Love In The Woods [Completed]

🌳Thirty (The Final)🌳

လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖောင်းသယောင်ဖြစ်နေသော ထယ်ယောင်းဗိုက်လေးကို အသာကိုင်လိုက်ပြီး

"ကလေးလေးရေ၊ ငါဘုရင်ဖြစ်သွားပြီ သိလား၊ ဒီဖေဖေကိုလည်း အရမ်းနာအောင် မလုပ်‌ဘဲ ဗိုက်ထဲမှာ ငြိမ်ငြိမ်နေရမယ်နော်၊ မဟုတ်ရင် ထွက်လာတာနဲ့ မင်းကို ရိုက်မှာ"

ကလေးက သားလား သမီးလားတောင် မသိသေးတာကို ကြိုတင်ခြိမ်းခြောက်နေ‌သော ဂျောင်ဂုကိုကြည့်ပြီး ထယ်ယောင်း တခစ်ခစ်ရယ်လေတော့သည်။

"မောင်ကလည်း ကိုယ့်ကလေးကို ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ၊ အခုမှ နှစ်လသားလောက်ပဲရှိသေးတာကို"

"ဘယ်လောက်ဖြစ်ဖြစ်လေ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဟန့်ထားရမှာပေါ့"

"မောင်၊ ဒါက အနာဂတ်ရဲ့ ဘုရင်လေးနော်"

ထယ်ယောင်းက လေသံမာမာနဲ့ အော်လိုက်တော့ ဂျောင်ဂုမှာ မျက်နှာလေး ချက်ချင်းညိုးကျသွားတော့သည်။

"မောင်က အခုမှ ဘုရင်လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဖြစ်ထားတာလေ၊ မောင့်အသက်က မောင့်ကိုတော့ ဂရုမစိုက်ဘူး၊ မဖြစ်သေးတဲ့ ဘုရင်ကို ကြိုပြီးကာကွယ်ပေးနေတယ်"

ချက်ချင်းငိုချတော့မဲ့ရုပ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးစူလာသော ဂျောင်ဂုမှာ တကယ့်ကို ကလေးတစ်ယောက်လိုပင်။ ဘုရားစူး Alpha ဘုရင်ကြီးပါလေ။

"မောင်ကကွာ၊ ဘုရင်ဖြစ်ပြီး ချွဲနေပြန်ပြီ၊ ထတော့ လူတွေနဲ့ကို"

"မထဘူးကွာ၊ မောင့်ကိုနမ်းမှ ထမယ်"

ထယ်ယောင်း အကြပ်ရိုက်လေပြီ။ ဘေးမှာ လူတွေရှိနေတာကို လာနမ်းခိုင်းနေတာလား။ ဒါတောင် ဂျောင်ဂုက အနောက်ကလူအုပ်ကြီးကို‌ ကျောပေးထားလို့သာ တော်သေးသည်။ မဟုတ်ရင် ဒီငိုမဲ့မဲ့ဘုရင်ကို ပြည်သူတွေ တွေ့ကုန်ရင် ဒုက္ခ။

"မင်းကြီး၊ စားပွဲဝိုင်းမှာ အမတ်တွေ အကုန်စုံနေပါပြီ၊ မင်းကြီးကြွတော်မူပါ"

အနားသို့ လာပြောသော ဂွမ်ဆူကို ထယ်ယောင်း ကျေးဇူးတင်မိသည်။ မဟုတ်ရင် လူကြားထဲ နမ်းနေရဦးမှာ။

အဲ့တော့မှ ဂျောင်ဂုလည်း မတတ်သာတဲ့အဆုံး ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း ထယ်ယောင်း၏ ကျောနဲ့ ဒူးအောက်ကို လက်လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး ပွေ့ချီလိုက်ရာ ထယ်ယောင်းမှာလည်း အလန့်တကြားဖြစ်သွားပြီး ဂွမ်ဆူမှာလည်း အမြန်အကြည့်တွေ လွှဲကုန်သည်။ ဘေးနားကလူများမှာလည်း ချက်ချင်း ခေါင်းတွေငုံ့ကုန်ကာ ကပြာကယာတွေ ဖြစ်နေကြရသည်။