အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

ရွှယ်ယန်ဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ချိန်၌ ထိုသူမှာမူ မည်သည့်အရာမှ မဖြစ်ပျက်ခဲ့သကဲ့သို့ ထိုင်ကာ သူ့အတွက် ရေနွေးလောင်းထည့်ပေးနေခဲ့သည်။

သေးငယ်သည့် ရေနွေးကြမ်းခွက်မှ အငွေ့များကြောင့် ကျွင်းဟွိုင်လန်၏အေးခဲနေသော အရိုးများသည်လည်း အတန်ငယ်နွေးထွေးသွားရလေသည်။

၎င်းမှာ သူ၏နှလုံးသားကို အထိန်းအချုပ်မရှိ ခုန်ပေါက်တုန်ယင်စေခဲ့သည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန် မသိစိတ်ကြောင့် သူ့ကိုယ်သူအပြစ်တင်နေသကဲ့သို့ နူးညံ့စွာ ပြောလိုက်မိသည်

" ငါ မင်းနဲ့ အတူမနေနိုင်ဘူး…"

ရွှယ်ယန် သူ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ ခဏအကြာ၌ နွေးထွေးနေသည့် ရေနွေးကြမ်းခွက်ကို သူ၏လက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်သည်။

" ကိုယ်က မင်းနဲ့အတူရှိဖို့ ဖိအားပေးခဲ့တာလား…" ရွှယ်ယန် အနောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းမှီချလိုက်ကာ သူ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်တစ်ဖက်မှာ ကော့တက်သွားပြီး " ကိုယ်မင်းကို ကိုယ်နဲ့အတူရှိနေခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး.. ရေနွေးပဲသောက်ခိုင်းနေတာလေ…"

......

သူတို့နှစ်ဦး ကျင်းလင်မြို့သို့ ပြန်ရောက်ချိန်တွင် သဘာဝဘေးအန္တရာယ်မှာ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ရောက်ရှိသွားပြီဖြစ်ပြီး မိုးမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့်စဲလာခဲ့သည်။

အနောက်ဘက်တောင်တန်းတွင် နေလုံးမှာ ထွက်စပြုနေပြီး တိမ်များမှာ မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းတွင် ဖြစ်ပေါ်နေကာ ရွှေညိုရောင်သန်းနေသည့် နေဝင်ချိန်မှာ တိမ်‌များမှတစ်ဆင့် ကန်ရေပြင်ပေါ်တွင် ရောင်ပြန်ဟပ်နေခဲ့သည်။

သူတို့နှစ်ဦး ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ရုံးတော်သို့အပြေးသွားလိုက်ကြသည်။

မမျှော်လင့်စွာဖြင့် ရှန်းကျီဖုသည်လည်း ရုံးတော်၏အပြင်ဘက်တွင်စောင့်‌ဆိုင်းနေခဲ့သည်။ ကျွင်းဟွိုင်လန် လှည်းပေါ်မှ ဆင်းလာချိန်တွင် လှည်းပေါ်မှ ဦးစွာဆင်းသွားခဲ့သော ရွှယ်ယန်၏ရှေ့တွင် ရှက်ရွံ့နေသောအမူအယာဖြင့် ရပ်နေသည့် ရှန်းကျီဖုကို တွေ့လိုက်ရသည်။