My Love In Another World [COMPLETED✓]

Chapter 43.

Chapter 43.

Nasa basement kami nina Hazel upang maglinis. Ang basement ng facility ay ang pinakadulong parte ng lugar. Hindi siya totally basement, but it kinda looks like a basement since it is a room a level lowered than the rest of the rooms in the facility.

And the basement only had one door and a small window for ventilation, both are closed. That is why, Hazel and I were looking confusedly towards the butterfly that was fluttering it's wings while flying around us.

"It's surprising, but not shocking. Siguro sumabay ito pumasok nung lumabas si Tam."

"Siguro nga, should I shoo it away?"

"Wag na, maganda naman siya tignan. Atsaka wala naman siyang gagawin dito kundi lumipad lipad lang, diba?"

"Pero baka kasi pestehin ka at mahulog ka diyan." Sabi ko habang nakatingin sa kaniya, inirapan naman niya ako ng mata saka nagsalita.

"Akala ko ba gusto mo maging butterfly? Bat ngayon parang allergic ka na sa kanila?"

"I'm not! I'm just worried to you kasi baka lumipad sa mukha mo tas magulat ka tas mahulog. Mas malaki pa problema kapag nabalian ka ng buto."

Sumimangot naman si Hazel saka tinuro ang sarili, "Mukha ba akong lampa sayo? You are worrying for nothing. Just give me that, "

"Bilisan mo ah," sabi ko sabay abot sa kaniya ng balde.

"Wag mo akong madaliin."

Pagkasabi niya non, biglang lumipad papunta sa mukha niya ang butterfly at hinarangan ang paningin niya, katulad ng pinangangambahan ko kanina.

"Hey!"

"Hazel!"

Mahigpit akong napahawak sa hagdanan nang makitang gumalaw ito habang pilit tinataboy ni Hazel ang paro-paro mula sa mukha niya.

"Sabi ko na nga eh!" Sabi ko habang pinapanood na lumipad ang butterfly sa mukha ni Hazel. The butterfly seems like it was pestering Hazel since it was only flying around her face, and not around her.

"Bwesit na butterfly! Hindi ako marunong lumipad kaya kapag nahulog ako dito, may mababali sa akin! Lintek na yan!"

"Humawak ka lang! "

Malakas na sabi ko habang mahigpit ang kapit sa hagdan para hindi ito gumalaw at matumba kasama si Hazel.

"Sigh."

At the same time, I heard a loud sigh in from behind my back.

I slightly move my head to glance at my back to see who let out that loud sigh.

Nakita ko si Tam na nakataas ang kilay habang nanliliit ang mga matang pinapanood kaming maghirap.

"Anong ginagawa ninyo? Like literally, have you gone crazy?" He asked and held Hazel. He grabbed her from the waist, gripped, and effortlessly carried her down. "Pwede ka naman bumaba, bat ka pa nagaala-spiderman sa hagdanan? You are just literally a couple of steps down."

Napamaang naman si Hazel kay Tam na walang hirap lang siyang binuhat pababa sa hagdanan na akala mo ay isa siyang walang kwentang furniture na muntik na mabasag.

"Yung paru paro kasi yon." Paninisi ko, kinunutan naman ako ng noo ni Tam.

"Paru paro? Saan?" Tanong sabay tingin sa paligid, napaturo naman ako sa hangin.

"Kanina diyan! Paru-parong palipad lipad!"

Kunot noo namang tumingin sa akin si Tam saka takang nagtanong.

"Sigurado kang hindi utak mo yung palipad-lipad?" Asar na tanong niya, napamaang naman ako.

"Hindi! Meron ngang paru-paro kanina! Kulay puti pa nga siya, ang kaso..."