71.

6.2K 365 197
                                    

"Beklesene!"

Arkasından gelen adamın ne dediğini umursamadan evin dış kapısına doğru yürümeye devam etti Aslan.

Sinirliydi.

"Kime diyorum? BEKLE!"

Kapıyı açan görevliyle adımını dışarı atar atmaz derin bir nefes aldı Aslan. Yine konuşamamış üstüne üstlük bir de kavga etmişlerdi. Ve yine ayrıydılar.

Delirecek gibi hissediyordu kendini. Dışarıda yerinde bile duramazken nihayet Vlad evden çıkıp yanına gelmişti.

"Vlad! Nerede o piçler?"

"Kimden bahsediyorsun?"

"Aden'e saldıranlar!"

"Yalnız olmaz ben de geleceğim "

"Sen Aden'in yanında kal!"

"Masum meleğimin bugün tüm dikenleri üzerinde bir süre çevresinde olmasam daha iyi senin yüzünden bana da kızgın!"

"İyi! Gidelim!"

"Yalnız Aslan giderayak İyi konuştun şaşırttın beni."

"Yaa tabi... Sadece kavga ettik yine dinlemedi beni gıcık şey."

Vlad küçük bir kahkaha atıp eliyle saçını arkaya yatırırken Aslan sinirli bir şekilde ona bakıyordu.

"Ne gülüyorsun amına koyayım!"

"Meleğimin küfür bile edebildiğini bilmiyordum. Nasıl da o küçük ağzıyla sana dolu dolu siktir git dedi inanamıyorum. "

Hala rahat rahat gülen adama bu sefer Aslan da onun kadar olmasa da o da katılmıştı. Daha önce Aden ile tabi ki tartışmışlardı ama hiç bu şekilde inatlaşma şeklinde ve küfürlü olmamıştı. O an bu durum pek de hoşuna gitmese de şimdi düşünürken güzel gelmişti Aslan'a.

"Tam bir huysuz keçi! İnatçı! İnatçı!"

"Dediğin gibi her gün gelecek misin? Kavgalarınızı izlemek güzel " derken bunda ciddiydi Vlad.

"Geleceğim. Senin bizden başka işin yok mu?"

"Şu aralar en sevdiğim iş sizin aşk hayatınızla ilgilenmek. Ama sizden sıkılırsam Kemal'lerinkine de musallat olabilirim. "

"Bok olursun. Doğu seni parçalar."

Aslan arkadaşını tanıyordu. Doğu'nun dışarıdan birinin kendi hayatına müdahale etmesini bırak ilişkileri hakkında  konuşulmasına bile izin vermeyeceğini adı gibi emindi.

"Yakışmışlar bence. "

"Bence de. En azından birilerin mutlu bir ilişkisi var. Bir de bize bak! Hele sen..."

"Ne varmış halimde ben böyle çok iyiyim!"

"Kaç yıl oldu?"

Vlad'ın az önce gülen yüzü yerini ciddiyete bırakmıştı. 

"Çok oldu ama hala yeni gibi"

Aslan, Aden'i böyle kaybetmeyi bile düşünemiyordu.  O Vlad gibi sağlam ayakta asla kalamaz hiç düşünmeden kafasına sıkardı. 

"Bir daha kimse olmayacak mı?"

"Asla!"

Sinirlenmişti Vlad.  Yumruk yaptığı elleri dizlerinin üzerinde dururken başını arabanın camına çevirip dışarıya baktı düşünceli haliyle.

"Büyük konuşma. Hiç beklemediğin anda biri karşına çıkabilir. "

Aslan da adamın ölen sevgilisini bu kadar çok severken hayatına kimseyi almayacağının farkındaydı fakat asla diyerek büyük konuşmaması gerektiğini de düşünüyordu.  Sonuçta her gün beklenmedik şeyler yaşanıyordu.  Aslan da ölene kadar asla birine dokunamayacağını düşünürken Aden onun mucizesi olmuştu.  İlla ki Vlad'ın da bir mucizesi olacaktı.

TENİ TENİME [BxB]Where stories live. Discover now