CHAPTER FORTY

3 0 0
                                    


C-40


"Natakot ka ba?" Adriel asked in a sarcastic way. "Dapat lang..." He suddenly tapped Claude's shoulder and leave him a smirk before he quickly turned his back on him.





Sa pagtalikod niya kay Claude, tila automatic na agad bumaling ang tingin niya sa 'kin. Tinitigan ko siya pabalik. Napalunok ako at napakunot ang noo nang dahan-dahan siyang tila lumalapit sa 'kin. Napayuko tuloy ako, iniwas ang tingin ko sa kaniya.





"Tama ka nga," panimula niya pa na ikinalito ko.





"T-Tama saan?" I asked curiously, now staring back at him curiously.





Nagulat ako nang ang kaninang seryosong itsura niya, bigla'ng napalitan na tila ba malungkot. Bumagsak ang mga balikat niya at tumingin sa 'kin na tila humihingi ng paumanhin.







"I'm sorry, Lia..." Napatitig ako sa kaniya lalo na dahil sa sinserong pagkakasabi niya.
"Tama ka nga na makakasira nga talaga ako sa celebration niyo."







Napatitig na lang ako sa kaniya, hindi agad nakasagot sa sinabi niya. Nakaramdam ako ng konsensya bigla dahil sa sinabi niya. All these time, iniisip niya at inaasahan niya nga talaga na makakasira siya?







"A-Adriel..." Hindi ko magawang dugtungan ang pagtawag ko sa kaniya. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang paghinging paumanhin sa nangyari.






"If you think na ikaw ang dahilan kung bakit naramdaman ko 'to... please, don't..." He stopped. "Because in the first place, I was really the one who insisted na pumunta rito."






Napamaang ako nang bahagya bago napailing. "I'm sorry if I made you feel this way..." I sighed a little. "Hindi ka nakasira, okay? It's just that...."




Well I admit, at first... I don't want him here since I know, puro pang-aasar at pang-iinis lang ang gagawin niya rito.




But even in the short period of time, masasabi ko talaga na guminhawa ang pakiramdam ko no'ng nandito siya at mali ang inasahan ko sa kaniya. Who would have thought na siya ang makakasama ko sa unexpected happenings here?






"Thank you," walang paligoy-ligoy na sabi ko.





Nakita ko ang pagkunot ng noo niya."T-Thank you for... what?" Napapikit pa 'ko nang bahagya.




"H-Hey! Why? What's wrong?" Sunod-sunod na tanong niya agad at napalitan na naman ang itsura niya na halatang nag-aalalang hinihintay ang sagot ko.





Hindi agad ako nakasagot lalo at pinakatitigan na lang siya kung paano niya 'ko tingnan. Para bang ang bawat salita ko, bawat galaw at kilos ko... para bang importante sa kaniya.





"Ah wala..." Idinilat ko na ang mga mata ko at mabilis na binigyan siya ng isang sinserong ngiti. "Basta... thank you pa rin."





I don't want to say it right infront of his face. Not because I'm not sincere... but I just don't want him to tease me lalo na't knowing Adriel, he really likes everytime I talk sincerely. The more he likes what he heard from me, the more I get tease because of it.






"What a scene..." I heard some clapped which made me stiffed a bit before I turned my gaze to Claude.





Dahan-dahan kong pinanuod si Claude na lumalapit na pala sa 'min. Nakasunod pa sa kaniya sila Molly at Raylene  na animong pinapakiramdaman ang magiging kilos ni Claude. Umalis na rin naman ang ibang mga taong nakinood kanina kung kaya't mas kinabahan ako dahil kami-kami na lang ang nandito.





Heartbreaks Cure (SIGHTSERIES#2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin