ភាគទី២១ : ពូៗកុហកអូន!

Comenzar desde el principio
                                        

«ហាឡូខ្ញុំគឺឆេវ៉ុន»

(«អូហ៍!»)ហ៊ីស៊ឹង

«តើលោករវល់ឬអត់?»ឆេវ៉ុន

(«ខ្ញុំទើបតែរួចដៃមុននេះបន្តិច តើស៊ុននូកើតអ្វីមែនទេ?»)ក្នុងចិត្តដូចជាអន្ទះះន្ទែងនៅមិនស្ងៀមពេលឆេវ៉ុនខលមកខ្លួនបែបនេះ

«មែនហើយពេលនេះគេទទូចយំចង់ជួបលោកខ្លាំងណាស់ គេមិនព្រមញ៊ាំអ្វីឡើយ»

(«អឹម បន្តិចទៀតខ្ញុំនឹងទៅដល់ទីនោះ»)

«ចា៎ស ទឺត!» ប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទក៏ត្រូវបានកាត់ផ្តាច់

«ឮទេ? បន្តិចទៀតពូៗនឹងមកហើយ ស៊ុននូឆាប់ញ៊ាំបាយសិនទៅណា»ឆេវ៉ុន ដួសបាយទៅដាក់ជិតមាត់របស់ស៊ុននូ

«អត់ទេអូនចាំពូៗមកបញ្ចុក»នាយតូចងាកមុខចេញមិនខ្ចីហា៎មាត់ញ៊ាំ

«មិនញ៊ាំក៏បាន តែឥឡូវអូនគេងសិនទៅ»ឆេវ៉ុន ដាក់ឲ្យស៊ុននូបានគេងវិញ

«ហេតុអីនូណាធំលឿនម៉េស? មើលអូននៅឡើងតូចញឹប»ស៊ុននូ និយាយផងកាយវិការផង

«មកពីនូណាញ៊ាំបាយច្រើនៗ ហើយអូនអត់ញ៊ាំបាយអញ្ចឹងហើយ»ឆេវ៉ុន នៅពេលនេះមានតែសម្របតាមចរិតកូនក្មេងរបស់ស៊ុននូសិនទើបនិយាយចូលគ្នាបាន

«តែនូចាំថានូណាធំជាងអូនតែតិចនឹង ម៉េចចឹងហូវ?»ស៊ុននូ

«នូណាក៏មិនដឹងដែរ»ឆេវ៉ុន

«នូណាហា៎ អូនឈឺក្បាលណាស់»ស៊ុននូ

«អូនឈឺក្បាលមែនទេ? ចាំនូណាទៅហៅពេទ្យឲ្យណា»ឆេវ៉ុន ក៏ប្រញាប់ចេញទៅហៅគ្រូពេទ្យឲ្យមកពិនិត្យមើលស៊ុននូ

ពេទ្យចូលមកពិនិត្យឲ្យស៊ុននូនិងបានចាក់ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ឲ្យផងដែរ ស៊ុននូក៏សម្ងំគេងព្រោះតែជាតិថ្នាំ។ ស៊ុននូបានគេងលក់ ប្រហែល10នាទីក្រោយហ៊ីស៊ឹងក៏បានមកដល់មន្ទីរពេទ្យ នាយបើកទ្វាចូលមកថ្នមៗ។

«គេងហើយឬ?»ហ៊ីស៊ឹង

«មុននេះគេប្រាប់ខ្ញុំថាឈឺក្បាល ខ្ញុំទៅប្រាប់ពេទ្យ ពេទ្យក៏ចូលមកពិនិត្យនិងចាក់ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ឲ្យ ប្រហែលត្រូវជាតិថ្នាំ ទើបគេងលក់បែបនេះ»ឆេវ៉ុន

•|𝗠𝘆 𝗳𝗼𝘅𝗶𝗲 𝗢𝗺𝗲𝗴𝗮|• |[𝗛𝗲𝗲𝗦𝘂𝗻]| //𝗞𝗵𝗺𝗲𝗿// Donde viven las historias. Descúbrelo ahora