"My Fables" (Completed)

113TH FABLE: TAGALOG

"Si Juan at ang Pating"

Noong unang panahon, may isang taong hindi marunong lumangoy. Ang pangalan niya ay Juan. Si Juan ay nakatira malapit sa isang malaking ilog na sagana sa maraming isdang pating. Ang tanging problema ni Juan ay ang kanyang kahinaan sa paglangoy.

Isang araw, habang si Juan ay nasa tabing-ilog, biglang lumitaw sa harap niya ang isang malaking pating na nagngangalang Pablo. Sa halip na takutin o kainin si Juan, nagpakita ito ng kabutihan at pagkaibigan.

"Juan, aking kaibigan," bati ni Pablo sa taong pagkabahala, "Nakita kong ikaw ay hindi marunong lumangoy. Ako, bilang isang pating, mayroon akong kahusayan sa paglangoy. Gusto kong ituro sa iyo kung paano maging magaling na manlalangoy."

Nagulat si Juan sa mabuting intensyon ng pating at nagpahayag ng pasasalamat. Tinanggap niya ang alok na pagtuturo ni Pablo nang buong puso at puno ng kagalakan.

Simula noon, nagkaroon ng araw-araw na pagsasanay sina Juan at Pablo. Sa bawat umaga, nagkikita sila sa tabing-ilog at sinisimulan ang kanilang leksyon sa paglangoy. Tinuturuan ni Pablo si Juan kung paano magpalutang-lutang sa tubig, kung paano gumalaw ng mga braso at mga binti upang magpatuloy sa paglangoy. Binigyan rin niya ng kaalaman si Juan tungkol sa kaligtasan sa tubig at kung paano malaman ang mga mapanganib na lugar.

Sa tuwing natututo si Juan, palaging may halong tawa at kasiyahan. May mga pagkakataon na nalulunod si Juan o nagiging sabog ang kanyang mga galaw, ngunit hindi nawawalan ng pasensya si Pablo. Sinusuportahan niya si Juan at patuloy na nagtitiyaga sa pagtuturo.

Matapos ang ilang linggo ng pagsisikap at pagsasanay, dumating ang araw ng pagsubok para kay Juan. Nangyari ito sa isang malalim na bahagi ng ilog kung saan maraming pating ang naghahanda para sa kanilang paghahain.

Sa pamamagitan ng mga itinuro ni Pablo, nagawa ni Juan na lumangoy ng malayo, malalim, at mabilis. Napabilib niya ang mga ibon sa langit at napukaw ang pansin ng mga isda sa ilalim ng tubig. Lahat ay nagulat sa kanyang pag-unlad at pinahanga siya sa kanyang pagkamalikhaing paglangoy.

Matapos ang tagumpay na ito, nagyakapan sina Juan at Pablo sa labas ng tubig. Nagpasalamat si Juan sa pating sa kanyang walang sawang pagtuturo at pagbibigay ng tiwala. Tumugon naman si Pablo ng may malasakit at sabi, "

Juan, ikaw ang pinakamahusay na estudyante ng paglangoy na natagpuan ko. Patunayan mo sa ibang tao ang galing na ito at ang kahalagahan ng pagtanggap ng tulong at pagbabago."

Naging malapit na kaibigan sina Juan at Pablo matapos ang tagumpay na ito. Nagtulungan sila upang mabigyang-inspirasyon ang iba pang mga tao na harapin ang kanilang mga takot at pagbabagong gusto nilang makamit. Sa tulong ng isang pating na nagtuturo at isang tao na nagtanggap ng tulong, natuklasan nilang ang kahit gaano man kalalim ang karagatan, maaari pa rin silang lumangoy patungo sa tagumpay at kasiyahan.