OFFICERS SERIES #1: Detaining Him [COMPLETED]

Kabanata 45

"Ano 'yon?" Mahinang bulong rin ni Senator at parang teenager na naghihintay na makasagap ng bagong chismis.

"Ipapakilala kita sa girlfriend ko pagkatapos ng kasong 'to. Okay lang po ba 'yon?"

Namilog ang pareho kong mga mata at nakaramdam ng biglaang pag-iinit sa mukha. Malakas na tumawa si Senator habang tinatapik ang balikat ni Chrispher. "Aba'y sinong hindi?!"

Ako naman ay agad na nag-iwas ng tingin dahil sa sobrang tiim ng paninitig niya sa akin. Tumatakbo din nang mabilis ang puso ko. Parang gusto pa ata akong takasan.

Pigil ang ngiti akong napatikhim at pasimpleng napatingin sa relo na nasa palapulsuhan. Napaangat ako nang tingin sa kanila.

"Kailangan na nating lumabas, oras na." Sabi ko kay Chrispher.

Nakangiti siyang tumango at nagpaalam na muna kay Senator Labatan. May mga hinabilin pa si Senator sa kaniya bago kami tuluyang lumabas ng kwarto. Agad kong inalerto ang mga kasama para sabihing magsisimula na ang prescon.

Panay ang tingin ko kay Chrispher nang mapansin ko ang pagiging kabado niya. Nang mapansin ko ang pawis na unti-unting lumalabas sa kaniyang noo ay hindi ko na napigilan ang mahina kong tawa.

Gulat at nagtataka siyang napabaling sa akin ngunit kalaunan ay nagpakawala rin ng ngiting nagpapahiwatig ng pagtatanong.

"Ang gwapo ko ba?" Ngisi niya na siya ko namang inilingan.

"Ang hangin mo pa rin talaga," mabilis kong kinuha sa aking bulsa ang dala kong panyo at hindi na nagdalawang isip na lapitan siya at punasan ang kaniyang noo.

Bakas ang gulat sa mukha niya dahil doon pero hindi ko na iyon pinagtuonan pa nang pansin. I smile widely before grabbing his right hand and place the handkerchief into it.

"Kaya mo 'to. Para 'to sa Mommy mo at sa kay Chacey. Huwag kang masyadong kabahan, okay? Kung sakaling kabahan ka man, tingnan mo lang ako. Tumingin ka lang sa akin. Isipin mo na ako lang mag-isa ang kausap mo. Sabihin mo ulit sa akin ang lahat. Nandito lang ako, hmm?"

The spark in his eyes made me smile more wider. Minsan mabilis siyang basahin. He can express his feelings through his eyes or with his facial expression. May mga nagbago man, pero siya pa rin iyong Chrispher na minahal ko noon hanggang ngayon.

"If..." His lips trembled when a small smile creep out from his mouth. Tumaas ang kaliwa kong kilay bilang pagtatanong. He licked the bottom of his lips before averting his gaze to the other side.

"Ano 'yon?" Pangungulit ko.

He sighed heavily. "If only I could kiss you. I will gladly do so."

Agarang namilog ang mga mata ko. Gumalaw ang ulo ko para tingnan ang mga taong malapit sa amin, takot na baka ay may nakarinig sa sinabi niya Napalunok ako at pasimple siyang nginiwian.

"Lakas ng trip mo, ah?"

"I'll do it later, then," he grinned.

"Tumahimik ka," pinandilatan ko siya ng mata bilang pagbabanta. Kagat labi lamang siyang ngumisi at paminsan-minsan ay nagtatakip din ng bibig para pigilan ang mahinang tawa. Baliw.

Hindi rin naman nagtagal ay tinawag na siya para umakyat sa stage. Pumwesto ako sa gilid nang stage, tamang tama lang para makita niya ako nang malapitan.