Kabanata 42

351 19 8
                                    

42





---

Tulala kong itinulak ang pintuan papasok sa kwartong itinalaga ni Lupin para sa akin. Isa itong villa na malapit sa dalampasigan. Pagkasarado ko nang pintuan ay hinayaan ko lang ang sarili kong pasalampak na umupo sa sofa.


Isinandal ko ang namimigat kong ulo sa sofa at bukas ang bibig na napatunganga sa kawalan. Pumasok na naman sa isip ko ang nakakagulat na pag-uusap namin ni Chrispher kani-kanina lang. The fast beating of my heart never left.


"Y-you... Y-you didn't shoot Mr. Ignacio?" My eyes never blinked a second. I never leave my eyes on him. He remain on my shoulders, seeking shelter like a lost puppy. I can't hear his sobs but I can clearly feel my shirt getting wet. It's because of his tears.


"I didn't. Do you think I can?"


"No..." I said breathlessly.


A loud sighed came out from his mouth that instantly made me shiver. Kumalat ang kiliti sa aking katawan ng maramdaman ko ang init ng hininga niya sa mismong leeg ko. It's so ticklish.


We stayed still again. Walang planong magsalita ni isa. Pakiramdam ko ay pareho lang naming pinakikiramdaman ang isa't isa. I can't say anything... There's no words forming out through my head.


Mas lalo lamang humigpit ang pagkakayakap niya sa akin.



"I..." He whispered. Napasinghap ako ng unti-unting umangat ang kaniyang labi papunta sa aking tenga. Nanginig ang tuhod ko nang dinampian niya iyon ng mainit na halik. My heart beated so fast and wildly. I bit my lower lip to stop this sensual voice almost coming out from my mouth.


"...I fell in love with you again..." Aniya bago na naman dinampian ng halik ang parteng iyon sa akin. Mas lalong nag-init ang katawan ko. Hindi ko siya kayang itulak palayo dahil nanginginig ako ng tudo!


He stopped and held my cheeks. Ipinatong niya ang kaniyang noo sa aking noo at pikit matang napahinga na naman ng malalim.


"I want... I want to have you, for real."


"C-Chris..." I trembled when he brushed his thumb on my lips. The fast beating on my chest tripled! I can't... I can't barely breath.


"I'm not married... and I will definitely not getting married when it's not you. I'd rather die than let anyone else be with you."


"S-stop saying that—"


"I admit. I am a very flawed person. I am not deserving for someone like you. I am selfish and foolish... but you know what?" He paused.


My tears flowed under my eyes as I let him spoke what's in his heart.


"I may never find those beautiful words enough for me to describe how much I really mean it but I am willing to spend all my lifetime searching for them..." He swallowed hard and moved his head a little to make an eye contact. His eyes are full of passion and sincerity. Hindi ko nga rin magawang iwasan ang mga matang iyon.


"I love you... I love you without knowing when or how. I just fell in love with you."


After he said those words, I felt how my world fell so oddly as he claim my lips possessively. Every bit and every corner, he never miss a single part of it. He kissed me like I'm something that he can never share by anyone. The feeling and it's sensation, I think it's the purest moment I could never forget.


OFFICERS SERIES #1: Detaining Him [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon