My Love In Another World [COMPLETED✓]

Chapter 3.

Chapter 3.

"Nice outfit." Nakangising sabi sa akin Hazel habang nag-aabang sa harapang pinto ng kanilang bahay. Nakatingin siya sa akin mula ulo hanggang paa, sinisipat ang suot ko.

Napangiti naman ako habang bumababa mula sa sasakyan at sinalubong si Hazel.

"Sabi mo wear something casual, so I wore the most casual outfit I could think of." I said while twirling around the helm of my dress. Napatawa naman si Hazel saka tumango tango.

"I indeed say that. I guess you also bring some extra clothes?"

"In case you became stingy all of a sudden and won't let me borrow yours."

"That's very judgemental of you, I am always nice."

Napa-irap naman ako ng mata sa pagsisinungaling ni Hazel at hindi na siya sinagot. Kung nagkataong maisipan kong kwestiyunin ang tingin niya sa sarili niya, baka samain niya lang ako.

"By the way, what drama are we going to watch?" Tanong ko habang papasok kami sa bahay nila.

Their house is still the same, aside from some furnitures being changed and the decorations, their house is still pretty striking in the eyes.

"I'm not sure. I just told you that in impulse because I was feeling lonely."

Nagtatakang napatingin naman ako sa kaniya. Patawa niyang tinugon ang aking tingin saka nagsalita.

"Ano ka ba! Syempre joke lang yon! Gusto ko lang kasing mag-emote, you know, umiyak iyak for some reason. Kaya manonood tayo ng nakakaiyak na palabas." Sabi niya saka pabirong ini-angkla ang braso niya sa akin.

Nagtatakang tumingin ako sa kaniya. "Bakit mo naman gustong umiyak?"

"Para ano, you know, to relief some stress?" hindi siguradong sagot niya sa akin.

"Who in their right mind would want to cry just because they want to relief some of their stress?" Naguguluhang tanong ko.

"I read it in an article! It said that crying releases some hormones that relief stress!" Ani niya. Nangasim naman ang ekspresyon ko.

"Kaya gusto mong subukan?"

"Subukan lang natin kung totoo! Atsaka, I kind of miss crying kaya. Walang gustong magpaiyak sakin eh."

"Kasi ikaw yung nagpapaiyak eh. Saka wala ka namang iiyakan diba?"

"Kaya nga manonood tayo ng nakakaiyak para umiyak tayo."

"Ba't kasama ako? Ayoko ko nga."

"Shhhh."

Nakarating kami sa kwarto niya na akbay akbay ang isa't isa, kung saan kami manonood ng palabas na nakakaiyak na sabi niya.

"Here, let's change into pajamas. Mas komportableng manood at umiyak with comfy clothes." She said and toss me a pair of white rabbit design pajamas made of pure cotton. "Twinny!" Excited na sigaw niya habang pinapakitang parehas lang ang pajamas na susuotin namin, kulay puting rabbit pajamas din ang susuotin niya. Tumawa naman ako.

"Talagang sineryoso mo yung sinabi mong for girls lang 'to." Sabi ko saka naghubad para magpalit ng damit.

"Of course! Lagi na lang kasing nakikisali si Tam! Laging panira ng moment! We rarely spend some time with each other, so we gotta make it the best of the best!" sigaw niya saka pa-talong pumatong sa kama niya.

I chuckled. I turn off the lights and push a button to close the windows.

"Nice, Milana. Way to set the mood." Pabirong bati niya sa akin. Hindi ko na lang siya pinansin saka sumampa na rin sa malambot niyang kama.