ချစ်စရာကောင်လေးအဖြစ် ကမ္ဘာကူးပြောင်းမယ့် အရှင်သခင်ကြီး

136

ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်တွင် လောင်ကျွမ်းနေသော ဂြိုလ်တစ်ဂြိုလ်က ငွေပြာရောင်စွတ်ကြောင်းချန်ကာ မြန်မြန်ရွေ့လျားသွားသည်။ ၎င်းက ဂြိုလ်ပျက်ဆီးမှု၏ ရှေ့ပြေးဖြစ်ပြီး ကြယ်များအကြားတွင် အလှဆုံးမြင်ကွင်းဖြစ်သည်။

ဆင်တူသောနောက်ခံနှင့် ကမ္ဘာတစ်ခုထံ သူကူးပြောင်းစဉ်ကအချိန်ကို သတိရမိသည်။ ထိုယောက်ျားက သူ့အတွက် ယူနီဖောင်းချွတ်ကာ လက်ထဲမှ အရေးကိစ္စများအားလုံးကို လက်လွှတ်လိုက်ပြီး ဂြိုလ်ငယ်တစ်ခု၌ သူနှင့်အတူအခြေချခဲ့သည်။

ကျန်သက်တမ်းတစ်လျှောက်တွင် ဤသို့သောမြင်ကွင်းကို သူတို့နေ့တိုင်းနီးပါး မွေ့လျော်ဖူးသည်။

ယခုတစ်ကြိမ်တွင်လည်း ချင်းယွင်က လောင်ကျွမ်းနေသောကြယ်တစ်ခု သူ့မျက်စိရှေ့မှာပင် ဖြတ်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ သို့ရာတွင် သူ၏နောက်ကျောကိုဖိထားသော နွေးထွေး ကျယ်ဝန်းသည့် ရင်ခွင်မရှိသကဲ့သို့ ရင်းနှီးနေသောယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ရယ်သံနှင့် သူ့ခါးအားကိုင်၍ သူ့နားရွက်ကိုပွတ်သပ်ကာ ဖြတ်သွားသောဥက္ကာပျံများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု လက်ညှိုးထိုးပြမည့်သူမရှိပေ။

ချင်းယွင်က ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်သော ပြတင်းပေါက်ပေါ်၌ လက်တင်ကာ အားထည့်မိသည်။ အထူးဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်သောအရာက အနိုင်ကျင့်ခံရသောအသံ ထွက်လာသည်။

ချင်းယွင်၏နှလုံးသားထဲ၌ ပုန်းကွယ်နေသော အထီးကျန်မှုနှင့် ရေးရေးမျှသာရှိသော အကြောက်တရားက သူ၏တည်ငြိမ်နေသောအခွံကိုထပ်မံဖောက်ထွင်းကာ နှလုံးသားထဲတွင် သွေးရူးသွေးတန်းမွှေနေသည်။

ဤကမ္ဘာ၌ သူရရှိခဲ့သော အငွေ့အသက်က ထင်ယောင်ထင်မှားမျှသာဖြစ်ပြီး ထိုယောက်ျားမှာ သူ့မျက်စိရှေ့မှောက်တွင်ပင် ပျောက်ကွယ်သွားပြီးဖြစ်လောက်သည်။

ချင်းယွင်၏နှလုံးသားထဲမှ နိုင်လိုမင်းထက်ဆန်မှုက မဖောက်ထွက်လာပေ။ ထိုယောက်ျားက သူ့အနားလာကာ လက်ဖဝါးကိုညှစ်ပြီး နားအနီးသို့ကိုင်း၍မေးသောအသံကို သူကြားနေရသလိုပင်။ "ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ကလေးလေး။ ဘယ်သူမင်းကို နှောက်ယှက်နေလို့လဲ။"