ရက်စက်သောနတ်ဘုရားမ

အပိုင်း ၁၀၆

"နင် ဘာလုပ်ခဲ့လဲ? နင် ဘာလုပ်ခဲ့လဲ နင့်ဘာနင် မသိဘူးလား?!" မန်နေဂျာထောင် သူ့စိတ်ထဲက ကြောက်ရွံ့မှုနဲ့ ဒေါသကို ‌မလျှော့ချနိုင်သေးပုံပင်။ သူမကို နောက်တစ်ခါပြန် ရိုက်ချင်တဲ့စိတ်ကို ထိန်းထားရတယ်။

"အဖေ!"

ထောင်ယွယ်ယင်းပိုပြီးတော့ စိတ်ထိခိုက်ပြီး မကျေမနပ်ဖြစ်နေတယ်။ သူမအဖေ ထူးထူးဆန်းဆန်း ပြုမူနေတဲ့ပုံ တစ်ဝက်တစ်ပျက်ရှင်းပြနေတဲ့ပုံတွေက သူမကို ရူးအောင်လုပ်နေတယ်။

"နင့် လက်ကောက်ဘယ်မှာလဲ?"

မန်နေဂျာထောင် သူမလက်ကို ဆွဲလိုက်ပြီး သူမလက်ကောက်ဝတ်နားက လက်ကောက်ကို မြင်တာနဲ့ သူ့ရုပ်က ပိုပြီး အကျည်းတန်သွားတယ်။

အားပြင်းပြင်းဖြင့် သူ သူမလက်ကနေ လက်ကောက်ကို ဆွဲဖြတ်လိုက်တယ်။

"အား!"

ထောင်ယွယ်ယင်း ခပ်စူးစူး နာကျင်မှုကို ခံစားလိုက်ရပေမယ့် သူမအဖေကို သူမ မရပ်တန့်နိုင်။

‌မန်နေဂျာထောင် လက်ကောက်ကို ဖင်တစ်ပြန်ခေါင်းတစ်ပြန် လှည့်ပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးနောက် အေးစက်သော လေသံဖြင့် သူ‌ မေးလိုက်တယ်။ "ဒီလက်ကောက် ဘယ်လောက်တန်လဲ?"

"အမ် အဲ့တာ...." ထောင်ယွယ်ယင်း မျက်နှာက ဖြူဖျော့သွားကာ တုန်လှုပ်ပြီး စကားထစ်အထစ်အဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ "တစ်..တစ်ထောင်ထဲ"

"တစ်ထောင်ထဲတင်?" မန်နေဂျာထောင် သရော်ပြုံးပြုံးလိုက်တယ်။ သူသာ ဒီလက်ကောက်က တစ်သောင်းတန်တယ်ဆိုတာမသိရင် သူ လွှတ်ပစ်လိုက်နေပြီ။

"မင်း သူမကို ဘယ်လောက်ပေးတာလဲ?"

သူ အခု ကျိုးကျန်းလန်ဆီ လှည့်မေးလိုက်တယ်။

ကျိုးကျန်းလန် မျက်နှာပေါ်မှာ တုံ့ဆိုင်းနေတဲ့ ကြည့်ရှိနေပေမယ့် သူမ မပြောခင် မန်နေဂျာထောင်က အော်လိုက်တယ်။ "ငါ့ကို အမှန်အတိုင်းပြောစမ်း!"

"တစ်သောင်း!" ကျိုးကျန်းလန် ဒေါသတကြီး အော်ခံရ၍ နောက်ဆုံး အမှန်ကို ပြောလိုက်တယ်။

"တစ်သောင်း?" မန်နေ‌ဂျာထောင် အရမ်း ဒေါသထွက်၍ ရင်ဘတ်တွေတောင် နာကျင်လာတယ်။ "တစ်သောင်းတန်တဲ့ လက်ကောက်ကို ဝယ်ရအောင် နင် အဲ့လောက်ပိုက်ဆံကို ဘယ်ကရတာလဲ?! အဲ့တာကို နောက်ထား နင်က ကျောင်းကိုတောင် ဒါကိုယူသွားပြီး ကြွားနေလိုက်သေးတယ် ပြီးတော့ ဒါကိုသုံးပြီးတောင် နင့် သူငယ်ချင်းကို ချောက်ချသေးတယ်! ဘယ်လိုတောင် လုပ်ရဲရတာလဲ!"