13🥀

554 89 38
                                    

"hadi bakalım minik bebeğim uyku zamanı"

Odada kucağımdaki bedeni pışpışlarken bir yandan da Jeongin ile konuşuyordum. Bu günün erken saatlerinde yaşananları Chul uyuyunca konuşmaya karar vermiştik. Yatakta oturmuş elindeki yeni aldığımız biberonu inceliyordu Jeongin. Ne zaman içinde kalmış birkaç damla sütü içmeye çalışacak merak ediyordum. Her zaman ki Jeongin işte. Tam bir bebek.

Bakışlarını bana ve kucağımdaki bedene çevirince ayırdım gözlerimi ondan. Kucağımda yatık pozisyonda, poposuna vurarak uyutmaya çalıştığım Chul un gözlerinde hiç uyku yoktu.

"Jeongin emziğini verir misin, şurada kutusunda"

"tabi"

Emziğini ağzına koyduğumda yavaş hareketlerle emmeye başlamıştı. Ben odada birkaç adım atarak onu zıplatmaya devam etmiştim.

"Seungmin neden yapıyorsun bunu..?"

Morali bozulmuş, enerjisi düşmüş bir ses tonu duyduğumda ona baktım. Neden mi yapıyorum... Gözlerimi sağa sola kaçırdığım sırada tekrar konuştu.

"bu büyük bir sorumluluk"

Zorla bir gülümseme yerleştirdim yüzüme.

"evet, biliyorum"

"sen daha gençsin, hayatını yaşamalı gezmelisin"

"Jeongin ben artık genç değilim, genç olan sensin, ben artık evli bir adamım"

Kesin bir ses tonu ile konuşmam onu yıldırmamıştı.

İyiliğim için söylüyordu tüm bunları. Haksız değildi haklıydı, ama beni 'genç' ya da 'özgür' olarak nitelendiriyordu hala bu yanlıştı. Chul olmadan önceki hayatım da böyleydi. Artık aileme bağlı değilim. 'baba bana para ver' diyemezdim ya da 'evi temizle', 'yemek yap' diyebileceğim insanlar yoktu etrafımda. Aynı anda ikimiz de çalışıyorduk. Boş olduğumuz günlerde evi baştan aşağı temizliyorduk. Dayanamazdık çünkü ikimiz de kirliliğe. Evin ihtiyaçlarını karşılamak, temizlik, yemek, iş görüşmeleri derken zaten gün bitiyordu. Birbirimize ayırdığımız tek zaman gece sarılarak uyumaktı. Aynı evde yaşıyoruz diye her gece sevişmiyorduk ya da saatlerce birbirimizi izlemiyorduk. Onlar gençliğimizde, evlenmeden öncede kaldı. Şimdi birbirimizi ne kadar sevdiğimizin, ne kadar değer ve saygı gösterdiğimizin farkındaydık. Evlilik bu yüzden iyi bir şeydi. Yani benim için.

Jeongin in evlenebileceğini hiç düşünmüyordum mesela. Tamam üniversitede bile kendi mağazasını işletiyordu ama sıkıntıya gelemezdi. Ama Changbin belki düşüncelerini değiştirirdi. Meçhul.

"evli bir adam olman, seni aldatmış birinin çocuğuna bakman gerektiği anlamına mı geliyor?"

"ne olursa olsun ben onu seviyorum"

"sen aptalsın çünkü, onu affetmeyecektin, hala aynı yatağa nasıl baş koyuyorsun başkasıyla yattı"

Sesi yüksek değildi ama sinirliydi. Çok ağır konuşuyordu. Bunları unutmaya çalışırken tekrar açıyordu o defterleri.

"Seungmin, canım arkadaşım. Aptallık etme. Sana Chan dan boşan demiyorum. Sadece daha çok düşün diyorum. Evlisiniz diye her suçunu kabullenecek değilsin. Boşanma işlemleri, koreye geri dönüş, bunları Bay Kim e açıklamak o kadar da zor değil. Geleceğini düşün"

Söyledikleri beynimde yankılanıyordu. Gözlerim dolmaya başladığında kucağımdaki bedene odaklandım. Hala uyumamıştı. Söylediklerine cevap vermediğimi gören Jeongin yerinden kalkıp yanıma adımladı. Elini omzuma attığında gözlerine baktım.

"güzel gözlerinin bunları her düşündüğünde dolmasına dayanamam, lütfen iyi düşün"

Yanağıma bir öpücük bıraktıktan sonra çıktı odadan. Kucağımdan, uyumaya hiç niyeti olmayan Chul u yere bıraktım. Adımlarını yeni beşiğine götürdü. Ben de yatağa oturdum. Gözlerim akmaya başlamıştı. Dudaklarımı birbirine bastırdım devam etmemesi için. Odanın kapısı tekrar açıldığında elimin tersiyle silmeye çalıştım göz yaşlarımı. Kapıya baktığımda elinde bir su bardağı ile giren Chan ı gördüm. Gözlerimin kızarıklığını fark etmiş olacak ki bardağı masaya bırakıp hızlıca yanıma adımladı.

"H-Hayatım..?"

Kendimi tutamıyordum. Ağlamak istiyordum. Neden bunların hepsi benim başıma geliyordu. Ne günah işledim ben...

Yerimden kalkıp Chan ın boynuna sarıldım. Ağlamaya başladım. Onun yüzünden, onun yaptıkları yüzünden ağlıyordum ama onun kollarında kendime gelmeye çalışıyordum. Sesli şekilde ağlamaya başladığımda kollarını sıkıca belime sardı ve olduğu yeri okşayarak beni rahatlatmaya çalıştı.

"Seung'um... Ben herşey için çok üzgünüm"

Sadece şunu düşünüyordum "Ben aptal mıyım? Yoksa aşık mı?"

°~°

Bence aptalsım Seungmin

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Bence aptalsım Seungmin

Daha 20 li yaşlarında bir çıtır niye çocuk baksın demi. Ben Jeongin e katlıyorum şahsen

Sövmeyin lütfen gshsgdjshs

Diğer bölümde görüşelim

💜💜💜

Connected (2. Sezon) - ChanminWhere stories live. Discover now