His High School Wife (ON-GOING)

Chapter 61- [Worries]

Birthday ko ngayon. Hihi. Yun lang ^w^
Kaya pagbigyan po kung medyo sabaw ._.

Mahal ko po kayo at alam ko kung sino yung mga avid voters sa bawat chapters :) Pati po ang mga comments, paulit-ulit kong binabasa kapag sinasaniban ako ng Writer's Block.

Sobrang nagpapasalamat ako sa inyong lahat na nagtatyagang maghintay sa bawat majupad kong update. Salamat sa mga unang batch ng readers ko na hanggang ngayon ay nagbabasa pa din nito. Sila Whatakku at Louwinsky, pati yung iba.

Maraming-maraming maraming salamat po talaga.

Wattpad is my haven whenever I have depression, anxiety and stress because of my mid-life crisis. Thank you sa lahat. No words can explain how grateful I am sa bawat isang nakaka-apreciate sa kakayanan kong mangiliti sa mga imahinasyon ninyo.

At asahan nyo po na mag-iimprove pa ako sa pagsusulat dahil sa inspirasyon na binibigay nyo sa isang amateur na tulad ko. Salamat po!

-Anya

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

KADE's POV

I slowly opened my eyes and saw Daniel lying beside me. W-what happened? Bigla akong napahawak sa sentido ko nang biglang sumakit ang ulo ko.

Then I felt something wrapped around my right foot. Sh.t. Nakasemento pa yata yung paa ko!

Now I remember...

Nabangga yung kotse na minamaneho ko. Yes, ako ang nagdrive. Kahit na sobrang sakit ng ulo ko, I insisted na ako ang magdrive.

Buti na lang at walang mas masamang nangyari sa amin. Ayoko pang mamatay. I still wanted to be a father before that'll happen.

"Eliza..." I heard my dumbass cousin mumble as he sleep. Tss. Mahal na mahal nya talaga yung malditang 'yun.

Lumingon ako sa kanya ang I saw that he has a cast around his right hand. That must've hurt a lot. He had a destrose on his hand, which I don't have.

Well, pareho lang naman kaming napuruhan. Mas malala lang yata yung kay Daniel dahil hindi sya naka-seatbelt habang binabagtas namin ang NLEX.

Buti na lang din at na-activate ang blowbag ng sasakyan kaya hindi masyadong malaki ang sugat namin sa ulo.

Nasaang ospital ba kami? Parang ward ang pinaglagyan sa amin. Maliit na ospital lang siguro 'to. I am thankful na may nagdala sa amin dito.

Nasa iisang kama lang kami ni Daniel. Heck. Public hospital yata 'to. Di ko inaasahan na ngayon pa ako maoospital. Tss.

"OH MY GOD DANIEL! WHAT HAPPENED?! W-WHAT DID YOU DO?!?!"

Napabalikwas kami ng bangon ni Daniel. Si Eliza yung pumasok sa kwartong ward na ito. Some patients glared at us.

"Where's Hanna?" Tanong ko kay Eliza. Malamang kasi, kasama nya ang asawa ko.

Hindi tumingin sakin si Eliza. "Nasa nurse station. She's asking kung ano ng lagay ninyong dalawa. Tsk. You two got us all worried!"

Bumaling si Daniel kay Eliza and he caressed her worried face. "I'm more than okay..."