ភាគទី៤ : ក្លិនខ្លួនឯងក្រអូបណាស់

Start from the beginning
                                        

[SKIP]

ងាកមកមើលអ្នកនៅឯខាងនេះវិញ ឆេវ៉ុនកំពុងតែអង្គុយយំដោយមានហេរីននិងជុងវ៉ុននៅចាំលួងលោម។

«ជុងវ៉ុនតើឲ្យបងធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅទើបអាចរកស៊ុននូឃើញ? បើពួកនោះមិនដឹងថាវាយកស៊ុននូទៅឯណាផង»ឆេវ៉ុន និយាយទាំងអួលដើមក

«បងឈប់យំទៅណា ចាំខ្ញុំសុំលោកប៉ាឲ្យជួយរឿងនេះ»ជុងវ៉ុន

«ហឹកហឹក បងខ្លាចពួកនោះធ្វើបាបគេ»ឆេវ៉ុន

«បងកុំគិតអញ្ចឹងអី ស៊ុននូជាមនុស្សល្អ ព្រះនឹងមិនមើលនឹងភ្នែកឡើយ»ហេរីន នាងនិយាយហើយក៏អង្អែលខ្នងឆេវ៉ុនដើម្បីជាការលួងលោម

ហេរីននិងជុងវ៉ុនបានត្រឹមនៅស្ងៀម ព្រោះតែមិនដឹងឡើយថាត្រូវជួយគាត់បែបណា ពួកគេក៏ពិបាកចិត្តដូចគ្នាពេលដែលដឹងថាមិត្តរបស់ខ្លួនត្រូវមីងដែលមានចិត្តព្រៃផ្សៃរបស់គេធ្វើបែបនេះ។

[SKIP]

ពេលយប់កណ្ដាលអាធ្រាតម៉ោងជិត1ដែលឈាងចូលថ្ងៃថ្មីទៅហើយនៅមិនទាន់ឃើញនាយសង្ហាដែលជាម្ចាស់ផ្ទះដ៏ធំស្កឹមស្កៃនេះត្រឡប់មកវិញឡើយ។

សភាពក្នុងផ្ទះស្ងប់ស្ងាត់ដោយគ្រប់គ្នាដែលរស់នៅនៅទីនេះបានចូលគេងអស់ហើយ ប៉ុន្តែវេលានោះកាយតូចស៊ុននូក៏បានចេញពីបន្ទប់មក ហើយក៏ចុះមកខាងក្រោមដើម្បីរកទឹកផឹក។ បន្ទាប់ពីបានអ្វីដែលខ្លួនត្រូវការរួចគេក៏ឡើងទៅបន្ទប់វិញ តែក៏ប្រទះនឹងនាយក្រាស់ដែលទើបនឹងដើរចូលផ្ទះ។

«ហេតុអីក៏មិនទាន់គេងទៀត?»សម្លេងនឹងធឹងហើបចេញពីក្រអូមមាត់រាងខ្ពស់សួរទៅកាន់ស៊ុននូ

«គឺខ្ញុំគ្រាន់តែចុះមកយកទឹកប៉ុណ្ណោះ»ស៊ុននូ ឆ្លើយទាំងអោនមុខចុះ

«ហ៊ឹម ជួយឆុងកាហ្វេខ្មៅឲ្យខ្ញុំមួយកែវ ដាក់ស្ករតែមួយស្លាបព្រាតូចបានហើយ»និយាយចប់ក៏ឡើងទៅខាងលើបន្ទប់របស់ខ្លួនបាត់

«បាទ»ស៊ុននូ ក៏បែរខ្លួនចូលផ្ទះបាយវិញ ដើម្បីឆុងកាហ្វេឲ្យនាយក្រាស់ ប៉ុន្តែគេមិនបានឆុងកាហ្វេឡើយគេបែរជាចាក់ទឹកដោះគោស្រស់មួយកែវហើយលើកយកទៅឲ្យនាយវិញ

•|𝗠𝘆 𝗳𝗼𝘅𝗶𝗲 𝗢𝗺𝗲𝗴𝗮|• |[𝗛𝗲𝗲𝗦𝘂𝗻]| //𝗞𝗵𝗺𝗲𝗿// Where stories live. Discover now