35

14K 650 73
                                    

Yorgunluktan gözleri kapanan oğlan Aslan ona onu sevdiğini söylediğinde cevap vermese de mutlu olmuştu.

Şuan utandığı için asla konuşacak durumda değildi o yüzden de Aslan'ın yüzüne bakmamak için gözlerini bile açmıyordu.

İşlerin nasıl bu noktaya geldiğine, ona bunu yapması için nasıl izin verdiğine inanamıyordu. Bir yandan da hayatı boyunca ilk defa yaşadığı bu şeyin ona hissettirdiklerini anlatabilecek kelimeleri yoktu çocuğun.

"Aden?"

"Aden aç gözlerini hadi"

"Açmayacağım git!"

Aslan çocuğun bu haline gülüp hala açıkta duran göbeğinden öpmüştü.

"Utanıyor mu benim oğlum? "

"Dalga geçme git yanımdan!''

" Adenim utanman gereken bir şey yok ki hadi aç bir gözlerini de bana bak"

Aden gözlerini açmış ama asla Aslan'ın olduğu tarafa bakmıyordu. Onun bu hallerine gülen adam yattığı yerden ona sarılıp kendi göğsüne çekmişti zayıf oğlanı.  Bir eli sırtına sarılıyken diğer eliyle göğsüne dağılmış çocuğun saçlarını okşuyordu.

"Güzel oğlum utanma benden. Hem bak ben de seninle beraber geldim. İkimiz de şuan aynı durumdayız.  "

Aden şuan olduğu yerden yok olmak ister gibi kafasını iyice Aslan'ın göğsüne sokarken sanki saklanıyormuş gibi hissediyordu.

Aslan ise tam tersi Aden'e dokunabildiği için üstelik ikisi de aynı şeyi yaşayıp birlikte rahatladıkları için çok mutluydu.

Altlarındaki ıslaklıkla daha fazla durmak istemediği için Aslan göğsünde yatan oğlanı kucağına alıp kalktığında Aden "indir beni!" dese de dinlememişti onu.

Temizlenmek için duşun olduğu  yere  doğru götürürken çocuğun yüzünün her yerinden öpüyor onu daha da çok utandırıyordu.

Aden'in bir an aklına Aslan'ın onu zorla yıkamak isteyeceği gelince ondan kaçmaya çalışsa da Aslan çocuğun çenesinden tutup dudaklarına sert bir öpücük verdikten sonra onu yere indirmişti.

"Önce sen gir duşunu alıp temizlen  ben de sana giyecek bir şeyler ayarlayayım" dediğinde Aden Aslan'ın yüzüne çok bakmadan içeriye girerken Aslan çocuğun kalçasına hafifçe vurup  onun bu hallerine  kafasını sallayarak gülüyordu.

Aden banyoda biraz fazla kalınca Aslan çocuğun ondan kaçtığını bildiği için kapısını calarak ona seslendi.

"Aden'im çık artık bütün gece orada mı duracaksın? Bak ben de  temizlenmek için seni bekliyorum"

Aden, Aslan'ın temizleneceğini tamamen unutmuştu. Hiç onunla karşılaşmak istemese de kapıyı açıp yavaşça dışarı çıktığında üzerinde altına bağladığı havludan başka bir şey yoktu.  Aslan ona bir adım atıp tam çocuğa sarılacaktı ki Aden son anda kendini ondan kurtarıp odaya koşmuştu.  Arkasında bıraktığı adam kahkahalarına engel olamadan gülerken utangaç oğlan çoktan kendini odaya kapatmıştı.

Aslan temizlenip odaya geri döndüğünde Aden onun kıyafetlerinin içerisinde yatakta kıvrılıp uyuya kalmıştı. Bir süre uyuyan çocuğu izledikten sonra o da üzerini giyinip telefonunu alarak dışarıya çıktı.

Saatlerdir bakmadığı telefonunda bir sürü cevapsız çağrı vardı.
İçlerinden babasının adını görünce ilk onu aradı Aslan.

"Neredesin oğlum sen? Aden'i de alıp çıkmışsın merak ettim sizi? Her şey yolunda mı?"

TENİ TENİME [BxB]Where stories live. Discover now