Siyah Leke (+18)

Hislerin Yıkılışı

"Yine bizim çardağa mı çöreklendin sen?" duyduğum sesle kafamı kaldırıp ona baktım. Arkasında iki arkadaşı ile yüzüme bakıyordu. Benden büyük değillerdi en fazla bir ya da iki yaş ya var ya da yoklardı.

"Burası sitenin çardağı sizin değil." Dediğimde ortada ki çocuk gülerek yüzüme baktı.

"Kızım seni buradan sürükleyerek çıkartmadım mı ben?"

"Hayırdır sen kimsin ki bu çardağı sahipleniyorsun?" dediğimde yanındaki çocuk gülmüştü.

"Adım Ediz ve bu çardakta oynamayı çok seviyoruz. Sen kimsin ikidir karşıma çıkıyorsun?"

"Ben Alya ve bende bu çardakta oynamayı çok seviyorum." Dediğimde arkasında ki kumral çocuk güldü.

"Tek başınasın, üstelik biz üç kişiyiz"

"Çenem üçünüze de yeter de artarda ayrıca tek değilim. Arkadaşımı bekliyorum." Dediğimde adını Ediz olduğunu öğrendiğim çocuk çevresine bakındı. Gözlerini kısarak baktığında aynı onun baktığı yere odaklandım. Orada hiç kimse yoktu.

"Seni buradan her sürüdüğümde tek başınasın. Doğru söyle hiç arkadaşın yok değil mi?"

"Hayır var."

"Yok."

"Var!"

"Yok işte, her zaman tek başınasın yalan söyleme,"

"Sana ne!"

Karşımda ki sinir bozucu çocuk gülerken arkasındaki arkadaşları yavaşça yok olmaya başladığında kaşlarımı sertçe çattım. Geri ona döndüğümde artık o yoktu. Bulunduğum yere odaklanırken ellerime dikkatlice bakındım. Küçük değillerdi.

"Neden hep yalnız bırakılan oldun Alya?"

Küçük bir çocuğun sesini duyduğumda bakışlarım omzumun arkasına kaymıştı. Karanlığın içinde parlayan yüzünü gördüğümde gözlerimi kısarak kız çocuğunu inceledim.

"Sende kimsin?"

"Ben senim, tanıyamadın mı?" dediğinde ona doğru bir adım atmıştım ki o benden kaçmak için bir adım geriledi.

"Bu imkânsız. Küçüklüğümle konuşamam, iyice kafayı yiyorum." Diye ellerimi saçlarıma sertçe attığımda küçük kız adımlarını bu sefer üzerime doğru çevirdi.

"Ben seninle büyüyenim Alya nasıl tanıyamadın? Hala mı satılan o kızsın?" dediğinde ellerimi saçlarımdan çekerek o kıza baktım.

"Ne saçmalıyorsun sen?"

Ne demek istediğimi gayet iyi anladın Alya, ona güvenme."

"Artık eskisi gibi değilim." Dediğimde dudakları kenara doğru kıvrıldı.

"Herkesi kandırabilirsin Alya, ama kendini kandıramazsın." Diyerek arkasını döndü ve birden benden uzaklaşmaya başlamıştı.

"Hey! Beklesene, nereye gidiyorsun?" diye peşinden koşmaya başladığımda küçük kız gülerek gözlerimin önünde kaybolmuştu. Bir adım atarak ona yaklaşacağım sırada yer ayaklarımın altından kaymıştı ve bedenimi aşağı çekmeye başlamıştı.

Yere düşeceğimi hissederek kendimi kasarken bedenimin sıçramanın etkisiyle kendine gelmeyi başarmıştı. Bilincim kendini topladığında bedenimin yumuşak bir şey de olduğunu anlamıştım. Gözlerimi aralayarak baktığımda az önce gördüklerimin birer kâbus olduğunu yeni idrak edebilmiştim.