အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

ကျွင်းဟွိုင်လန်သည်လည်း ထိတ်လန့်သွားရကာ " ဘာဖြစ်လို့လဲ…"

မိန်းမစိုးငယ်လေးမှ အလျင်အမြန်ဖြေလိုက်လေသည် " ယုံနင်းနန်းတော်ရဲ့ အကြီးဆုံးသခင်မလေးပျောက်ဆုံးသွားလို့ပါ..အရှင်မင်းမြတ်၊ ဧကရီနဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်ရှုတို့က ရှာဖွေဖို့အတွက် လူတွေလွှတ်လိုက်ပါတယ်…"

" တော်ဝင်ဥယျာဉ်မှာ အမှုထမ်းရတဲ့ မိန်းမစိုးရဲ့စကားအရဆိုရင် အကြီးဆုံးသခင်မလေးက ငါးယောက်မြောက်မင်းသား တော်ဝင်ဥယျာဉ်ထဲကထွက်လာပြီးတော့မှ ပျောက်ဆုံးသွားတာတဲ့…"

ငါးယောက်မြောက်မင်းသား ရွှယ်ယန်…

ကျွင်းဟွိုင်လန် အချိန်ခဏမျှ တောင့်တင်းသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် အေးစက်သည့် နှင်းဆီပန်းများ သူ၏နောက်ကျော၌ ပွင့်လန်းလာသကဲ့သို့ပင်။

ထိုစာအုပ်… သူမသေဆုံးခင်က ဖတ်ခဲ့သည့်စာအုပ်ပင် မဟုတ်ပါလော..

စာအုပ်ထဲတွင် သူနားမလည်နိုင်သော အရာတစ်ခုကို ရွှယ်ယန်ပြောပြခဲ့ဖူးသည်။ ယနေ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်မှာ စာအုပ်ထဲတွင် သူနားမလည်နိုင်ခဲ့သည့်နေရာနှင့် တစ်ထပ်တည်းဖြစ်လေသည်။

စာအုပ်ထဲမှ ဇာတ်ကြောင်းတစ်ဝက်တွင် ရွှယ်ယန်သည် ရဲရဲတင်းတင်းပြုမူကာ ဧကရီမယ်တော်ကြီးကို လျို့ဝှက်အခန်းထဲတွင် အကျဉ်းချထားခဲ့သဖြင့် ကျွင်းလင်ဟွမ်နည်းမျိုးစုံဖြင့် ခုခံကာ ငိုကြွေးလျက် ပြောလိုက်လေသည် " မင်းငါ့ကိုထိန်းထားနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး… တစ်စုံတစ်ယောက်ကတော့ သေချာပေါက် ငါ့ကိုလိုက်ရှာမှာပဲ…"

ရွှယ်ယန် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကာ သူ၏ပယင်းရောင်မျက်လုံးများထဲတွင် အေး‌စက်ပြီး လှောင်ပြောင်နေပုံရသည့် အပြုံးတစ်ပွင့်ရှိနေခဲ့သည် " ဒီဘုရင်က မင်းကိုဖွက်ထားနိုင်မှတော့ သဘာဝကျကျပဲ လောကကြီးထဲမှာ ဘယ်သူကမှ မင်းကိုရှာ‌‌တွေ့နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး…ဧကရီမယ်တော်ကြီးအနေနဲ့ အရင်အကြိမ်ထဲက သိထားသင့်တာပေါ့…"

ထိုစကားကို ကြားလိုက်ရချိန်တွင် ကျွင်းလင်ဟွမ် အချို့သော ကြောက်မက်ဖွယ် အတွေ့အကြုံများအား ပြန်လည်သတိရသွားကာ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်နေပြီး စကားမပြောနိုင်ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။