အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

သူက ငယ်စဉ်ကတည်းက အခြားလူများ၏ ခစားခံခဲ့ရသည့် သခင်လေးဖြစ်၍ ထိုသို့သောအသေးအဖွဲကိစ္စမျိုးကို မည်သို့ကိုင်တွယ်ရမည်မသိ ဖြစ်နေသည်။

ရွှယ်ယန် လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူ့မျက်လုံးများထဲတွင် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေမှု အနည်းငယ်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ရွှယ်ယန်၏နှလုံးသားထဲ အနည်းငယ်ရိုက်ခတ်သွားပြီး သူ့နောက်မှလိုက်လာသည့် စုရှောင်ချမ့်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

စုရှောင်ချမ့်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး ပြောလာသည်။

" သခင်လေး ဒီအစေခံကိုင်တွယ်လိုက်ပါ့မယ်... ဒီနေ့ည အဲ့အမိုးကိုပြင်လိုက်ပြီး နောက်နေ့မနက် ရာသီဥတုကောင်းလာမှ သေချာအချောသပ်ပြီး ထပ်ပြင်ပေးပါ့မယ်..."

သူမ ငယ်စဉ်ကတည်းက မိသားစုက အလွန်ဆင်းရဲခဲ့ပြီး ကျင်းလင်ကလည်း မိုးများသည့်နေရာဖြစ်သည်။ ခေါင်းမိုးပြင်သည့်ကိစ္စတွင် သူမက အတော်အတန် အတွေ့အကြုံရှိသူဖြစ်သည်။

ရွှယ်ယန်က တုံ့ပြန်လိုက်ပြီး ကျွင်းဟွိုင်လန်ကို ပြောလိုက်သည်။

" ငါ နေတဲ့အိမ်ဘက်ကို သွားကြမယ်လေ..."

ကျွင်းဟွိုင်လန် ထိတ်လန့်သွားမိသည်။

" ဟင်..."

 

အခြားလူများကို အထပ်ထပ်အခါခါ ရှင်းပြရခြင်းကို မနှစ်သက်သည့်အပြင် စကားကိုတစ်ကြိမ်ထက် ပိုမပြောတတ်သည့် ဘုရင်ခံကွမ်းလင်က စိတ်ရှည်စွာဖြင့် ပြောလာသည်။

" မင်း ဒီည ဒီအိမ်တော်မှာ နေလို့မရဘူးလေ... မနက်ဖြန် စီစဉ်စရာရှိတာတွေ စီစဉ်ပြီးမှ ပြန်လာလို့ရတာပဲ..."

ကျွင်းဟွိုင်လန် တွန့်ဆုတ်နေမိသည်။

သူ ဤနေရာတွင် နေ၍မရသည်က အမှန်ပင်ဖြစ်သော်လည်း အရှေ့ဘက်ခြံဝင်းကို ရှင်းလင်းခဲ့စဉ်က ထိုအိမ်တော်တွင် အိပ်ရာတစ်ခုသာရှိကြောင်း သူသိခဲ့သည်။

မူလက ဖုရိကို အခန်းလွတ်တစ်ခုကိုရှာခိုင်းပြီး ထိုနေရာတွင်သာ တစ်ညတာ အိပ်ရာခင်းအိပ်ရန် ရည်ရွယ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။