အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

" မင်းကြီးက ပုအာလက်ဖက်ခြောက်ကို အရမ်းသဘောကျတာလေ... သူက အရီးတော်ကို ဒီလောက်အများကြီးပေးထားတာ အရီးတော်ကို ကြင်နာလို့ပဲပေါ့ ... များများသောက်သင့်တယ်..."

ဤရက်ပိုင်းအတွင်း ကိုယ်လုပ်တော်ရှု့ ကျွင်းဟွိုင်လန်ကို ပို့ပေးထားသည့်ပစ္စည်းများက အလွန်များပြားလှ၍ တောင်ပုံရာပုံဖြစ်လုနီးပါးပင် ဖြစ်သည်။ ဤပုအာလက်ဖက်ခြောက်ကိုပင် ထိုအပုံထဲမှ ကျွင်းဟွိုင်လန် ဆွဲထုတ်လာခြင်းဖြစ်သည်။

သူ အနည်းငယ် ကူကယ်ရာမဲ့သွား၍ ကျွင်းလင်ဟွမ်ကို ပစ္စည်းအနည်းငယ်ပေးလိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင် ကျန်ရှိနေသော ပစ္စည်းအားလုံးကို ကိုယ်လုပ်တော်ရှု့၏ ဂို‌ထောင်ထဲသို့ ပြန်ထည့်ပေးထားလိုက်သည်။

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူက နွေဦးရာသီအစတွင် အိမ်ပြန်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။ အချို့ပစ္စည်းများက နန်းတော်ထဲတွင်သာ အဖိုးတန်ပြီး အိမ်သို့ပြန်ယူသွားရန် အသုံးမဝင်ပေ။ သို့ဖြစ်၍ ကိုယ်လုပ်တော်ရှု့ကိုသာ ပြန်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အခြားသူ‌တစ်ယောက်ယောက်ကို ပေးလိုက်ပါကလည်း အသုံးဝင်နိုင်သေးသည်။

ထိုလက်ဖက်ရွက်ကို ယွင်နန်ရှိ နှစ်တစ်ထောင်လက်ဖက်ပင်မှ ခူးယူထားခြင်းဖြစ်ပြီး တစ်နှစ်လျှင် အချိန်တစ်ဆယ်ခန့်သာ ရရှိ၍ အလွန်အဖိုးတန်ကြောင်း ကျန့်ကွမ်းသဲ့က သူ့ကိုပြောပြထားသည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန်က ကိုယ်လုပ်တော်ရှု့ သူ့ကို ပင်မခန်းမဆောင်ထဲတွင် စကားစမြည်ပြောရန် ခေါ်ချိန်ကို အသုံးချကာ သူမသောက်ရန်အတွက် လက်ဖက်ရည်ကြမ်း တည်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

 

သို့ရာတွင် ကိုယ်လုပ်တော်ရှု့က သဘောကျပုံမရသည့်အပြင် နှာမှုတ်လိုက်သည်။

" အရှင်မင်းကြီးက သူသောက်ချင်ရင် သု့ဘာသာယူထားတာမဟုတ်ဘူး... ဘာလို့ ဒီကို ပို့လိုက်တာပါလိမ့်..."

ဤကဲ့သို့သော ဂရုစိုက်မှုမျိုးကို အခြားလူများက လိုချင်လျှင်ပင် မရရှိနိုင်ပေ။ ကျွင်းဟွိုင်လန်က မပြုံးပဲ မနေနိုင်ဖြစ်သွားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆက်တည်နေသည်။