစုံပြောပြလို့ သူခေါ်ရာနောက်ကိုကိုယ်ရံေတာ်ချန်နဲ့လိုက်သွားလိုက်သည်။
အဆောင်ကို ရောက်တော့ တံခါးဝမှာပိတ်နေတဲ့သူတွေနဲ့အရင်တိုက်ခိုက်လိူက်ပြီး အခန်းတစ်ခုလို နေရာအရောက် ဒွိလိင်ကောင်လေးကို အတင်းပြုမူနေတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကိုမြင်လိုက်ရ၍ ထိုယောကျာ်းအား ဆွဲ၍ ထိုးပြီး တွန်းလွှတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ချန် နဲ့ လွှတ်ပေးပြီးဟိူကောင်လေးကို တွဲထူပြီး အပေါ်ရုံလေးလွှားအပေး.သူလေးက ကျေးဇူးတင်စကားကို ဆုံးအောင်တောင်မပြောရသေး ခါရူးလက်ထဲတွင် မေ့လဲသွားလို့ ခါရူးလဲ ခေါ်လာလိုက်ရသည်။
"ကဲ မင်းသခင်လေးက စိတ်ချရပါပြီ ဘာမဖြစ်ပါဘူး မင်းလဲ ခန အနားယူလိုက်ဦးပေါ့''
ခါရူးလဲ ဟိုကောင်လေး အနားက မခွာတဲ့ ဒွိကောင်လေး တစ်ယောက်ကို နားခိုင်းလိုက်ရသည်။.သူတို့ ကြည့်ရတာ ခရီးတခါမှမထွက်ဘူးသလိုပင်။ ပြီးတော့ တစ်ခူခူဖြစ်လာကြတဲ့ပုံပင်။
"ရပါတယ် သခင်လေး သတိမရသေးတော့ သူ့အနားမှာပဲနေလိုက်ပါ့မယ်''
"ဒါနဲ့ မင်းတို့က ခရီးသွားတွေနဲ့မတူဘူး ဘာဖြစ်လာကြတာလဲ ပြောလို့ရရင် ပြောပြပါ့လား''
ခါရူးမေးလိူက်တော့ အာ့ကောင်လေးက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေသည်။.ကြည့်ရတာ မပြောချင်တဲ့ပုံဖြစ်နေတာကြောင့်ခါရူးလဲ
"ရပါတယ် မင်းပြောရတာ အဆင်မပြေရင် မပြောပါနဲ့ ကဲပါ နားလိုက် ဦး မင်း သခင်လေးက သတိရဦးမှာ မဟုဘူး''
BINABASA MO ANG
ချစ်ရပါသောကိုယ့်ရဲ့ 'မိုရာ'
Historical Fictionရှေးခေတ် မျိုးနွယ်စု ပုံစံရေးမှာပါ။ ဟိုဖက်မျိုးနွယ် ဒီဖက်မျိုးနွယ် တွေအကြောင်းပါ။စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းဖြစ်လို့ တချို့ဟာတွေက လက်တွေ့နဲ့ကွဲပြားမှာပါ။.
