OFFICERS SERIES #1: Detaining Him [COMPLETED]

Kabanata 08

08

----

"Inspector!" Nag-aalalang tanong ni SPO4. Tristan Antores. "Shit!" Mura niya ng napangiwi ako sa sakit sa balikat ko.

Tinulungan kong umangat ang sarili ko para makaupo ng maayos. Patuloy pa rin ang putukan sa magkabilang panig at paniguradong segundo na lang ang bibilangin ay matatapos na rin.

"Tristan, ibigay mo sa'kin ang baril ko," utos ko sa kaniya habang nakahawak ang kaliwa kong kamay sa kanang braso na dumudugo. Pangalawang beses akong natamaan sa braso.

"A-ano? Bakit?! Huwag ka nang lumaban—"

"Kaya ko pa!" Sigaw ko sa kaniya at seryoso siyang tinitigan. Isang mariing lunok ang pinakawalan niya at pansin ko ang pamumutla ng kaniyang mukha. Tumango siya at inabot ang nahulog kong rifle. Ginamit ko ang kaliwa kong kamay para hawakan ito.

"Huwag 'yan ang gamitin mo, Inspector," aniya at binunot ang pistol na nasa bewang ko. Kinuha niya ang rifle sa kaliwa kong kamay at isinukbit sa kaniyang balikat. Tumango ako at tumayo ng dahan-dahan.

Nanlaki ang mga mata ko ng pagtayo ko ay may nakita akong sniper sa taas na nakatutok sa amin.

"Tristan! Yuko!" Sigaw ko at bahagya siyang tinulak. Limang beses kong pinaputukan ng baril ang may hawak ng sniper sa taas. Natamaan ko ito dahilan para mahulog ito mula sa pangalawang palapag ng building.

"Inspector Valerino!" Humahangos na si Inspector Shanel Azgara. "Okay ka lang?"

Mabilis ang hininga akong tumango at inilibot ang tingin sa maaari pang nagtatago na kalaban.

"Nahuli na ang mga suspek. May dalawa na nakatakas," ani ni Inspt. Azgara. Kunot-noo ko siyang binalingan.

"Ang Senator ba?"

"Kasali sa mga nahuli," binalingan niya ang braso ko at bakas ang pag-aalala sa mga mata na lumapit sa akin. "Tayo na. Dadalhin ka namin sa hospital."

Nag-iwas ako ng tingin at napailing. Pinakiramdaman ko ang paligid at napansing wala ng nagpapaputok pa. Maiingay na serina na lang ng ambulansiya at Police cars and maririnig sa hindi kalayuan. Umuna akong naglakad at nilagpasan sila.

"Inspector! Dumudugo ang braso mo! Kailangan 'yang madala sa hospital!" Ani ni Tristan at tumakbo sa tabi ko, kasunod si Shanel.

"Galos lang 'to..." Napangiwi ako sa sakit ng bahagya ko itong ginalaw at parang tinutusok ang laman ko. Halatang may bala sa loob.

"May tama ka ng bala!" Si Shanel, may irita sa boses.

Kung magpapagamot man ako ay sisiguraduhin kong hindi sa hospital. Ayaw kong mag-alala ang pamilya ko. Baka kapag nalaman nila ang nangyari ay patitigilin na nila ako dito sa trabaho ko. Ayaw ko no'n.

"May medic 'di ba? Doon ako magpapagamot. Ayaw kong pumunta ng hospital," may pinal sa pagkakasabi ko no'n.

"Ano?!" Hindi makapaniwalang singhap ni Shanel. "Dadalhin ka pa rin sa hospital! Nandoon lahat ng gagamitin para makuha ang bala sa braso mo! Kailangan iyang ma-check dahil baka may natamaang nerves diyan ay mas lalong delikado!"

"Sa braso lang 'to Shanel. Malayo 'to sa bituka—" hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko ay isang batalyon na ng mga kasamahan kong police ang tumatakbo papunta sa pwesto namin.

"Inspector! Natamaan ka!" Ani ni SPO3. Carlos Cunega. Silang lahat ay puros may pag-aalalang dala at tila ikakamatay ko na ito. Pabiro akong ngumisi.

"Sa braso lang naman," ani ko at nagpatuloy na sa paglalakad. Sapo-sapo ang brasong natamaan ng bala. Sumunod silang lahat sa akin.

"I told her to go to the hospital, but she won't!" Untag ni Shanel sa mga kasamahan. Umiling na lang ako at sinalubong si Chief. Manulo na sobrang dilim ng ekspresyon. Parang sumasabay pa ata sa dilim ng gabi.