Obsessive Love Disorder 2

Chapter 80

Kumalas naman ako sa pagkakayakap, habang nakakunot ang noo na nakatingin sa kanya. Dahan-dahan kong nilapit ang kamay ko sa maskara niya para sana tanggalin ito para makita ko na 'yong mukha niya.

But agad niya hinawakan 'yong kamay ko at pinisil-pisil pa ito.

“Sino ka ba talaga? Ipakita mo 'yong mukha mo,” seryoso kong saad sa kanya.

“Mas kawili-wili kong mahulaan mo kung sino ako,” he said playfully.

“I'm not kidding around! I don't have time to guess who you are?! Just show me your face already or tell me why are you following me—”

“Because i love you.” I stunned.

Nagloading 'yong utak ko sa sinabi niya. What did he just say?! Napalunok ako ng laway. Pag ito nalaman kung may Obsessive Love Disorder. Bwesit na talagang buhay 'to!

“Pardon?”

Hinaplos naman niya ang pisnge ko, para akong na estatwa sa ginawa niya. Nanindig ang aking balahibo habang nakatingin sa kanya.

“Hindi mo naman kailangan magtanong, dahil halata naman 'yong sagot ko.” Sinampal ko naman 'yong kamay niya na nasa pisnge ko at napaatras.

“H-how? When? What did I do to make you love me? Do i really know you? Bakit nahulog ka sa akin?!” taranta kong tanong. “Do i really know you? Baka nagsisinungaling ka lang?”

“Ouch, kinalimutan mo na rin ako agad.” Nangunot ang aking noo.

Hindi ko siya maiwan dahil curios ako kung sino siya.

“You can go now, Aviana.” Natigilan ako sa sinabi niya. “Baka hinahanap ka na ng prinsepe mo?”

“Prinsepe?”

“Your Clai, baka hinahanap ka na?”

“Tsk, I won't leave here! Hanggang sa hindi mo sinasabi sa akin ang totoo!” inis kong sabi sa kanya. “Why don't you just show me your face?! Para matapos na 'to lahat!”

Nilapit naman niya ang mukha niya sa akin, dahilan upang mapahinto ako. His perfume seems familiar.

“I prefer not to reveal my self. So you won't leave me because of your curiosity.” Pagkatapos niya sabihin ang mga katagang 'yon ay agad siya dumistansiya sa akin.

Umupo naman siya sa upuan na kaharap ko.

“Why you—”

“I'm sure na babaliw na 'yon si Clai sa kakahanap sa'yo,” he said.

“I won't leave until you tell me who you are,” seryoso kong sabi sa kanya.

“Oh so does that mean? You choose me?” he playfully asked.

“What?”

“Diba pinapapili ka kung sino sa'yo?” Natigilan ako sa kanyang sinabi. Pati iyan? Alam niya? “I would be the luckiest and happiest man in the world, if you choose me, Aviana.”

“Pati ikaw?!” Hindi makapaniwalang sabi ko. Napahilot naman ako sa sintido ko. Kahit hindi ko nakikita 'yong ekspresyon niya, alam kong nasisiyahan siya sa inasta ko. “You really won't show me your face huh?”

Napailing naman ito habang 'yong kamay niya ay nakapwesto sa likod niya. I heavily sighed at tumalikod.

“Are you gonna leave me alone?” he asked.

“If hindi mo tatanggalin 'yong maskara po pwes...... Ako ang gagawa!” Agad naman ako tumalon sa kanya at napahiga siya sa lamesa.

Akmang tatanggalin ko 'yong maskara niya pero agad niya hinawakan ang wrist ko at sa isang iglap ay nagpalit kami ng posisyon.

Siya na 'yong nakapatong sa akin at ako na 'yong nakahiga sa lamesa.

“Gusto mo talagang makita ang gwapo kong mukha, Aviana?” I sighed heavily.

I give up, baka mas lalo pang lumala ang sitwasyon.

“I gotta go now, I don't care if you don't show me your face.” Umalis naman siya sa pagkakapatong.

At tumayo naman ako. When he let his guard down. I kick his stomach dahilan para mapahiga siya sa sahig. Halatang nasaktan ito.

Pumatong naman ako sa kanya, akmang tatayo siya pero agad ko hinawakan ang wrist niya.

“Tatanggalin mo ang maskara mo o gagahasain kita!” Syempre joke lang 'yon. I would never do that.

Narinig kong tumawa ito ng marahan dahilan para mapatigil ako.

“Do as you want, Aviana.”

“W-what?” Hinawakan naman niya ang pisnge ko at nilapit ang mukha sa akin.

“Please rape me now,” malandi niyang sabi.

Agad naman ako napatayo dahilan para mapatawa ito. Ang tawa niya ay attractive pakinggan.

“You're crazy!” Mas lalo pa itong tumawa.

“Oh baby~ do i have to take my clothes off so you can start now?~” Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

“Manyak!” Nakatingin siya sa akin at akmang huhubarin niya 'yong long sleeve niya. “Wag na wag mong huhubarin ang damit mo! Kundi malalagot ka sa akin!”

“Why? If I don’t take off my clothes? Paano mo ako gagahasain?” he innocently asked.

“N-nagbibiro lang naman ako,” utal kong sabi sa akin.

“Aww~” Napangiwi naman ito. “Paasa ka.”

Bigla naman sumeryoso 'yong boses niya, napataas naman 'yong isa kong kilay. Tumayo naman siya.

“Bakit ayaw mong ipakita 'yung mukha mo sa akin?” tanong ko.

“I just want to play with you more.” Si Gairo ba 'to? Pero ang sabi ni Clai wala pa raw malay si Gairo.

“If you're not Gairo nor Wilder?” Dahan-dahan akong lumapit sa kanya.

Nakaramdam ako ng kaba habang papalapit ng papalapit ako sa kanya. Sino ba 'to?

“Nadaanan mo na ako, hindi mo pa rin ako kilala?” May posibility na si Nathan 'to.

But i can't imagine Nathan would do this. I know he fall inlove with me back then but he's not obsessed with me.

“Please, let me take your mask off.” Hindi lang ito nagsasalita.

Nanginginig 'yong kamay kong nilapitan ang mukha niya na may maskara. Dahil na rin siguro sa kaba kaya ako nanginginig.

Napabuntong hininga naman ako. 

“Wag kang mahimatay pag nakita mo 'yong gwapo kong mukha.” I rolled my eyes dahil sa sinabi niya.

Sana hindi ito si Nathan. Dahil kung si Nathan ito, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko.

I don't want to ruin our friendship. Napalunok ako ng laway. This is it! Wag kang kabahan Aviana! Wala namang mangyayaring masama sa'yo.

Dahan-dahan kong tinanggal 'yong maskara niya. Ng makita ko na ang mukha niya. Agad ko nabitawan ang maskara.

T-this can't be...

Hindi pwede 'to...

Halos hindi ako makagalaw dahil sa nakita ko.

“C-cyprus...”