အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

Chapter 31

အိမ်မက်ထဲတွင် သူသည်အရိပ်ကဲ့သို့ပေါ့ပါးနေခဲ့သည်။ ကျွင်းဟွိုင်လန် ဇီးပန်းပွင့်တောအုပ်ထဲရှိ ကျဉ်းမြောင်းသောလမ်းဆီသို့ သွက်လက်ပေါ့ပါးစွာ လျှပ်ပြေးသွားလိုက်ပြီး ရေလယ်ခေါင်ရှိ ထိုက်ဟူကျောက်ဆုံးဆီသို့ပြေးသွားကာ နန်းတော်မီးပုံးကိုဖြုတ်ယူလိုက်သည်။

သို့သော် သူပြန်ရောက်ချိန်၌ ကျွင်းလင်ဟွမ်မှာပျောက်ဆုံးနေပြီဖြစ်သည်။

သူသည် အလွန်စိုးရိမ်တကြီးဖြစ်သွားရကာ ချက်ချင်းဆိုသလို ကျွင်းလင်ဟွမ်ကိုရှာဖွေရန်ထွက်လာခဲ့သော်လည်း ရုတ်တရက် အစောင့်တစ်စုပေါ်လာခဲ့ပြီး တော်ဝင်အပြင်ဘက်ရှိ အေးစက်နေသော အပြာရောင်ကျောက်တုံးများပေါ်၌ သူ့ကိုဒူးထောက်စေခဲ့သည်။ သူ၏ဘေးရှိ တီးတိုးပြောနေသံများမှာ သူ့နားတဝိုက် ထုံကျဉ်စေခဲ့သော်လည်း ကျွင်းဟွိုင်လန်မှာမူ ပြောစရာစကားများပျောက်ရှနေဆဲဖြစ်နေခဲ့ရသည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန်စိုးရိမ်တကြီးဖြင့် " တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုအရင်မစုံစမ်းပဲနဲ့ ငါ့ကိုဘာအတွက်ဖမ်းရတာလဲ.."

သို့သော်လည်း သူ၏ဘေးရှိမိန်းမစိုးများနှင့် အစောင့်အကြပ်များမှာ သူ့ကိုအဖက်လုပ်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။

ထို့နောက် သူ့ကို လူများစွာရှိနေသော ခမ်းနားလှသည့် ခန်းမတစ်ခုဆီသို့ ဆွဲခေါ်သွားကာ လူတိုင်းမှာ မတ်တပ်ရပ်နေကြသော်လည်း သူ့မှာမူဒူးထောက်နေရသည်။

" အရှင်မင်းကြီး ကျွင်းလင်ဟွမ်ကိုရှာဖွေဖို့ပဲ လူအရင်လွှတ်ပေးပါ…လင်းဟွမ်ကလျှောက်သွားတတ်တဲ့ကလေးမဟုတ်ဘူး.. ကျွန်တော်သူတစ်စုံတစ်ရာဖြစ်နေမှာကို စိုးရိမ်လှတယ်…"

ကျွင်းဟွိုင်လန်စိုးရိမ်ပူပန်နေပြီး ဧကရာဇ်ကို တွေ့သည်နှင့် အလျင်အမြန်လျှောက်တင်လိုက်လိုက်သော်လည်း သူ့ကိုဘုရင်မှ လျစ်လျူရှုထားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ဧကရာဇ်ချင်းဖျင်မှာ သူပြောသမျှကို မကြားသကဲ့သို့ စိတ်ရှုပ်နေသည့်အမူအယာဖြင့် ကြည့်နေကာ သူ၏ပုံပန်းသဏ္ဍာန်မှာ ကျွင်းဟွိုင်လန်ကို အထူးတလည်မရင်းနှီးအောင်ပြုလုပ်နေခဲ့သည်။ သူ၏ဘေးပတ်လည်တွင်ရှိသော လူများတွင် မတူညီသည့် အမူအယာများရှိနေကြပြီး သူတို့အားလုံးမှာ သူ့အတွက်မရင်းနှီးသည့် အေးစက်ကာ မလိုလားသည့်ပုံစံမျိုးပြသနေကြသည်။